• Καθολικὸς Ἅγιος ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος

    Τὸν Ἅγιο Ἰάκωβο τὸν Ἀδελφόθεο, τὸν πρῶτο ἐπίσκοπο Ἱεροσολύμων, τὸν μορφωτικὸ καὶ κοινωνικὸ διδάσκαλο ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν 23η Ὀκτωβρίου κάθε χρόνο καὶ καλεῖ ἐμᾶς, ὅλους τοὺς πιστούς, νὰ ὑμνήσωμε ἐπαξίως «τὸν πρωτόθρονον, τῆς Ἐκκλησίας τὸν φωστῆρα, τὸν φερωνύμως Δίκαιον, ὡς Ἱεράρχην καὶ θεῖον κήρυκα». Σὲ ὅλα πρῶτος καὶ μάλιστα στὸν μεγαλύτερο βαθμὸ ἀνεδείχθη, πράγματι, ὁ Ἰάκωβος, «Ἱεράρχης πρώτιστος, Ἀπόστολος μέγιστος, σοφὸς ὑποφήτης (ἑρμηνευτὴς τοῦ θείου θελήματος) καὶ μάρτυς τῆς ἀληθείας», ἕνας ἀληθινὰ καθολικὸς Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐκφραστὴς καὶ τῶν τριῶν ἐπιμέρους διακονιῶν της, τῆς πνευματικῆς, τῆς μορφωτικῆς καὶ τῆς κοινωνικῆς διακονίας.  Ὅπως, ἐξ ἄλλου, ἀναφέρεται στὸ Συναξάρι τῆς ἡμέρας, ὁ Ἰάκωβος «πρῶτος Ἐπίσκοπος ἐν Ἱεροσολύμοις ἐγένετο παρ’…

  • Συνάντηση Ἑλληνισμοῦ – Χριστιανισμοῦ στὴν Ἀθήνα τοῦ 1ου μ.Χ. αἰ.

    Καθοριστικῆς σημασίας εἶναι ὁρισμένα γεγονότα στὴν πορεία τῆς ζωῆς τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ἕνα τέτοιο γεγονὸς ὑπῆρξε, γιὰ τὸν Διονύσιο Ἀρεοπαγίτη, ἡ συνάντησή του μὲ τὸν Ἀπόστολο τῶν ἐθνῶν Παῦλο. Συγκεκριμένα, ὅταν ὁ τελευταῖος κατῆλθε ἀπὸ τὴν Μακεδονία στὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν, «τὴν κατείδωλον οὖσαν», βρῆκε πρόσφορο ἔδαφος γιὰ συζήτηση μὲ διαφόρους φιλοσόφους, στωϊκοὺς καὶ ἐπικουρείους, ποὺ ἐνδιαφέρονταν νὰ μάθουν «τίς ἡ καινὴ αὕτη ἡ ὑπ’ αὐτοῦ λαλουμένη διδαχή». Ὁ σοφὸς Παῦλος, στὴν ὁμιλία του στὸν Ἄρειο Πάγο, προκειμένου νὰ γίνῃ περισσότερο κατανοητός, χρησιμοποίησε καὶ λόγια φιλοσόφων, ὅπως τὸ τοῦ στωϊκοῦ Ἀράτου: «τοῦ γὰρ καὶ γένος ἐσμέν».  Τὸ κήρυγμα τοῦ Παύλου (Πράξ. ιζ’ 22-34) βρῆκε ἀμέσως ἀνταπόκριση στὴν ψυχὴ τοῦ ὥριμου…

  • Ἐκφραστὴς τοῦ τριλείτουργου ὁ Πατροκοσμᾶς

         Ὡς γνωστόν, ἡ Ὀρθοδοξία δὲν διαθέτει μόνον τὴν διάσταση τῆς πίστεως, ἀλλὰ καὶ τὴν μορφωτικὴ καὶ τὴν κοινωνικὴ διάσταση, ὅπως φαίνεται καθαρὰ ἀπὸ τὸ ἔργο τῶν πρώτων κοινοτήτων, ὅπου οἱ Ἀπόστολοι ἀσκοῦσαν τὸ πνευματικὸ καὶ μορφωτικὸ λειτούργημα, ἐνῶ οἱ διάκονοι ἐξελέγησαν, γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν κυρίως τὸ κοινωνικὸ ἔργο τῆς κοινότητος (Πράξ. Β’ 42-47, ΣΤ’ 1-6). Γνήσιος συνεχιστὴς τοῦ ὀρθοδόξου πνεύματος καὶ ἐκφραστὴς τοῦ τριλείτουργου ὁ Πατροκοσμᾶς δὲν διακόνησε μόνον τὶς πνευματικὲς καὶ μορφωτικὲς ἀνάγκες τῶν ἀδελφῶν του μὲ τὴν διδασκαλία του, ἀλλὰ ἐργάστηκε παράλληλα καὶ γιὰ τὴν ἠθικὴ καὶ κοινωνική των ἀναγέννηση.        Θεμέλιο τῆς διδασκαλίας του ἡ πίστη στὸν Θεὸ καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς…

  • Ἅγιοι Πάντες, οἱ φωτεινοί μας ὁδοδεῖκτες

    Τοὺς Ἁγίους Πάντες, τοὺς φωταυγεῖς ἀστέρες τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ ἀπὸ τὴν Πεντηκοστή, ὡς ὄργανα τοῦ Πνεύματος καὶ πρώτους καρποὺς τῆς χάριτός Του. Πρόκειται γιὰ Ἁγίους ὅλων τῶν κατηγοριῶν καὶ ἡλικιῶν, ἐπωνύμους καὶ ἀνωνύμους, ἐπιφανεῖς καὶ ἀσήμους, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποὺ φωτίστηκαν καὶ ἁγιάσθηκαν ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ εὐηρέστησαν στὸν Θεό, διότι «ἐπλήρωσαν ἔργῳ τὸν λόγον τοῦ Σωτῆρος». Βλαστοὺς εὐαγγελίου καὶ καρποὺς ἀμαράντους, καλεῖ ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης τοὺς Ἅγιους Πάντες, ὁ δὲ Κύριλλος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως τοὺς παρομοιάζει μὲ οὐρανό, ποὺ στὸ μέσο του λάμπει ὡς Ἥλιος ὁ Χριστός, ὡς σελήνη ἡ Παναγία, καὶ «κύκλῳ» ὡς ὁλόφωτα ἄστρα οἱ χοροὶ πάντων τῶν…

  • Οἱ καρποὶ τῆς Ἀναστάσεως

    Διανύομε τὴν Ε’ συνεχῆ ἑβδομάδα ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας καὶ στὸ διάστημα αὐτὸ γευόμαστε ὅλοι οἱ ἀναστημένοι τοὺς πλούσιους πνευματικοὺς καρπούς της. Κι ἐνῶ θὰ πίστευε κανεὶς ὅτι, ἔχοντας γευτῆ πλέον ὅλον αὐτὸν τὸν πλοῦτο, θὰ ἔχωμε ἐπὶ τέλους χορτάσει τὴν πείνα μας καὶ θὰ ἔχωμε σβήσει τὴν δίψα μας, ἐν τούτοις ὅλοι μας εὐχόμαστε καὶ προσευχόμαστε νὰ μὴν τελειώσῃ ποτὲ ἡ πνευματικὴ αὐτὴ πανδαισία καὶ ἡ ἀναστάσιμη τράπεζα νὰ συνεχίσῃ νὰ εἶναι πλήρης ἀγαθῶν καὶ δωρεῶν. Ἀλλὰ δὲν τὸ εὐχόμαστε μόνον, τὸ βιώνομε κιόλας, ἐφ’ ὅσον ὀ ἀναστημένος Κύριος εἶναι διαρκῶς ἀνάμεσά μας, ἰδιαιτέρως τὴν περίοδο αὐτήν. Εἶναι ὁ πρῶτος καρπὸς τῆς Ἀναστάσεως, καθ’ ὅτι ἡ ἔγερσή…

  • Ἄνθρωποι γενώμεθα

    Ἀλήθεια, πόση θλίψη, ὀδύνη καὶ σπαραγμὸ νὰ ἔκρυβε μέσα της ἡ καρδιὰ τοῦ παραλύτου τῆς Βηθεσδᾶ, ὁ ὁποῖος ἐπὶ 38 ὁλόκληρα ἔτη παρέμενε καθηλωμένος καὶ ἀνήμπορος στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου! Ἀλλὰ καὶ πόση ἐλπίδα καὶ ὑπομονή, τονίζουν οἱ Πατέρες, ὥστε νὰ ἀναμένῃ καρτερικὰ τὴν ἑπομένη φορά, ἄγνωστο πότε, ποὺ θὰ κατέβαινε καὶ πάλι ὁ Ἄγγελος νὰ ἁγιάσῃ τὸ ὕδωρ, γιὰ νὰ εἰσέλθῃ στὴν κολυμβήθρα καὶ νὰ βρῆ τὴν θεραπεία του! Σκεφθῆτε μάλιστα τὴν ἀπογοήτευσή του, ὅταν διαπίστωνε ὅτι οἱ ἄλλοι εἶχαν ἕναν ἄνθρωπο νὰ τοὺς βοηθήσῃ, ἐνῶ ἐκεῖνος στεκόταν μόνος καὶ παρατημένος! Ἡ μοναξιὰ καὶ ἡ ἐγκατάλειψη τοῦ παραλύτου ἦταν σίγουρα πιὸ σκληρὰ καὶ ἀπὸ τὴν χρόνια καὶ ἀνίατη ἀσθένειά…

  • Η Ανάσταση του Κυρίου μας

    Γιορτάσαμε και φέτος το Άγιο Πάσχα, δόξα τω Θεώ με ευλάβεια και με ανοικτές τις εκκλησίες μας μετά από δυο χρόνια εγκλωβισμού. Μικροί και μεγάλοι ψάλαμε το Χριστός Ανέστη με συγκίνηση και χαρά. Περάσαμε τις Άγιες μέρες ακολυθώντας νοερά τον Κύριο μέσα από τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, από τον Γολγοθά του Κυρίου μας, τα Θεία Πάθη μέχρι και την Ανάστασή του. Την Ανάσταση του Κυρίου μας, την Ανάσταση όλων μας. Επί σαράντα μέρες θα ακούγεται παντού το Χριστός Ανέστη. Αυτό το υπέροχο άγγελμα που ακούγεται από τα χείλη κάθε πιστού. Τα μικρά παιδιά μας κοιτούν με απορία. Πρέπει να τους εξηγήσουμε τί σημαίνει το «Χριστός Ανέστη». Ποιό είναι το…

  • «Ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν»

    «Ὥσπερ ἠγέρθη Χριστός ἐκ νεκρῶν, οὕτως καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν» (Ῥωμ., στ’ 4). Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ, κατὰ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, πρόσκληση γιὰ μιὰ «καινή» ἐν Χριστῷ ζωή. Κατὰ τὴν Διακαινήσιμο ἑβδομάδα ποὺ διανύομε γευόμαστε πράγματι, οἱ ἄνθρωποι καὶ ἡ κτίση ὅλη, τὴν ἐμπειρία αὐτῆς τῆς καινούργιας ἀναστημένης ζωῆς. Ὅπως παλαιότερα κατ’ αὐτὲς τὶς ἡμέρες οἱ νεοφώτιστοι ἀδελφοί μας ποὺ ἐλάμβαναν τὸ βάπτισμα ἔλαμπαν μέσα στὰ λευκὰ λαμπριάτικα ἐνδύματά των, ἔτσι καὶ ἐμεῖς σήμερα, οἱ ἀναβαπτισμένοι καὶ ἐνδεδυμένοι τὸν χιτῶνα τῆς νέας ἀναστημένης ἐν Χριστῷ ζωῆς, βιώνομε τὴν χαρὰ τῆς Λαμπρῆς καὶ ἀστραποβολοῦμε μέσα στὰ νέα φωτεινά μας ἐνδύματα. Ἐξ ἄλλου, ὅταν κάποιος παραμένει ἑνωμένος μὲ τὸν…

  • Εκφοβισμός (Bullying)

    Ένα συνηθισμένο φαινόμενο που υπήρχε και υπάρχει στις μέρες μας και παρατηρείται περισσότερο σε παιδιά σχολικής ηλικίας είναι ο εκφοβισμός ή αλλιώς, όπως το αποκαλούν στην εποχή μας, bullying. Το αντιμετωπίζουν καθημερινά πολλά παιδιά και αρνούνται να το αποδεχτούν. Παιδιά που είναι πιο αδύναμα νοητικά, συναισθηματικά και σωματικά υφίστανται προσβλητική βία είτε λεκτική είτε σωματική. Παιδιά άλλου χρώματος, άλλων χωρών ή παιδιά με γονείς χαμηλού οικονομικού και εκπαιδευτικού επιπέδου, είναι πιο ευάλωτα σε αυτές τις καταστάσεις. Πολλές φορές υπάρχει εκφοβισμός ανάμεσα σε αδέλφια. Ο αδελφός ή η αδελφή προσπαθεί να επιβληθεί με την συμπεριφορά του/της στον/στην πιο ευαίσθητο/η και πιο αδύναμο/η αδελφό/ή του χτυπώντας τον/την ή χρησιμοποιώντας άσχημες εκφράσεις για…

  • «Χαίροις τῶν Ἀθηνῶν ἡ λαμπάς»

    «Χαίροις τῶν Ἀθηνῶν ἡ λαμπάς, ἡ ἐν τῶ βίῳ καιομένη καὶ φαίνουσα», ἀνευφημεῖ ὁ ὑμνογράφος σ’ ἕνα ἀπὸ τὰ τροπάρια τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Φιλοθέης ποὺ τιμάει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας καὶ μάλιστα ἡ περιώνυμος πόλη τῶν Ἀθηνῶν. Πράγματι, ἡ Ἁγία σὲ ὅλη της τὴν ἐπίγεια ζωὴ ἔλαμψε διὰ τῶν ἀρετῶν τοῦ βίου της καὶ διὰ τῶν κοινωνικῶν της ἔργων. Διακρίθηκε γιὰ τὴν εὐσέβεια, τὴν σοφία, τὴν σεμνότητα, τὴν ὑπομονή, τὴν ἀγαπητική της προσφορά, κυρίως ὅμως γιὰ τὴν τόλμη καὶ τὴν ἀνδρεία της. Προέβαλε μάλιστα κάποιες ξεχωριστὲς ἀντιστάσεις, γιὰ τὶς ὁποῖες ἀξίζει ἰδιαιτέρως νὰ τὴν τιμοῦμε: α) Κατ’ ἀρχὰς ἀντιστάθηκε στὸ κοινωνικὸ κατεστημένο τῆς ἐποχῆς της καὶ κάθε ἐποχῆς. Αὐτή,…

  • Ἡ Δορκὰς τῶν Ἀθηνῶν (κύριο ἄρθρο Φεβρουαρίου)

    Οὐρανὸς πολύαστρος ἐστὶ ἡ ἐκκλησία καὶ κῆπος χαρίτων, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶσται. Ὡς γέννημα δὲ ἀγάπης, ἐνισχυομένη τῷ τοῦ Σωτῆρος ζωογόνῳ αἵματι καὶ πεποικιλμένη τῷ φωτὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του, πορεύεται διαρκῶς κατὰ πάντα χρόνον καὶ χῶρον κηρύττουσα τὸν τῆς σωτηρίας λόγον καὶ καλοῦσα πάντας πρὸς τὴν ἀληθινὴν πίστιν, ζωήν τε καὶ πολιτείαν, ἵνα φωτόμορφα τέκνα καὶ ἀγλαόκαρπα τῆς ἀγάπης βλαστήματα ἅπαντες οἱ πιστοὶ καταστῶμεν. Τοιοῦτο ἕν καλλιέλαιον βλάστημα καὶ φωταυγὲς μετέωρον ἐστὶ ἡ τῶν Ἀθηνῶν νέα δορκάς, ἡ Ἁγία τῶν Ἀθηνῶν Φιλοθέη. Ἀναφυεῖσα αὗτη ἐκ τῆς Ἀττικῆς γῆς κληρονομίαν ἔσχε σύμφυτον τὴν ἱλαρότητα τῆς ἐλαίας, τὴν καθαρότητα τοῦ ἀττικοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸ ὀρέγεσθαι τοῦ εἰδέναι. Διὸ καὶ ῥαδίως τὴν θεόσταλτον κλῆσιν δεξαμένη…

  • Παιδιά και κατοικίδια

    Πόσες φορές έχουμε ακούσει από τα παιδιά να μας παρακαλάνε και να ζητάνε ξανά και ξανά να τους πάρουμε ένα ζωάκι. Όσο και να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε αυτή τη συζήτηση με το παιδί, σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε στιγμή, πάντα ακούμε το: «Σε παρακαλώ, θα μου το πάρεις;» Πολλές φορές υποκύπτουμε από τα πολλά παρακάλια και εκπληρώνουμε την επιθυμία του, άλλες φορές απαντάμε με ένα: «Θα δούμε». Αγοράζοντας ένα κατοικίδιο και παίρνοντάς το στο σπίτι, γνωρίζουμε πως αυτό δεν είναι κάτι απλό. Μπορεί στην αρχή το παιδί να το βιώνει σαν παιχνίδι, αλλά είναι κάτι πολύ πιο δύσκολο και απαιτητικό. Το κάθε κατοικίδιο που μας συντροφεύει δεν παύει και αυτό…

  • Περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη

    Έφτασαν και φέτος τα Χριστούγεννα. Μία από τις σημαντικότερες και όμορφες γιορτές της Ορθοδοξίας μας. Η γέννησις του Θεανθρώπου που πλημμυρίζει με αγάπη τις καρδιές μας. Τα παιδιά σ’ όλον τον κόσμο, γεμάτα ανυπομονησία, περιμένουν πώς και πώς τον Άι Βασίλη. Ο Άι Βασίλης των Αμερικανών, ο Santa Claus, Saint Nicholas  ή Father Christmas όπως τον αποκαλούν οι Αμερικάνοι, ένας μύθος που φτιάχτηκε από τους Ολλανδούς, που έχτισαν πάνω στον άγιο αυτόν τις πρώτες ιστορίες που θα οδηγήσουν στην δημιουργία αυτού του μύθου του Άι Βασίλη στην Αμερική και σ’ όλον τον κόσμο. Στην ιστορία οι Βόρειοι λαοί πρόσθεσαν στοιχεία των δικών τους παραδόσεων, όπως οι τάρανδοι, το έλκηθρο, τα δώρα κ.α.,…

  • Γκρίνια

    Η γκρίνια είναι ένα κοινό γνώρισμα των παιδιών, μεγάλων και μικρών. Πόσες φορές έχουμε δει ένα μικρό παιδί να κλαίει και να φωνάζει επειδή θέλει να του πάρουν κάποιο παιχνίδι, κάποιο γλυκό ή να πάει βόλτα. Αυτές τις τεχνικές τις χρησιμοποιεί για να πετύχει τον σκοπό του. Η γκρίνια είναι σύνηθες χαρακτηριστικό των κοριτσιών, αλλά κάποιες φορές το ίδιο ισχύει και για τα αγόρια. Η γκρίνια είναι ένα συναίσθημα μη διαχειρίσιμο και έτσι ο γονιός αναγκάζεται να υποκύψει, κάνοντας το χατίρι του παιδιού, πράγμα που δεν είναι σωστό, γιατί έτσι βοηθάει  το μικρό ή το μεγαλύτερο παιδί να αποκτήσει αυτό που από την αρχή ήθελε. Έτσι γίνεται κακομαθημένο και πιο…

  • Παιδιά που μεγαλώνουν σε μονογονεϊκή οικογένεια

    Το να μεγαλώνει ένα παιδί μόνο με τον έναν γονιό και να στερείται την παρουσία του άλλου λόγω απώλειας ή διαζυγίου έχει αρνητικές συνέπειες στον χαρακτήρα του παιδιού, αλλά και στις κοινωνικές του σχέσεις. Επίσης διαταράσσεται ο ψυχικός κόσμος του.