-
Θὰ ἀκούσωμε τὴν φωνή;
Θαυμαστὴ ὑπῆρξε, πράγματι, ἡ πίστη τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ ’21, ποὺ ἦταν στενὰ συνυφασμένη μὲ τὴν ἀγάπη των γιὰ τὴν πατρίδα. Ἡ πίστη, μάλιστα, γι’ αὐτοὺς εἶχε πρωταρχικὴ σημασία. Ὁ θρυλικὸς Γέρος τοῦ Μωριᾶ, στὸν λόγο του στὴν Πνύκα, προτρέπει τοὺς νέους νὰ φυλάξουν καὶ νὰ στερεώσουν τὴν πίστη, ὅπως ἐκεῖνοι, οἱ παλαιοὶ ἀγωνιστές, «ὅταν ἔπιασαν τὰ ἄρματα, εἴπαν πρῶτα ὑπὲρ πίστεως καὶ ἔπειτα ὑπὲρ πατρίδος».
-
Θρῆνος καὶ ἐλπίδα (Κυριακὴ Τυρινῆς)
Τὴν Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς «ἀνάμνησιν ποιούμεθα», ὅπως ἀναφέρει τὸ Συναξάρι, τοῦ θλιβεροῦ γεγονότος τῆς ἐξόδου τοῦ Ἀδάμ ἀπὸ τὸν Παράδεισο τῆς τρυφῆς, θέμα στὸ ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένη ὁλόκληρη ἡ ὑμνολογία τῆς ἡμέρας. Εἶναι, ὅμως, ἀξιοπρόσεκτο πῶς ὁ ὑμνογράφος δὲν στέκεται μόνον στὸν γοερὸ θρῆνο τοῦ Ἀδάμ, ἀλλὰ παρουσιάζει θαυμάσια καὶ τὴν ἱκεσία τοῦ ἰδίου καὶ κάθε ἔκπτωτου ἀνθρώπου γιὰ ἀνάκληση τῆς ἐξορίας καὶ ἐπαναφορὰ στὴν γλυκιὰ ἀγκαλιὰ τοῦ Πατρός, ποὺ τὸν στερήθηκε διὰ τῆς πονηρίας τοῦ διαβόλου καὶ τῆς δικῆς του αὐτονομήσεως. Γι’ αὐτό, ἀκριβῶς, οἱ Πατέρες τοποθετοῦν τὴν ἀνάμνηση τοῦ γεγονότος αὐτοῦ ἀκριβῶς πρὶν ἀπὸ τὴν εἴσοδο στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, διότι, ὅσο μεγάλη ἦταν ἡ πτώση καὶ ἡ στέρηση, ἄλλο τόσο μακρὺς χρειάζεται νὰ εἶναι καὶ ὁ…
-
Τὰ βήματα τῆς μετανοίας
Τὸ δρᾶμα τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἀναζητᾶ τὴν ἐλευθερία του μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἀντὶ νὰ ἐλευθερωθῆ ὑποδουλώνεται καὶ ἀποκτηνώνεται μᾶς περιγράφει ἡ περικοπὴ τοῦ Ἀσώτου, ποὺ παρουσιάζει ὁ κοινωνικὸς εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς.
-
ΕΠΑΛΞΕΙΣ, Φύλλο Μαρτίου 2024
Διαβᾶστε ἐδῶ τὸ τελευταῖο φύλλο τῆς ἐφημερίδος μας.
-
Ἑορταστικὴ Ἐκδήλωση
Τὸ Σάββατο 23 Μαρτίου, στὶς 18:00, στὴν αἴθουσά μας, Ζήνωνος 3, β’ ὄρ., ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τῆς 25ης Μαρτίου, θὰ μιλήσῃ ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς Πανεπιστημίου, κος Λαυρέντιος Δελλασούδας, με θέμα: «Τὸ διαχρονικὸ μήνυμα τῆς παλιγγενεσίας». Θὰ ἀκολουθήσῃ ἐπετειακὸ πρόγραμμα ἀπὸ τὴν χορωδία τῶν Ἐπάλξεων. Εἴσοδος ἐλεύθερη.
-
Ἀποκρεάτικη Συνεστίαση
Ἀνακοίνωση – Πρόσκληση Τὴν Κυριακὴ 3 Μαρτίου καὶ ὥρα 13:30 μ.μ. στὴν κεντρικὴ αἴθουσα τῶν Ἐπάλξεων, Ζήνωνος 3, β’ ὄροφος, Ὁμόνοια, θὰ πραγματοποιηθῇ ἡ καθιερωμένη ἀποκρεάτικη συνεστίαση, μὲ σπιτικὸ φαγητό, παραδοσιακὰ τραγούδια καὶ χοροὺς ἀπὸ τὴν χορωδία μας καὶ τὸ χορευτικὸ τῶν Ἐπάλξεων Αἰγάλεω. Θὰ μιλήσῃ ὁ θεολόγος – συγγραφέας, κ. Λάμπρος Σκόντζος, μὲ θέμα: «Νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε». Ἐλᾶτε νὰ ἑορτάσομε ὅλοι μαζί, σὲ οἰκογενειακὴ ἀτμόσφαιρα, τὴν εἴσοδό μας στὸ πνευματικὸ Τριώδιο τῆς Ἐκκλησίας μας, μὲ γνήσια καὶ ἀληθινή ψυχαγωγία! Εἴσοδος μὲ προσκλήσεις, ὑπὲρ ἱεραποστολικῶν καὶ μορφωτικῶν σκοπῶν. Ἐνημερῶστε μας, γιὰ κράτηση θέσεων, ἐγκαίρως, στὰ παρακάτω τηλέφωνα: 6936 9016096936 901608697 6484106
-
«Δεῦτε καὶ ἡμεῖς Χριστῷ συναντηθῶμεν»
«Δεῦτε, οὖν, καὶ ἡμεῖς Χριστῷ συναντηθῶμεν…», μᾶς προτρέπει ὁ θεῖος ὑμνογράφος σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τροπάρια τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς. Καὶ ὄχι μόνον «συναντηθῶμεν», ἀλλὰ καὶ «δεξώμεθα αὐτόν, οὗ τὸ σωτήριον ὁ Συμεὼν ἑώρακεν.» Ὑπάρχει, ἄραγε, ὡραιότερη προτροπὴ ἀπὸ αὐτήν, ἀγαπητοί μου; Ὄχι μόνον νὰ συναντηθοῦμε μὲ τὸν Κύριο, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν δεχθοῦμε μέσα μας, νὰ δεχθοῦμε δηλαδὴ «τὸ σωτήριον», τὴν σωτηρία μας, ποὺ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Νὰ δεχθοῦμε Αὐτὸν ποὺ εἶδε μὲ τὰ μάτια του καὶ δέχθηκε στὶς ἀγκάλες του ὁ θεοδόχος Συμεών, γιὰ νὰ τὸν εὐλογήσῃ καὶ νὰ εὐλογηθῆ ἀπὸ Ἐκεῖνον, «ὡς ἔπρεπε», σύμφωνα μὲ τὸ ὑπέροχο Κοντάκιο. Ἔχομε ἀναφερθῆ σὲ ἄλλο μας ἄρθρο στὶς προϋποθέσεις τῆς εὐλογημένης αὐτῆς συναντήσεως μὲ τὸν Κύριο, γιὰ…
-
Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας…
Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμεθα καὶ ἐφέτος στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τοῦ Τριῳδίου, ποὺ ὀνομάζεται ἔτσι, γιατὶ στὴν Ἐκκλησία μας χρησιμοποιεῖται «Τὸ Τριῴδιον», ἕνα βιβλίο γεμᾶτο ἀπὸ ποιητικὰ μαργαριτάρια, ὑπέροχους ὕμνους καὶ διδακτικὲς περικοπές. (Κύριο Ἄρθρο μηνὸς Φεβρουαρίου 2024)
-
Ἐραστὲς ἀλλὰ καὶ ποιητὲς
Τοὺς «τρεῖς μεγίστους φωστῆρας» τῆς τρισηλίου Θεότητος, τὶς «κιθάρες τοῦ Πνεύματος», τὰ «εὔλαλα στόματα τῆς ἀληθείας» τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας στὶς 30 Ἰανουαρίου: τὸν σοφὸ Βασίλειο, τὸν θεολόγο Γρηγόριο καὶ τὸν κλεινό Ἰωάννη, «τῶν Ἱεραρχῶν τὴν Τριάδα», ἡ ὁποία «κατήρδευσε» (πότισε) μὲ τὰ νάματα τῆς θεογνωσίας ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη. Στὴν προσωπικότητα, μάλιστα, τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν συνδυάζονται παράλληλα καὶ ἁρμονικὰ ἡ δύναμη τοῦ πνεύματος, ἡ παρρησία τοῦ λόγου καὶ ἡ προσφορὰ ὅλης τῆς ὑπάρξεώς των πρὸς τὸν συνάνθρωπο, ἐξ οὗ καὶ ὁ κοινός των ἑορτασμός. Εἶναι ἀληθινὰ ἀξιοθαύμαστο ὅτι ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς τρεῖς διέθετε συγχρόνως καὶ πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ ψυχικὴ εὐαισθησία καὶ διάθεση γιὰ κοινωνικὴ προσφορά. Παραλλήλως, ὅμως, κατεῖχε κάποιο ἀπὸ αὐτὰ τὰ χαρακτηριστικὰ σὲ μεγαλύτερο βαθμό. Ἔτσι, ὁ μέγας…
-
Οἱ Καταβασίες τῆς Ὑπαπαντῆς
Οἱ Καταβασίες τῆς Ὑπαπαντῆς εἶναι πoίημα τoῦ Ἁγίoυ Κoσμᾶ τοῦ Μελωδοῦ, Ἐπισκόπoυ Мαϊoυμᾶ, καὶ ψάλλoνται ἀπὸ τὶς 15 Ἰανoυαρίoυ μέχρι τὴν ἀπόδοση τῆς ἑορτῆς, στὶς 9 Фεβρoυαρίoυ. Στὸ παρὸν ἄρθρο θὰ ἐπιχειρήσωμε μιὰ προσέγγιση τῶν ὑπερόχων αὐτῶν ὕμνων, ἐμβαθύνοντας στὸ θεολογικό των περιεχόμενο, μὲ ὄχημα τὴν θαυμάσια ἑλληνική μας γλῶσσα, τὴν θεραπαινίδα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὠδὴ α’, ἦχος γ’ Χέρσον ἀβυσσοτόκον πέδον ἥλιος ἐπεπόλευσέ ποτε﮲ ὡσεὶ τεῖχος γὰρ ἐπάγη ἑκατέρωθεν ὕδωρ λαῷ πεζοποντοποροῦντι καὶ θεαρέστως μέλποντι. Ἄσωμεν τῷ Κυρίω﮲ ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται. Ὁ εἱρμὸς τῆς α’ ὠδῆς ἀναφέρεται, ὅπως καὶ ἡ παλαιὰ βιβλικὴ ᾠδή, στὸ θαυμαστὸ γεγονὸς τῆς μετατροπῆς τῆς θαλάσσης σὲ ξηρὰ κατὰ τὴν διάβαση τῶν Ἰσραηλιτῶν (Ἔξ., 14, 22). Μὲ τὴν λέξη «ἀβυσσοτόκος» ὁ ὑμνογράφος παρομοιάζει τὸν…
-
Εὐχὲς Ἐπάλξεων γιὰ τὸ 2024
Ἐκ μέρους τῶν μελῶν τῶν Ἐπάλξεων.
-
Ἐτέχθη ὁ Σωτήρ
Χαίρετε, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες! Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι τῶν ἀγγέλων ὑμνούντων, τῶν ποιμένων ἀγραυλούντων, τοῦ ἀστέρος φέγγοντος καὶ τοὺς μάγους ὁδηγοῦντος ἐτέχθη ὁ Σωτήρ. Ὁ Ἄναρχος ἀρχὴ λαμβάνει καὶ σαρκοῦται ὁ Θεός, ἵνα ἡμᾶς ἐν πνεύματι ἀναγεννήσῃ καὶ ζωὴν τὴν αἰώνιον τοῖς πᾶσιν χαρίσηται. Ἐπειδὴ δὲ οὗτος Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν καὶ ποιητὴς τῶν ὅλων ὑπάρχει, ηὐδόκησε καὶ ἐπὶ γῆς τὴν καινὴν καὶ κοινὴν αὐτοῦ Βασιλεία ἀποκαταστῆναι, τοὺς πάντας καλῶν εἰς μετάνοιαν καὶ εἰς τὴν τῶν θείων δωρεῶν ἀπόλαυσιν. Τοῖς γὰρ εἰς Αὐτὸν πιστεύουσι, ἐξουσίαν ἔδωκε τέκνα Θεοῦ καὶ μέλη τῆς Αὐτοῦ βασιλείας γενέσθαι. Διὸ ἐν τῷ ἁγίῳ Αὐτοῦ Σώματι αὐτοὺς ἐμφυτεύων καὶ τῷ ἰδίῳ αὐτοῦ αἵματι καθαρίζων καὶ ταῖς ἀρετὲς ὡραΐζων, συνεστίους τούτους ποιεῖ ἐν τῇ αἰωνίῳ αὐτοῦ Βασιλείᾳ, Βασιλεία δικαιοσύνης,…
-
Ἐλεούμενοι καὶ ἐλεοῦντες
«Τίς ἐστί μου πλησίον;» Τὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἀπευθύνει στὸν Κύριο, στὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς Η’ Λουκᾶ (ι’ 25-37), ἕνας νεαρὸς νομικός «ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων: Τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;» (ὅ. π., ι’ 25). Δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἐκπειράζεται ὁ Κύριος. Ὅπως ἀναφέρουν οἱ Εὐαγγελιστὲς Ματθαῖος καὶ Μάρκος (κβ’ 15-33, ιβ’ 13-27, ἀντιστοίχως), ἀπὸ τὴν μιά, οἱ ὑποκριτὲς Φαρισαῖοι προσπάθησαν νὰ τὸν παγιδεύσουν, μὲ τὸ ἐρώτημα: «ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὐ;» (Ματθ., κβ’ 18, Μάρκ., ιβ’ 14), ἀπὸ τὴν ἄλλη, τὸ ἴδιο ἔκαναν οἱ μὴ πιστεύοντες στὴν ἀνάσταση Σαδουκαῖοι, μὲ τὸ ἐρώτημα σὲ ποιούς ἀπὸ τοὺς ἑπτὰ ἄνδρες, ποὺ παντρεύτηκε, ἀνήκει ἡ γυναῖκα, μετὰ ἀπὸ τὸν θάνατό της («ἐν τῆ ἀναστάσει τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή;»,…
-
Ὁ ἀληθινὰ πλούσιος
Μιὰ ἀπὸ τὶς διδακτικώτερες παραβολὲς μᾶς παρουσιάζει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν Ε’ Κυριακὴ Λουκᾶ. Καὶ μάλιστα εἶναι μιὰ παραβολὴ ποὺ ἀναφέρει μόνον ὁ Λουκᾶς ἀπὸ τοὺς τέσσερις Εὐαγγελιστές, διότι, ὅπως λέγει χαρακτηριστικὰ ὁ Χρυσόστομος, ἐὰν ἀνέφεραν ὅλοι τὰ ἴδια ἢ περίπου τὰ ἴδια, δὲν θὰ ὑπῆρχε ἀνάγκη οὔτε ἐνδιαφέρον νὰ διαβάσωμε καὶ τοὺς ὑπολοίπους. Τὸ γεγονός, πάντως, ὅτι εἰδικὰ ὁ Λουκᾶς ἀναφέρει αὐτὴν τὴν παραβολὴ ἔχει νὰ κάνῃ καὶ μὲ τὴν κοινωνικὴ διάσταση τοῦ Εὐαγγελίου του, ὅπως καὶ ἄλλοτε ἔχομε ἀναφέρει. Ὁ Λουκᾶς, καὶ λόγῳ τῆς ἰδιότητός του ὡς ἰατροῦ, ἐνδιαφέρεται ἰδιαιτέρως γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ προβλήματα ποὺ προξενοῦνται στὴν κοινωνία ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη ἐκμετάλλευση καὶ ἀδιαφορία, τὴν ἐγωπάθεια, τὴν ὑλόφρονα συμπεριφορά﮲ γι’ αὐτὸ ἐκεῖνος μόνον ἀναφέρει τὶς…
-
Στὸν δρόμο τῶν ἡρώων
Γιὰ τὰ ἡρωϊκὰ κατορθώματα τῶν ἀγωνιστῶν μας στὸν πόλεμο τοῦ ’40 ἔχει χρησιμοποιηθῇ ὁ ὅρος ἐποποιΐα. Ὄχι ἀτυχῶς. Πῶς ἀλλοιῶς θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηρίσῃ κανεὶς τὰ ἀνδραγαθήματα τῶν Ἑλλήνων στὸν ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο ἀλλὰ καὶ μετά, στὴν ἀντίσταση κατὰ τῶν Γερμανῶν, παρὰ ὡς ἔργα μεγάλα καὶ θαυμαστά, ποὺ ξεπερνοῦν πράγματι τὴν σφαῖρα τῆς λογικῆς καὶ ἀγγίζουν τὰ ὅρια τοῦ θαύματος; Ἀλλὰ καὶ τί λόγια νὰ βρῆ κανείς, γιὰ νὰ περιγράψῃ τὸ μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν ποὺ δὲν δείλιασαν οὔτε μπροστὰ σὲ πολυαριθμότερους οὔτε μπροστὰ σὲ ἀρτιώτερα ἐξοπλισμένους μαχητές! Ἄλλωστε, τό ᾿χει ἡ μοῖρα τῶν Ἑλλήνων, νά ᾿ναι πάντοτε «πολλὰ ὀλίγοι» καὶ νὰ ἀγωνίζωνται διαρκῶς, ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα, γιὰ νὰ διαφυλάσσουν τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερά των ἀπὸ…
