-
Ἡ Παράκληση τῶν ἀβοηθήτων καὶ τῶν ἀπηλπισμένων
Ὁ Θεόδωρος Β’ Λάσκαρης, συνθέτης τοῦ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος στὴν Παναγία, παρουσιάζει, μέσα ἀπὸ ὑπέροχες ποιητικὲς εἰκόνες, τὶς δυσκολίες τοῦ βίου του: «Νέφη τῶν λυπηρῶν ἐκάλυψαν τὴν ἀθλίαν μου ψυχήν», «ἐκύκλωσαν αἱ τοῦ βίου μου μὲ ζάλαι, ὥσπερ μέλισσαι κηρίον, Θεοτόκε», «τῶν λυπηρῶν ἐπαγωγαὶ χειμάζουσιν τὴν ταπεινήν μου ψυχήν». Πράγματι, ὁ ποιητὴς καὶ «φιλόσοφος-βασιλεύς» δὲν ἐκθέτει γενικῶς «τὶς συμφορὲς τοῦ βίου» ἀλλὰ καὶ τὶς ταλαιπωρίες ποὺ ὑπέστη ὡς αὐτοκράτορας τῆς πολύπαθης αὐτοκρατορίας τῆς Νικαίας, ποὺ ἀντιμετώπιζε διαρκεῖς ἀπειλές ἀπὸ ἐξωτερικοὺς ἐχθροὺς (Μουσουλμάνους, Φράγκους, Βουλγάρους, Δεσπότες τῆς Ἠπείρου) καὶ ἀπὸ ἐσωτερικοὺς (εὐγενεῖς ἀριστοκράτες), λόγῳ τῆς φιλολαϊκῆς πολιτικῆς τῶν αὐτοκρατόρων της. Εὐαίσθητη καὶ φιλάσθενη φύση ὁ ἴδιος, πικραμένος καὶ συντετριμμένος ἀπὸ τὶς πολλαπλὲς δυσκολίες, δὲν ἔχει ποῦ ἀλλοῦ νὰ καταφύγῃ ἀνθρωπίνως γιὰ…
-
Οἱ Παρακλήσεις στὴν Παναγία καὶ ἡ παράκληση τῆς Παναγίας
Οἱ Παρακλητικοὶ Κανόνες στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ λαοφιλεῖς Ἀκολουθίες τῆς ὀρθοδόξου λειτουργικῆς ζωῆς. Ὄχι μόνον τὸν Αὔγουστο, ποὺ εἶναι ὁ μήνας τῆς Παναγίας, ἀλλὰ καὶ ὅλο τὸν ὑπόλοιπο χρόνο σὲ Ἐκείνην καταφεύγομε καὶ πάνω της ἐναποθέτομε «τὴν πᾶσαν ἐλπίδα» μας. Ἐκείνη, ἡ γλυκιά μας Παναγιά, εἶναι ἡ μεσιτεύουσα ὑπὲρ ἡμῶν στὸν Υἱό της καὶ Θεό μας. Ἀξίζει, πάντως, νὰ ἐπισημάνωμε ὅτι στὰ ὑπέροχα αὐτὰ ποιήματα, ποὺ ψάλλομε πρὸς τιμήν της καὶ γιὰ ἐνίσχυσή μας, τὰ τροπάρια ὅλων τῶν Ὠδῶν ἀκολουθοῦν κάποια συγκεκριμένη σειρά. Ἔτσι τὸ α’ τροπάριο ὅλων τῶν Ὠδῶν τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος περιέχει παράκληση στὴν Παναγία γιὰ γενικὴ βοήθεια, τὸ β’ παράκληση γιὰ σωτηρία ἀπὸ πάθη καὶ πειρασμούς, τὸ γ’ γιὰ λύτρωση ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ…
-
Κύπρος ἡ πολύπαθη
Νησὶ πικρό, νησὶ γλυκό, νησὶ τυραγνισμένο, κάνω τὸν πόνο σου νὰ πῶ καὶ προσκυνῶ καὶ μένω». Μ’ αὐτὰ τὰ λόγια ξεκινάει ὁ ποιητὴς νὰ ὑμνήσῃ τὸ πολύπαθο νησί, «τὸ ὁλάνθιστο κλωνάρι, ποὺ τοῦ μαδῆσαν τά ἄνθια του διπλοῖ, τριπλοῖ βαρβάροι» καὶ ποὺ τὰ βάσανά του δὲν λένε νὰ πάρουν τέλος, γιατὶ οἱ κάθε λογῆς βαρβάροι συνεχίζουν νὰ τὴν μολεύουν, νὰ τὴν τυραγνοῦν καὶ «νὰ παίζουν τὴν τύχη της στὰ ζάρια».
-
Ἐκδήλωση γιὰ τὴν Κύπρο
Μὲ τὴν ἀφορμὴ τῶν θλιβερῶν ἐπετείων γιὰ τὴν μαρτυρική μας Κύπρο (Πραξικόπημα γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τοῦ Μακαρίου-15 Ἰουλίου 1974, Ἀττίλας Α’-20 Ἰουλίου) θὰ πραγματοποιηθῆ ἀφιέρωμα στὴν Κύπρο μὲ κυπριακὰ ἄσματα ἀπὸ τὴν χορωδία τῶν Ἐπάλξεων καὶ σχετικὲς ὁμιλίες, τὴν Τετάρτη 20 Ἰουλίου καὶ ὥρα 7:00 μ.μ., στὸ Πνευματικὸ κέντρο Ἁγ. Μάρκου Εὐγενικοῦ Κάτω Πατησίων (Παπαναστασίου & Σεράφη, σταθμὸς ΗΣΑΠ, Ἅγιος Νικόλαος & Λεωφ.: στάση Ι.Κ.Α, ὁδ. Λιοσίων). Τώρα ποὺ οἱ Γκρίζοι λύκοι βρυχῶνται καὶ πάλι ἀπαιτεῖται ἡ ἀφύπνιση, ἡ ἑνότητα καὶ ἡ κινητοποίηση ὅλων μας. Εἴσοδος ἐλεύθερη.
-
Νικόδημος Ἁγιορείτης, ὁ φωτεινός μας διδάσκαλος
«Ὡς φῶς ἐν τῶ κόσμῳ» ἔλαμψε ὁ Ὅσιος σὲ μιὰ σκοτεινὴ γιὰ τὸ Γένος περίοδο. Τόσο οἱ βίαιοι ἐξισλαμισμοὶ τῶν Ὀθωμανῶν, ὅσο καὶ ἡ ὕπουλη προπαγάνδα τῶν Δυτικῶν, Λατίνων καὶ Προτεσταντῶν, κορυφώθηκαν κατὰ τὸν 18ο αἰῶνα, μὲ στόχο ἀφ’ ἑνὸς μὲν τὴν ἀφαίμαξη τῶν ὑποδούλων, ἀφ’ ἑτέρου δὲ τὴν ἀλλοίωση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος τοῦ λαοῦ.
-
Στὰ βήματα τῶν Πατέρων
Τοὺς Πατέρες τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τὴν Ε’ Κυριακὴ τοῦ Ματθαίου. Ὑμνεῖ καὶ δοξολογεῖ «τὰς μυστικὰς σάλπιγγας τοῦ Πνεύματος, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου» (Δοξαστικό). Οἱ θεοφόροι αὐτοὶ Πατέρες διεκήρυξαν τὴν μία ὑπόσταση τοῦ Θεοῦ Λόγου «ἐν δύο φύσεσιν», ἀντικρούοντας ἔτσι τὶς αἱρετικὲς δοξασίες τῶν μονοφυσιτῶν, κυρίως δὲ τοῦ Εὐτυχοῦς καὶ τοῦ Διοσκούρου, ποὺ ὑποστήριζαν ὅτι ἡ θεία φύση ἀπορροφᾶ τὴν ἀνθρωπίνη. Ἐδογμάτισαν, λοιπόν, οἱ θεόφθογγοι κήρυκες ὅτι οἱ δύο φύσεις τοῦ Κυρίου ἑνώνονται στὸ πρόσωπό Του χωρὶς χωρισμὸ ἤ διαίρεση τῆς μιᾶς ἀπὸ τὴν ἄλλη («ἀχωρίστως, ἀδιαιρέτως»), χωρὶς σύγχυση, ἀνάμειξη, τῶν δύο φύσεων («ἀσυγχύτως»), καί, τέλος, χωρὶς ἡ θεία ἢ ἡ ἀνθρωπίνη φύση νὰ ὑποστῆ καμμία τροπὴ ἢ μεταβολή («ἀτρέπτως»).…
-
Ἄς μὴν βρεθοῦμε πρὸ ἐκπλήξεων!
Μὲ ἔκσταση στέκεται πάντοτε ο ἄνθρωπος μπροστὰ στὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ καὶ ἀναφωνεῖ: «Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα Σου, Κύριε,…». Ὅσο περισσότερο, μάλιστα, θαυμάζει τὴν μεγαλωσύνη Του, ἄλλο τόσο συνειδητοποιεῖ τὴν δική του μικρότητα καὶ ἀδυναμία καὶ ζητάει τὴν βοήθεια τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ: «Πτωχὸς καὶ πένης εἰμί ἐγώ. Ὁ Θεὸς βοήθησόν μοι· βοηθός μου καὶ ῥύστης μου εἶ σύ, Κύριε» (Ψαλμός 69, στ. 6). Ἔτσι καὶ ὁ ἑκατόνταρχος τοῦ Εὐαγγελίου, παρὰ τὰ πολλά του ἀξιώματα καὶ τὰ ἀκόμη περισσότερα ὑλικά του ἀγαθά, συναισθάνεται τὴν ἀδυναμία του καὶ καταφεύγει στὸν Κύριο, γιὰ νὰ δώσῃ λύση στὸ «πρόβλημά» του. Ποιό εἶναι, ἀλήθεια, τὸ πρόβλημά του; Τί εἶναι ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἀπασχολεῖ καὶ ἀδυνατεῖ νὰ εὕρῃ τὴν λύση του; Μήπως ὁ ἴδιος ἤ ἄλλο…
-
Δεῖτε: Ζὰκ Μπουσάρ: «Ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα εἶναι ἡ μητρικὴ γλώσσα τοῦ Δυτικοῦ πολιτισμοῦ»
-
Ἄς ξεκαθαρίσωμε τὴν θέση μας
Ἡ ἐπὶ τοῦ Ὅρους Ὁμιλία τοῦ Κυρίου (Ματθ. κεφ. ε’- ζ’) ἀποτελεῖ ἕνα ἐξαίρετο δεῖγμα ὄχι μόνον ὀρθοδόξου θεολογίας ἀλλὰ καὶ ὀρθοδόξου παιδαγωγίας, μάλιστα δὲ καὶ κοινωνιολογίας. Περιέχει τὶς θεμελιώδεις ἀρχὲς τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἀποτελοῦν συγχρόνως καὶ τὶς βάσεις τῆς ὀρθοδόξου ζωῆς καὶ πολιτείας, ποὺ ὁ Ἴδιος ἑδραίωσε στὴν γῆ. Μεταξὺ ἄλλων ὁ Κύριος μιλάει γιὰ τὴν τελεία ἀγάπη καὶ τὴν ἀληθινὴ ἐλεημοσύνη, ὑποδεικνύει τὸν ὀρθὸ τρόπο προσευχῆς, «τὸ Πάτερ ἡμῶν», ἀναφέρει τὸν «χρυσὸ κανόνα», ποὺ διέπει τὶς σχέσεις μας μὲ τὸν συνάνθρωπο, καὶ τονίζει τὴν σημασία τῶν ἔργων γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Μία ἀπὸ τὶς προσφιλεῖς μεταφορὲς ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ Κύριος, γιὰ νὰ γίνῃ περισσότερο παραστατικός, εἶναι ἐκείνη τοῦ φωτός. Στὴν ἀρχὴ τῆς ὁμιλίας Του ἀναφέρει…
-
«Μιμητές μας γίνεστε!»
Τὴν μνήμη τῶν Ἀποστόλων ἑορτάζει πανηγυρικὰ ἡ Ἐκκλησία μας καὶ φέτος, ὅπως κάθε χρόνο. Τιμᾶ τοὺς κορυφαίους, Πέτρο καὶ Παῦλο, καὶ τὸ σύνολο τῶν Ἀποστόλων, «τὸν δωδεκάριθμο χορό». Ὑμνεῖ τοὺς κήρυκες τοῦ λόγου, ποὺ σὰν τὰ γοργόφτερα πουλιὰ μετέφεραν τὸ μήνυμα τῆς ἀληθείας σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη, τοὺς φωτεινοὺς ἀστέρες ποὺ διέλυσαν τὰ σκοτάδια τῆς πλάνης, τὶς κιθάρες τοῦ πνεύματος ποὺ σκόρπισαν τὴν ἁρμονία καὶ τὴν ἀγάπη στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι νὰ ἀπορῇ, πράγματι, κανεὶς πῶς μπόρεσε μιὰ δράκα ἁπλῶν καὶ ἀνίσχυρων, «ἀμόρφωτων» ἀνθρώπων νὰ ἀντιμετωπίσῃ πολυπληθέστερους καὶ μάλιστα μεγάλους καὶ τρανοὺς ἄρχοντες καὶ βασιλεῖς. Πῶς κατάφεραν, ἐπίσης, μέσα σὲ ἀντικειμενικὰ δύσκολες καὶ ἀντίξοες συνθῆκες, ὄχι μόνον νὰ διατηρήσουν οἱ ἴδιοι τὴν πίστη καὶ τὴν ἁγνότητά των ἀλλὰ νὰ…
-
Ἅγιοι Πάντες, οἱ φωτεινοί μας ὁδοδεῖκτες
Τοὺς Ἁγίους Πάντες, τοὺς φωταυγεῖς ἀστέρες τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ ἀπὸ τὴν Πεντηκοστή, ὡς ὄργανα τοῦ Πνεύματος καὶ πρώτους καρποὺς τῆς χάριτός Του. Πρόκειται γιὰ Ἁγίους ὅλων τῶν κατηγοριῶν καὶ ἡλικιῶν, ἐπωνύμους καὶ ἀνωνύμους, ἐπιφανεῖς καὶ ἀσήμους, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποὺ φωτίστηκαν καὶ ἁγιάσθηκαν ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ εὐηρέστησαν στὸν Θεό, διότι «ἐπλήρωσαν ἔργῳ τὸν λόγον τοῦ Σωτῆρος». Βλαστοὺς εὐαγγελίου καὶ καρποὺς ἀμαράντους, καλεῖ ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης τοὺς Ἅγιους Πάντες, ὁ δὲ Κύριλλος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως τοὺς παρομοιάζει μὲ οὐρανό, ποὺ στὸ μέσο του λάμπει ὡς Ἥλιος ὁ Χριστός, ὡς σελήνη ἡ Παναγία, καὶ «κύκλῳ» ὡς ὁλόφωτα ἄστρα οἱ χοροὶ πάντων τῶν Ἁγίων. Ὁ κυκλωτικὸς αὐτὸς χορός παραμένει μάλιστα ἀνοικτός, ὥστε, ὅποιος…
-
«Εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε»
Παράκληση καὶ ἐπιταγὴ τοῦ Κυρίου μας ἀποτελεῖ ἡ ἑνότητα στὴν Ἐκκλησία. Πράγματι ὁ Χριστός, ὁ Ὁποῖος γεννήθηκε ὡς «ἐπὶ γῆς εἰρήνη» καὶ διετήρησε σ’ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας Του τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἑνότητα μὲ ὅλους ὅσους παρέμειναν συνδεδεμένοι μαζί Του, ἐν ὄψει τῆς ὁλοκληρώσεως τοῦ ἔργου Του μεριμνᾶ γιὰ τὴν συνέχεια αὐτοῦ τοῦ θείου ἀγαθοῦ, τῆς ἑνότητος, ὄχι μόνον ἀνάμεσα στοὺς μαθητές Του ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλους τοὺς πιστούς: «Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ (παρακαλῶ) μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ, ἵνα πάντες ἕν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοί κἀγὼ ἐν σοί» (Ἰωάν, ιζ’ 21). Ἡ τελεία αὐτὴ συν-φωνία Πατρὸς-Υἱοῦ ἀποτελεῖ τὴν βάση καὶ τὸ θεμέλιο γιὰ τὴν ὁλοκληρωμένη…
-
Οἱ καρποὶ τῆς Ἀναστάσεως
Διανύομε τὴν Ε’ συνεχῆ ἑβδομάδα ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας καὶ στὸ διάστημα αὐτὸ γευόμαστε ὅλοι οἱ ἀναστημένοι τοὺς πλούσιους πνευματικοὺς καρπούς της. Κι ἐνῶ θὰ πίστευε κανεὶς ὅτι, ἔχοντας γευτῆ πλέον ὅλον αὐτὸν τὸν πλοῦτο, θὰ ἔχωμε ἐπὶ τέλους χορτάσει τὴν πείνα μας καὶ θὰ ἔχωμε σβήσει τὴν δίψα μας, ἐν τούτοις ὅλοι μας εὐχόμαστε καὶ προσευχόμαστε νὰ μὴν τελειώσῃ ποτὲ ἡ πνευματικὴ αὐτὴ πανδαισία καὶ ἡ ἀναστάσιμη τράπεζα νὰ συνεχίσῃ νὰ εἶναι πλήρης ἀγαθῶν καὶ δωρεῶν. Ἀλλὰ δὲν τὸ εὐχόμαστε μόνον, τὸ βιώνομε κιόλας, ἐφ’ ὅσον ὀ ἀναστημένος Κύριος εἶναι διαρκῶς ἀνάμεσά μας, ἰδιαιτέρως τὴν περίοδο αὐτήν. Εἶναι ὁ πρῶτος καρπὸς τῆς Ἀναστάσεως, καθ’ ὅτι ἡ ἔγερσή Του σήμανε τὴν «ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων». Ἡ νίκη Του ἐπὶ…
-
Ἄνθρωποι γενώμεθα
Ἀλήθεια, πόση θλίψη, ὀδύνη καὶ σπαραγμὸ νὰ ἔκρυβε μέσα της ἡ καρδιὰ τοῦ παραλύτου τῆς Βηθεσδᾶ, ὁ ὁποῖος ἐπὶ 38 ὁλόκληρα ἔτη παρέμενε καθηλωμένος καὶ ἀνήμπορος στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου! Ἀλλὰ καὶ πόση ἐλπίδα καὶ ὑπομονή, τονίζουν οἱ Πατέρες, ὥστε νὰ ἀναμένῃ καρτερικὰ τὴν ἑπομένη φορά, ἄγνωστο πότε, ποὺ θὰ κατέβαινε καὶ πάλι ὁ Ἄγγελος νὰ ἁγιάσῃ τὸ ὕδωρ, γιὰ νὰ εἰσέλθῃ στὴν κολυμβήθρα καὶ νὰ βρῆ τὴν θεραπεία του! Σκεφθῆτε μάλιστα τὴν ἀπογοήτευσή του, ὅταν διαπίστωνε ὅτι οἱ ἄλλοι εἶχαν ἕναν ἄνθρωπο νὰ τοὺς βοηθήσῃ, ἐνῶ ἐκεῖνος στεκόταν μόνος καὶ παρατημένος! Ἡ μοναξιὰ καὶ ἡ ἐγκατάλειψη τοῦ παραλύτου ἦταν σίγουρα πιὸ σκληρὰ καὶ ἀπὸ τὴν χρόνια καὶ ἀνίατη ἀσθένειά του! Κι ὅμως δὲν ἔπαψε νὰ ἐλπίζῃ καὶ νὰ περιμένῃ…
-
Διήμερο Κοινωνικότητος
ἈΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν Μυροφόρων καὶ τῆς ἐκλογῆς τῶν ἑπτὰ Διακόνων, διοργανώνεται διήμερο κοινωνικότητος τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας ὡς ἀκολούθως: Σάββατο 7 Μαΐου καὶ ὥρα 6:30 μ.μ. στὴν κεντρικὴ αἴθουσα τῶν Ἐπάλξεων, Ζήνωνος 3, μὲ σχετικὲς εἰσηγήσεις γιὰ τὴν κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ Κυριακὴ 8 Μαΐου καὶ ὥρα 1:00 μ.μ., στὴν αἴθουσα τῶν Ἐπάλξεων Αἰγάλεω, Ἀναγεννήσεως & Γραβιᾶς, μὲ ὁμιλία τοῦ κ. Βασιλείου Μπαμπίλη, θεολόγου – μουσικοῦ, μὲ θέμα: «Ἡ συμβολὴ τῶν Ἐπάλξεων στὸ ἑλληνορθόδοξο μορφωτικὸ καὶ κοινωνικὸ ἔργο». Θὰ ἀκολουθήσῃ γεῦμα ἀγάπης. Εἴσοδος ἐλεύθερη. Σᾶς περιμένομε. σ.σ.: Οἱ ἐκδηλώσεις θὰ μεταδοθοῦν καὶ ἀπὸ τοὺς διαδικτυακοὺς ραδιοφωνικοὺς σταθμοὺς ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΡΑΔΙΟ καὶ ΣΥΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΡΑΔΙΟ.
