-
Πορεία σταυροαναστάσιμη
Ὁδεύομε, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, πρὸς τὸ Πάθος καὶ πρὸς τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Ἀπὸ τὴν μιά, μὲ τὴν καταδίκη, τὴν Σταύρωση καὶ τὴν Ταφὴ τοῦ Χριστοῦ μας φάνηκε πὼς τὸ κακὸ καὶ οἱ δυνάμεις του θριάμβευσαν καὶ ἐπικράτησαν ὁριστικὰ σὲ βάρος τοῦ καλοῦ καὶ τῆς προσωποποίησής του, τοῦ Χριστοῦ...
-
Καὶ νῦν ὑπὲρ πάντων ὁ ἀγὼν
Σὲ αὐτὸν ἐδῶ τὸν σκληρὸ ἀλλὰ φιλόξενο βράχο ποὺ φώλιασαν οἱ προπάτορές μας, ἡ λευτεριὰ μέχρι σήμερα γεννιέται ἀπ’ τὰ κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά, μεγαλώνει μὲ τὸ αἷμα καὶ τὸν ἱδρῶτα τους καὶ στεριώνει μὲ συνεχεῖς ἀγῶνες καὶ θυσίες
-
Μποροῦμε, ἐάν θέλωμε
Εἶναι γεγονός, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ὅτι ἡ χώρα μας βρίσκεται ἐδῶ καὶ χρόνια σὲ μεγάλη κρίση, πρὸ πάντων πνευματική. Ἡ ἀνασφάλεια, ἡ ἀβεβαιότητα, ἡ ἀνεργία, ἡ ἀνέχεια ἔχουν φέρει σὲ τέτοια ἀπογοήτευση τὸν λαό... (κύριο ἄρθρο στὸ τεῦχος 787)
-
Νὰ γίνουμε κοινωνία προσώπων
Μαζὶ μὲ τὶς εὐχὲς τῶν συγγενῶν καὶ φίλων σας, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, δεχθῆτε καὶ τὶς ὁλόθερμες εὐχὲς τῶν μελῶν καὶ συνεργατῶν τῶν Ἐπάλξεων γιὰ ἕνα Εὐλογημένο, Εἰρηνικὸ καὶ Καρποφόρο Νέο Ἔτος. Γιὰ νὰ γίνουν, ὅμως, οἱ εὐχές μας πράξη, χρειάζεται... (Κύριο ἄρθρο στὸ φύλλο 786 τῶν Ἐπάλξεων)
-
Χριστούγεννα μὲ ἑνότητα
Δεῦτε, ἴδωμεν, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, δεῦτε, ἴδωμεν, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός. Πολλά θαυμάσια, παράδοξα καὶ ἀνεξήγητα συντελοῦνται ἐκεῖ. Ὁ Θεὸς Λόγος σάρκα λαβὼν γεννᾶται καὶ τὸν ἄνθρωπο ἀναγεννᾷ·... (Κύριο ἄρθρο στὸ φύλλο 785 τῶν Ἐπάλξεων)
-
Γιὰ μιὰ ἀγαπητικὴ πολιτεία
Ὅλοι, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ὅλοι οἱ καλοπροαίρετοι ἄνθρωποι θέλουν καὶ ἐπιδιώκουν νὰ ζοῦν σὲ μιὰ δίκαιη, εὐνομούμενη καὶ ἀγαπητικὴ πολιτεία, ὥστε νὰ αἰσθάνωνται ἀσφαλεῖς καὶ ἐλεύθεροι γιὰ τὴν πραγμάτωση τοῦ δημιουργικοῦ καὶ κοινωνικοῦ των ἔργου. (Κύριο Ἄρθρο στὸ φύλλο Ἰουνίου 2024)
-
Χριστός Ἀνέστη, εἰρήνη χαρίζοντας
Χριστὸς Ἀνέστη, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες. Χριστὸς Ἀνέστη καὶ «τὰ πάντα πεπλήρωται φωτός». Κύριο Ἄρθρο Μαΐου 2024
-
Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας…
Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμεθα καὶ ἐφέτος στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τοῦ Τριῳδίου, ποὺ ὀνομάζεται ἔτσι, γιατὶ στὴν Ἐκκλησία μας χρησιμοποιεῖται «Τὸ Τριῴδιον», ἕνα βιβλίο γεμᾶτο ἀπὸ ποιητικὰ μαργαριτάρια, ὑπέροχους ὕμνους καὶ διδακτικὲς περικοπές. (Κύριο Ἄρθρο μηνὸς Φεβρουαρίου 2024)
-
Ἡ Παλαιστίνη πάλι φλέγεται
Ἡ Παλαιστίνη, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἡ χώρα δηλαδὴ στὴν ὁποία ἐκήρυξαν οἱ προφῆτες καὶ βάπτιζε ὁ Πρόδρομος, ὅπου παρουσιάστηκε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο «ἐν εἴδει περιστερᾶς», ἡ χώρα ὅπου ἐβάδισε, σταυρώθηκε καὶ ἀναστήθηκε ὁ Κύριός μας καὶ ἔδρασε ἡ πρώτη Ἐκκλησία, αὐτὴ ἡ χώρα πάλι φλέγεται. Ἀντὶ γιὰ περιστέρια τῆς εἰρήνης κυκλοφοροῦν σιδερένια πουλιά, ξερνῶντας θάνατο. Ἀντὶ γιὰ ἔργα ἀγάπης ἐπικρατεῖ ἀδελφοκτόνο μίσος, γιατὶ καὶ οἱ Ἑβραῖοι καὶ οἱ Ἄραβες εἶναι ἀπόγονοι τοῦ ἴδιου γενάρχη, τοῦ Ἀβραάμ, οἱ δὲ Ἑβραῖοι ἀπὸ τὸν Ἰσαάκ, οἱ δὲ Ἄραβες ἀπὸ τὸν Ἰσμαήλ, γι’ αὐτὸ καὶ καλοῦνται Ἰσμαηλίτες ἢ Ἀγαρηνοί. Τὸ κακὸ εἶναι ὅτι ἡ χώρα αὐτὴ συνεχῶς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες φλέγεται. Πολλοὶ ἑρμηνεύουν ὅτι τὸ γεγονὸς αὐτὸ ὀφείλεται στὴν ἀντίθεση τῶν λαῶν ποὺ…
-
Γιατί κοινότητες;
Στὸ προηγούμενο φύλλο, περιγράφοντες τὴν δράση τῶν Ἀποστόλων καὶ τὴν ζωὴ τῶν πρώτων Χριστιανῶν, ἀναφέραμε τὴν σπουδαιότητα ποὺ εἶχαν οἱ κοινότητες ἀγάπης. Πράγματι, σὲ αὐτὲς βιωνόταν σὲ συγκεκριμένο τόπο καὶ χρόνο ἡ ζωὴ καὶ ἡ πολιτεία τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὥστε καὶ τὰ ἐπὶ μέρους πρόσωπα ἐμιμοῦντο τὰ πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, καὶ μάλιστα τὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου, καὶ κάθε τοπικὴ ἐκκλησία ἐμιμεῖτο καὶ ἀκολουθοῦσε τὴν ἑνότητα καὶ τὴν κοινὴ δράση τῆς Ἁγίας Τριάδος. Βεβαίως, ἡ διατήρηση αὐτῆς τῆς ἑνότητος δὲν ἦταν εὔκολη ὑπόθεση. Γι’ αὐτό, ἀπὸ τὰ πρῶτα ἤδη ἔτη ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τῆς ἐκκλησίας, ὑπῆρξαν διαμάχες καὶ αἱρέσεις καὶ σχίσματα. Ἤδη ὁ γύρω κόσμος κατασπαρασσόταν ἀπὸ διενέξεις καὶ πολέμους. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως, ὡς κοινότητα ἀγάπης, πλὴν τῶν ἄλλων, συνέβαλε…
-
Ἐπὶ Σταυροῦ καὶ ἐν Τάφῳ
(Κύριο ἄρθρο τεύχους Ἀπριλίου) Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἀποτελεῖ τὴν ἐκδήλωση τῆς κακίας καὶ τοῦ μίσους τῶν ἀνθρώπων κατὰ τοῦ Πλάστου καὶ εὐεργέτη των, ἀλλὰ κυρίως τὴν φανέρωση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται , ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον». Ἐπειδὴ ὅμως ἡ ἀγάπη εἶναι θεϊκὴ δύναμη καὶ ἀγαθοεργὴ δημιουργία, γι’ αὐτὸ ὑπερνικᾶ τὸ μίσος καὶ τὸν θάνατο καὶ χαρίζει ζωὴ καὶ ἀνάσταση. Ἔτσι, μετὰ ἀπὸ τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα τοῦ Σταυροῦ καὶ τοῦ Τάφου ἀκολουθεῖ ἡ Ἀνάσταση καὶ ἡ Ἑβδομάδα τῆς Διακαινησίμου, ὅπου «τὰ πάντα πεπλήρωται φωτός». Γιὰ ν’ ἀναστηθῇ ὅμως ὁ ἄνθρωπος, πρέπει νὰ βιώσῃ…
-
Ἐλευθεροῦτε πατρίδα
(Κύριο ἄρθρο τεύχους ἐφημερίδος Μαρτίου 2022) «Ἴτε, παῖδες Ἑλλήνων, ἐλευθεροῦτε πατρίδα, θεῶν τε πατρώων ἕδη», ἔμελπον ἠχηρᾷ τῇ φωνῇ οἱ ἀρχαῖοι ἡμῶν πρόγονοι, καλοῦντες τοὺς νέους ἀγωνίζεσθαι ὑπὲρ τῆς τῶν πάντων ἐλευθερίας καὶ τῆς τῶν πολυτίμων θησαυρῶν διαφυλάξεως. Καὶ ὁ παιὰν οὗτος κατέληγε: «νῦν ὑπὲρ πάντων ὁ ἀγών». Ἡ φράσις δὲ αὕτη ἱκανὴν ἀπάντησιν τοῖς συγχρόνοις ἡμῖν δοκησισόφοις δίδωσι, τοῖς φάσκουσι ὅτι ὁ ἐν ἔτει 1821 ἀρξάμενος ἀγὼν ἡμῶν οὐκ ἐθνικὸς ἀλλὰ κοινωνικὸς ἦν. Οὐκ ἀπέβλεπε δηλαδὴ εἰς τὴν τῆς πατρίδος ἀπελευθέρωσιν ἀλλὰ εἰς τὴν τῶν ἀδικουμένων κοινωνικῶν ὁμάδων δικαίωσιν. Ἀλλὰ τίς ἡμᾶς ἀναγκάζει δυοῖν θάτερον καὶ οὐχὶ ἀμφότερα (=τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο καὶ ὄχι και τὰ δύο) δέχεσθαι; Γνωστὸν τοῖς πᾶσιν ἐστὶν ὅτι τὸ σῶμα ἡμῶν ἕν ὄν…
-
Ἡ Δορκὰς τῶν Ἀθηνῶν (κύριο ἄρθρο Φεβρουαρίου)
Οὐρανὸς πολύαστρος ἐστὶ ἡ ἐκκλησία καὶ κῆπος χαρίτων, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶσται. Ὡς γέννημα δὲ ἀγάπης, ἐνισχυομένη τῷ τοῦ Σωτῆρος ζωογόνῳ αἵματι καὶ πεποικιλμένη τῷ φωτὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του, πορεύεται διαρκῶς κατὰ πάντα χρόνον καὶ χῶρον κηρύττουσα τὸν τῆς σωτηρίας λόγον καὶ καλοῦσα πάντας πρὸς τὴν ἀληθινὴν πίστιν, ζωήν τε καὶ πολιτείαν, ἵνα φωτόμορφα τέκνα καὶ ἀγλαόκαρπα τῆς ἀγάπης βλαστήματα ἅπαντες οἱ πιστοὶ καταστῶμεν. Τοιοῦτο ἕν καλλιέλαιον βλάστημα καὶ φωταυγὲς μετέωρον ἐστὶ ἡ τῶν Ἀθηνῶν νέα δορκάς, ἡ Ἁγία τῶν Ἀθηνῶν Φιλοθέη. Ἀναφυεῖσα αὗτη ἐκ τῆς Ἀττικῆς γῆς κληρονομίαν ἔσχε σύμφυτον τὴν ἱλαρότητα τῆς ἐλαίας, τὴν καθαρότητα τοῦ ἀττικοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸ ὀρέγεσθαι τοῦ εἰδέναι. Διὸ καὶ ῥαδίως τὴν θεόσταλτον κλῆσιν δεξαμένη τὴν οὐρανόδρομον κλίσιν προέκρινε καὶ πλουσίων χαρισμάτων γέγονε κάτοχος. ἄλλως…
