Ἔργο ἀναστάσιμο

Ἐξεδήμησε εἰς Κύριον τὴν 25η Ἰανουαρίου 2025, σὲ ἡλικία 95 ἐτῶν, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου καὶ πάσης Ἀλβανίας Ἀναστάσιος (κατὰ κόσμον Ἀναστάσιος Γιαννουλάτος). Ὁ μακαριστὸς γεννήθηκε τὸ 1929 στὸν Πειραιᾶ, μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Ἄσσο τῆς Κεφαλλονιᾶς. Σπούδασε στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Διακρίθηκε ἰδιαιτέρως γιὰ τὴν ἱεραποστολική του δράση: Ἵδρυσε τὸ πρῶτο ἱεραποστολικὸ περιοδικὸ στὴν Ἑλλάδα μὲ τίτλο «Πορευθέντες», καὶ ἁργότερα τὸ ὁμότιτλο «Διορθόδοξο Ἱεραποστολικὸ Κέντρο». Παράλληλα ξεκίνησε ἱεραποστολικὲς ἐξορμήσεις στὴν Ἀφρική, κυρίως στὴν Οὐγκάντα. Ἔμαθε τὶς τοπικὲς διαλέκτους, ἀναγκάστηκε ὅμως νὰ ἀποχωρὴσῃ ὅταν προσβλήθηκε ἀπὸ ἐλονοσία.

Ὡς γενικὸς διευθυντὴς τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἵδρυσε τὸ ἱεραποστολικὸ περιοδικὸ «Πάντα τὰ Ἔθνη» καὶ τὸ 1981 ἀναχώρησε καὶ πάλι γιὰ τὴν Ἀφρική, πραγματοποιῶντας ἐπὶ 10ἐτία τεράστιο ἔργο στὴν Κένυα, τὴν Οὐγκάντα καὶ τὴν Τανζανία. Στὴν συνέχεια, τοποθετήθηκε Πατριαρχικὸς Ἔξαρχος στὴν Ἀλβανία καὶ ἀπὸ τὶς 24 Ἰουνίου 1992 Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων καὶ πάσης Ἀλβανίας. Μέσα στὰ 33 χρόνια τῆς ἐκεῖ διακονίας του ἐπιδόθηκε σὲ ἕνα τεράστιο ἔργο ἀναστήλωσης κυριολεκτικὰ ἐκ βάθρων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας, ὕστερα ἀπὸ τὸν ἐπὶ 46 ἔτη ἀνηλεῆ διωγμό της ἀπὸ τὸ μοναδικὸ «ἀθεϊστικὸ κράτος» τῆς ὑφηλίου. Ἵδρυσε καὶ ἐπισκεύασε ἐκκλησίες, μονές, πνευματικὰ καὶ μορφωτικὰ κέντρα, ἐξέδωσε βιβλία καὶ περιοδικά, μόρφωσε καὶ καθοδήγησε ἑκατοντάδες νέους κληρικούς. Μὲ τὴν ἐξασφάλιση χορηγιῶν, ἀνέπτυξε προγράμματα σὲ πολλοὺς κοινωνικοὺς τομεῖς.

Οἱ τῶν Ἐπάλξεων ἐπισκεφτήκαμε πολλὲς φορὲς τὴν Βόρειο Ἤπειρο καὶ τὴν Ἀλβανία, τύχαμε τῆς εὐγενοῦς του φιλοξενίας καὶ γνωρίσαμε ἀπὸ κοντὰ τὸ ἀναστάσιμο ἔργο του. Εὐχόμαστε ὁ Κύριος νὰ τὸν ἀναπαύση, χαρίζοντάς του ἔτη αἰώνια, καὶ νὰ οἰκονομήση, ὥστε νὰ βρεθῇ ἕνας ἄξιος συνεχιστὴς πρὸς ὄφελος τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ὁ ἴδιος ἀνέστησε καὶ κυρίως τῶν ἀδελφῶν μας βορειοηπειρωτῶν Ἑλλήνων, ποὺ συνεχίζουν νὰ διώκονται. Ἀμήν!

(Στὴν εἰκόνα φαίνονται μέλη τῶν Ἐπάλξεων μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀναστάσιο στὴν Θεολογικὴ Ἀκαδημία Δυρραχίου – παλαιότερο προσκύνημα τῶν Ἐπάλξεων)