«Ἀποκεκύλισται ὁ λίθος»

Ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια πολλοὶ φίλοι καὶ γνωστοί μας μᾶς τονίζουν συνεχῶς τὸ μάταιο τῶν προσπαθειῶν τῶν Ἐπάλξεων γιὰ ἑνότητα καὶ συνεργασία τῶν ὑγιῶν δυνάμεων τοῦ τόπου πρὸς ἀπὸ κοινοῦ ἀντιμετώπιση τῶν κοινῶν προβλημάτων καὶ κοινῶν ἀπειλῶν. Κατ’ ἀρχάς, ἔτσι ὅπως εἶναι ἡ πατρίδα μας διχασμένη, δὲν ἔχουν ἄδικο.

Πρέπει, ὅμως, νὰ ὑπενθυμίσωμε σὲ ὅλους ὅτι μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστί» (Λουκ., ιη’ 27). Τοῦ λίθου σφραγισθέντος ἀνέστη ὁ Κύριος καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων εἰσῆλθε πρὸς τοὺς μαθητάς του. Πρὸς ἔκπληξη, ἐπίσης, τῶν μαθητριῶν του «ὁ λίθος ἀποκεκύλισται» (Μάρκ. ιστ’ 4).

Ἄρα, δὲν εἶναι ἡ δύναμη τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ὀργάνων του ποὺ κρατοῦν τὸν κόσμο διχασμένο/ταλαιπωρημένο, ἀλλὰ εἶναι ἡ ἀδυναμία τῶν ἀνθρώπων νὰ ἀναθέσουν τὴν ζωὴ καὶ τὰ προβλήματά των στὸν Παντοδύναμο Βασιλέα καὶ Σωτῆρα των. Ὑπάρχουν πάρα πολλὰ παραδείγματα στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ στὴν δράση τῶν Πατέρων ποὺ τὸ ὀλίγον νικάει τὸ πολύ, τὸ ἀδύνατο τὸ δυνατὸ καὶ τὸ ἄσημο τὸ διάσημο. Ἄρα, τὸ πρόβλημα εἶναι οἱ πιστεύοντες στὸν Χριστὸ ποὺ δὲν ζοῦμε καὶ δὲν πολιτευόμαστε σύμφωνα μὲ ὅσα «ἐνετείλατο ἡμᾶς» ὁ Κύριος καὶ δὲν ἀναθέτουμε σὲ Αὐτὸν τὴν λύση τῶν προβλημάτων μας. Πρέπει νὰ σεβώμαστε πάντοτε τὴν ῥήση τοῦ Παύλου «πάντα ἰσχύῳ ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ» (Φιλιπ. δ’ 13).

Β. Τσούπρας

(ἄρθρο στὸ τεῦχος 780 τῶν Επάλξεων)