Τα κάλαντα των Φώτων, θα τραγουδήσει μέρος της χορωδίας των ΕΠΑΛΞΕΩΝ στην Περιοχή του Καρέα Την Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2020 το απόγευμα περίπου στις 17.30 με 19.30 μμ κοντά στην 3η στάση της Λ.Καρέα !
Άγιος Βασίλειος-Πρωτοχρονιά: Ο Βασίλειος
Καισαρείας (330- 1 Ιανουαρίου 379), γνωστός και ως Μέγας Βασίλειος ή
Άγιος Βασίλειος, ήταν Έλληνας χριστιανός επίσκοπος της Καισαρείας στην
Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Υπήρξε σημαντικός θεολόγος. Υποστήριξε το
Σύμβολο της Πίστεως και αντιτάχθηκε στις αιρέσεις της πρωτοχριστιανικής
εκκλησίας, μεταξύ των οποίων και του Αρειανισμού. Επίσης, ήταν Πατέρας
της Εκκλησίας και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, που θεωρούνται προστάτες
της παιδείας, μαζί με τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον
Χρυσόστομο.
Άγιος Βασίλειος-Πρωτοχρονιά: ο βίος και το έθιμο της βασιλόπιτας
Η ζωή του Αγίου Βασιλείου
Γεννήθηκε από Άγιους γονείς το 330 μ.Χ. στην Καισάρεια της
Καππαδοκίας. Ο πατέρας του Άγιου Βασίλειου ασκούσε το επάγγελμα του
καθηγητή ρητορικής στη Καισάρεια της Καππαδοκίας και η μητέρα του Αγία
Εμμέλεια ήταν απόγονος οικογένειας Ρωμαίων αξιωματούχων (ο πατέρας της
είχε πεθάνει ως Χριστιανός μάρτυρας). Στην οικογένεια εκτός από το
Βασίλειο υπήρχαν άλλα οκτώ ή εννέα παιδιά. Μεταξύ αυτών, ο Άγιος
Γρηγόριος Νύσσης, ο Ναυκράτιος που έγινε ασκητής και θαυματουργός Άγιος,
η Οσία Μακρίνα και ο Πέτρος, Επίσκοπος Σεβαστείας, ενώ κάποιο φαίνεται
να πέθανε σε βρεφική ηλικία.
Ο Βασίλειος
μεταφέρθηκε από τη γιαγιά του Μακρίνα στο κτήμα των Αννήσων κοντά στον
ποταμό Ίρι της Μικράς Ασίας, όπου ανατράφηκε από αυτήν μέχρι το θάνατό
της και μετέπειτα από την πρωτότοκη αδερφή του Μακρίνα η οποία επηρέασε
καθοριστικά τον μικρό Βασίλειο να στραφεί στην Χριστιανική πίστη. Την
εγκύκλια παιδεία έλαβε από τον πατέρα του ενώ μετά την εκδημία του (γύρω
στα 345) μετέβη στην Καισάρεια. Κατόπιν η ανάγκη του για περαιτέρω
μόρφωση τον έφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπου φοίτησε κοντά στο γνωστό
δάσκαλο της εποχής Λιβάνιο και επακόλουθα στην Αθήνα (352).
Η ασκητική ζωή
Επέστρεψε στην πατρίδα του το καλοκαίρι του 356, εγκαταστάθηκε στην
Καισάρεια και, συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα του, έγινε καθηγητής
της ρητορικής. Το 358, επηρεασμένος από το θάνατο του αδερφού του
μοναχού Ναυκρατίου, βαπτίζεται Χριστιανός, πιθανόν από τον επίσκοπο
Διάνιο, και αποφασίζει να αφιερώσει τον εαυτό του στην ασκητική
πολιτεία. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους ξεκινά ένα οδοιπορικό σε γνωστά
κέντρα ασκητισμού της Ανατολής, επιθυμώντας την ανεύρεση κατάλληλου
τόπου διαμονής. Το έτος 359 για μικρό χρονικό διάστημα διέμεινε στην
Αριανζό, κοντά στο φίλο του Γρηγόριο.
Τον Ιανουάριο του 360 φαίνεται να συμμετείχε, ως παρατηρητής
εντεταλμένος από τον επίσκοπο Διάνιο, στην αρειανική Σύνοδο, που συνήλθε
στην Κωνσταντινούπολη, για την έριδα μεταξύ Ομοουσιανών και Ομοιανών.
Μετά την υπογραφή, από μέρους του Διανίου, του συμβόλου των Ομοιανών, ο
Βασίλειος απογοητευμένος αποσύρθηκε στο ησυχαστήριο της αδερφής του
εγκαινιάζοντας τη μνημειώδη αλληλογραφία του με το Γρηγόριο.
Το καλοκαίρι του 364 ο Ευσέβιος Καισαρείας τον χειροτόνησε
πρεσβύτερο. Η μεγάλη δραστηριότητα και η μόρφωση του Βασιλείου
προκάλεσαν τα ζηλόφθονα αισθήματα του Ευσεβίου γεγονός που οδήγησε τον
πρώτο, για ακόμα μία φορά, να επιστρέψει στην πατρίδα του. Η μεσολάβηση,
όμως, του Γρηγορίου επιφέρει εξομάλυνση των σχέσεων και την επιστροφή
του Βασιλείου στην Καισάρεια. Μετά το θάνατο του Ευσεβίου, με τη
συνδρομή του Ευσεβίου επισκόπου Σαμοσάτων και του Γρηγορίου επισκόπου
Ναζιανζού, εκλέγεται διάδοχός του στην επισκοπική έδρα της Καισάρειας.
Ο επίσκοπος της Καισαρείας Βασίλειος
Στον εκκλησιαστικό τομέα, ως επίσκοπος πλέον, ο Βασίλειος
αντιμετώπισε την προσπάθεια του Αυτοκράτορα Ουάλη να επιβάλει τον
Ομοιανισμό (ρεύμα του Αρειανισμού), όντας σε επιστολική επικοινωνία με
τον Μέγα Αθανάσιο, Πατριάρχη Αλεξανδρείας και τον Πάπα Ρώμης Δάμασο.
Στην περιφέρεια της ποιμαντικής του ευθύνης είχε να αντιμετωπίσει την
έντονη παρουσία του αρειανικού στοιχείου και άλλων χριστιανικών, μη
ορθόδοξων, ομολογιών. Σε αυτό τον τομέα έδρασε και ως επίσκοπος, δηλαδή
οργανωτικά, αλλά και με την αντιρρητική του γραμματεία.
Μέσα από τις επιστολές του φαίνονται οι προσπάθειες που κατέβαλε για
την ανάδειξη άξιων κληρικών στο ιερατείο, την καταπολέμηση της σιμωνίας
των επισκόπων, την πιστή εφαρμογή των ιερών κανόνων από τους πιστούς
καθώς και η ποιμαντική μέριμνα, που επέδειξε έναντι των αποκομμένων και
περιθωριοποιημένων μελών της Εκκλησίας.
Στην οικουμενική Εκκλησία ο Βασίλειος αναλαμβάνει τα πνευματικά ηνία
από τον Μέγα Αθανάσιο, ο οποίος βαθμιαία αποσύρεται από την ενεργό δράση
λόγω γήρατος. Εργάζεται για την επικράτηση των ορθόδοξων χριστιανικών
αρχών και υπερασπίζεται το δογματικό προσανατολισμό της Οικουμενικής
Συνόδου της Νίκαιας. Προσπαθεί να βρίσκεται σε αλληλενέργεια με τα
ορθόδοξα πατριαρχεία και ουσιαστικά υποκαθιστά και αντικαθιστά την
αρειανίζουσα ιεραρχία του πολιτικού κέντρου της Αυτοκρατορίας. Σε αυτή
την προσπάθεια συναντά την αδιάφορη ή προκατειλημμένη στάση των άλλων
πατριαρχείων, γεγονός, που παρά την απογοήτευση που του επιφέρει δεν τον
καταβάλει στη συνέχιση του αγώνα του.
Το τέλος του Αγίου
Καταπονημένος από την ευρεία δράση που ανέπτυξε σε πολλούς τομείς της
χριστιανικής μαρτυρίας καθώς και την ασκητική ζωή, την οποία
ακολουθούσε, ο Βασίλειος πεθαίνει την 1 Ιανουαρίου
του 379 σε ηλικία 49 ετών. Ο θάνατός του βυθίζει στο πένθος όχι μόνο το
ποίμνιό του αλλά και όλο το χριστιανικό κόσμο της Ανατολής. Στην κηδεία
του συμμετέχουν Ιουδαίοι, πιστοί της εθνικής θρησκείας και ένα πλήθος
ανομοιογενούς θρησκευτικής και εθνικής απόχρωσης. Η παρακαταθήκη του
υπήρξε το τεράστιο σε μέγεθος και σημασία θεολογικό – δογματικό του έργο
μαζί με τη συμβολή του στη λειτουργική και την πρωτότυπη ανθρωπιστική
του δράση.
Η βασιλόπιτα
Η θρησκευτική παράδοση συνδέεται με την προσωπικότητα του Μεγάλου
Βασιλείου. Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στη Καισαρεία της
Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να
τη καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει.
Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να
μαζέψουν ό,τι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως “λύτρα”
στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή. Κατά
την παράδοση όμως είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ
θαύματος ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό
του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή.
Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους
δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να
παρασκευαστούν μικροί άρτοι
εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των νομισμάτων ή τιμαλφών και τα
διένειμε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό
απέληξε σε διπλή χαρά από της αποφυγής της καταστροφής της πόλης και
συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή κατά τη μνήμη της ημέρας του θανάτου του
(εορτή του Αγίου και του Μεγάλου Βασιλείου).
Σας
εύχομαι ολόψυχα Καλή και Ευλογημένη Χρονιά, γεμάτη πίστη, αγάπη,
ελπίδα, υπομονή και επιμονή στον αγώνα για την βίωση και προάσπιση των
ελληνορθοδόξων παραδόσεων της πίστεως και της πατρίδας μας, αντλώντας
δύναμη από τον εν φάτνη τεχθέντα Χριστό, την Ενσαρκωμένη Αγάπη!!! Αυτή
την παραμονή Πρωτοχρονιάς ήρθαμε να σας πούμε Κάλαντα Αι Βασιλιού από
την Ρόδο και να παρακαλέσουμε να έχουμε πάντα στην προσευχή μας την
αγαπημένη μας πατρίδα απ΄ άκρη σ΄ άκρη! Καλησπερώ σ’ αφέντη μου καλές αυγές κοιμάσαικαλώς σου ξημερώματα σαν κάθεσαι κι αφ’κράσε, και ‘μείς στην πόρτα σ’ ήρταμε με το δικό σου θάρρος περικαλώ σ’ αφέντη μου και μην το πάρεις βάρος.
Αν είναι θέλημα Θεού τα κάλαντα να πούμε και όλη μας η συντροφιά να σας καλησπερούμε, αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά πρώτη Ιανουαρίου που μπαίνει ο μήνας του Χριστού τ’ Αγίου Βασιλείου.
Αφέντη μου να χαίρεσαι αφέντη μου να ζήσεις τον Άγιο Τάφο του Χριστού να πας να προσκυνήσεις, χρόνους να ζήσετε εκατό καλά να τους περνάτε κι από τους εκατό κι εκεί να ζείτε να γηρνάτε. Και εις έτη πολλά!!!
Να σημειώσουμε ότι ο ΕΠΑΛΞΕΙΣ σε συνεργασία με το ΜΕΛΩΔΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ έχουν τραγουδήσει κάλαντα από πολλές περιοχές του Ελληνικού χώρου, cd «Άναρχος Θεός Καταβέβηκεν -‘Υμνοι & Παραδοσιακά Κάλαντα του Δωδεκαημέρου«, εκδόσεις «Μελωδικό Καράβι» .
Στην περιοχή του Καρέα θα εκδράμει μέρος της χορωδίας των ΕΠΑΛΞΕΩΝ. Θα επισκεφτούμε και πάλι γιά πολλοστή φορά, πάνω από 30 χρόνια συνεχίζουμε αυτή την όμορφη παράδοση. Θα πρέπει να αγκαλιάσουμε και αυτή την παράδοση, όπως και όλες τις υπόλοιπες Ελληνορθόδοξες παραδόσεις. Προσέξτε δε το κλασσικό έργο αυτό που εικονίζει τα παιδιά με παραδοσιακές φορεσιές, παρόλο που αν κοιτάξουμε καλύτερα ο μελαψός μικρός που παίζει το τύμπανο περιχαρής είναι μάλλον αφρικανικής καταγωγής. Δεν μπορεί τυχαία ο μεγάλος ζωγράφος να βάζει αυτό το στοιχείο. Όπως αν δούμε στις άκρες του πίνακα αριστερά υπάρχει ένα ποτήρι νερό, που συμβολίζει την κάθαρση πού φέρνουν τα Ελληνόπουλα, αλλά και στην άλλη άκρη δεξιά, το μαρμάρινο θωράκιο που παραπέμπει στην Νίκη της Σαμοθράκης, συμβολίζοντας το πολιτιστικό παρελθόν. Τέλος δεν παραβλέπει και την υφέρπουσα φτώχεια, βάζοντας τη σκοτεινή μορφή, που παρακολουθεί πίσω από τον τοίχο, και σχεδόν δίπλα του το ξερό δένδρο που δύσκολα στηρίζεται δεμένο πάνω σ’ έναν πάσαλο. Κι ας μην ξεχνάμε και το πρόσχαρο πρόσωπο της μητέρας στο παράθυρο, με το μωρό στην αγκαλιά της ! Μακάρι να μας περιμένουν έτσι και πιστοί φίλοι μας στον Καρέα σήμερα, το βράδυ τής παραμονής του αγίου Βασιλείου και αρχής του νέου αστικού έτους !
Σήμερα 11 Δεκεμβρίου 2019 10 μ.μ. ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία του.
Πλήθος κόσμου συρρέει να προσκυνήσει το σεπτό σκήνωμα
Την προσεχή Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου στις 13:00 μμ αναμένεται να
τελεστεί η εξόδιος Ακολουθία του Μακαριστού Γέροντος Εφραίμ της
Αριζόνας.
Την προσεχή Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου στις 13:00 μμ αναμένεται να
τελεστεί η εξόδιος Ακολουθία του Μακαριστού Γέροντος Εφραίμ της
Αριζόνας.
Στην Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου, τα πνευματικά του παιδιά, μοναχοί
από τα μοναστήρια αλλά και πλήθος κόσμος καταφθάνουν ήδη για να
προσκυνήσουν το σεπτό του σκήνωμά του. Στην εξόδιο ακολουθία θα
παρευρεθούν ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος, ο Μητροπολίτης
Ατλάντας κ. Αλέξιος, ο Ηγούμενος της Μονής Φιλοθέου του Αγιου Όρους ,
γέροντας Νίκοδημος, εκπρόσωπος της Ιεράς Μονής Καρακάλου
Σύμφωνα με πληροφορίες του Πρακτορείου «Ορθοδοξία»
συμμετείχε το Σάββατο στις ιερές ακολουθίες ενώ κοινώνησε των Αχράντων
Μυστηρίων και μετά τον εσπερινό καθήμενος με τους Πατέρες έγυρε στο πλάι
και πολύ απλά και ειρηνικά παρέδωσε την ψυχή του.
Ήταν Πνευματικός γόνος του συγχρόνου Οσίου Πατρός Ιωσήφ του Ησυχαστού,
ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι (ο Γέροντας Εφραίμ) εξεδήμησε 60 ακριβώς
χρόνια μετά από την κοίμηση του Γέροντος Ιωσήφ. Κοντά του ο Γέροντας
Εφραίμ έλαβε σπουδαία πνευματική μόρφωση και άσκηση. Μετά την κοίμησή
του, ο Γέροντας Εφραίμ δημιουργεί την δική του συνοδεία και σύντομα
καλείται να αναλάβει την Ι. Μονή του Φιλοθέου στο Άγιον Όρος. Το
κοινόβιο αυτό γνωρίζει σπουδαία πνευματική άνθιση σε ελάχιστα χρόνια και
εξ αυτού επανδρώνονται άλλα τρία αγιορείτικα Κοινόβια και Σκήτες. Ο
αριθμός των γυναικείων Μονών που ιδρύθηκαν ή επανδρώθηκαν υπό την
πνευματική του καθοδήγηση είναι πολύ μεγαλύτερος. Αυτό όμως που τον έχει
καταστήσει παγκοσμίως γνωστό είναι η μεγάλη πνευματική κίνηση που έχει
δημιουργήσει στην Αμερική. Με κέντρο την Ι. Μονή Αγ. Αντωνίου στην
Αριζόνα έχει δημιουργήσει περίπου είκοσι μοναστικές αδελφότητες με
σπουδαίο ιεραποστολικό έργο.
Ο
Γέροντας διακατεχόταν από το χάρισμα του λόγου. Αν και μιλούσε πολύ
απλά τα λόγια του είναι μεστά βαθύτατων πνευματικών νοημάτων. Οι ομιλίες
του ήταν για όλους ένα σπουδαίο σχολείο ορθοδόξου πνευματικότητος.
Σύντομο βιογραφικό γέροντος Εφραίμ Αριζόνας
Ο Γέροντας Εφραίμ γεννήθηκε στις 24
Ιουνίου 1928 στον Βόλο ως Ιωάννης Μωραΐτης. Τα παιδικά του χρόνια τα
πέρασε στη φτώχεια, βοηθώντας τον πατέρα του στην εργασία του, αλλά
πάντα ακολουθούσε το ευσεβές παράδειγμα της μητέρας του (η οποία έγινε
αργότερα μοναχή με το όνομα Θεοφανώ).
Σε ηλικία 14 χρονών άρχισε να λαχταρά τον
μοναχισμό, αλλά δεν πήρε ευλογία από τον πνευματικό να πάει στο Άγιο
Όρος έως ότου έγινε 19 χρονών.
Με την άφιξη του στο Άγιο Όρος, στις 26
Σεπτεμβρίου 1947, πήγε κατευθείαν στον γέροντα Ιωσήφ (Ησυχαστή), στη
σπηλιά του Τιμίου Προδρόμου, ο οποίος τον αποδέχτηκε στην αδελφότητα
του, και έκανε την κουρά του 9 μήνες αργότερα το 1948 με το όνομα
Εφραίμ.
Από υπακοή στο γέροντά του, ο μοναχός Εφραίμ χειροτονήθηκε διάκονος και στη συνέχεια ιερέας.
Η ζωή στην αδελφότητα του γέροντος Ιωσήφ ήταν πολύ αυστηρή και ασκητική.
Μετά την κοίμηση του γέροντος Ιωσήφ το
1959, συγκεντρώθηκαν αρκετοί μοναχοί γύρω από γέροντα Εφραίμ που τον
είχαν ως πνευματικό πατέρα.
Το 1973 η αδελφότητά του μετακόμισε στην
Ιερά Μονή Φιλοθέου όπου έγινε και ηγούμενός της. Λόγω της φήμης του
γέροντος Εφραίμ, η μοναστική αδελφότητα μεγάλωσε γρήγορα.
Του ζητήθηκε από την επιστασία του Αγίου
Όρους, να αναβιώσει και να επανδρώσει πολλά μοναστήρια στο Άγιο Όρος τα
οποία έπασχαν από λειψανδρία, όπως του Ξηροποτάμου, Κωνσταμονίτου και
Καρακάλλου. Αυτά τα μοναστήρια βρέθηκαν κάτω από την πνευματική του
καθοδήγηση.
Επίσης υπάρχουν πολλά άλλα μοναστήρια
στην Ελλάδα κάτω από την πνευματική καθοδήγηση του γέροντος Εφραίμ, όπως
η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στις Σέρρες, της Παναγίας της
Οδηγήτριας στην Πορταριά (Βόλος) και αυτό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, πρώην
μετόχι της Φιλοθέου, στη νήσο της Θάσου.
Το 1979 έφθασε στον Καναδά για λόγους υγείας.
Ο π.Εφραίμ, μόλις έφθασε στον Καναδά και
άρχισε τις εξετάσεις στους γιατρούς, συγχρόνως άρχισε να εξομολογεί, να
νουθετεί και να διδάσκει τους απόδημους Έλληνες. Η ποιμαντική του δράση,
κατόπιν προσκλήσεων, από τον Καναδά εξαπλώθηκε στις Η.Π.Α. Έκτοτε οι
επισκέψεις συνεχίσθηκαν και η ποιμαντική προσφορά του όλο και αυξανόταν.
Τότε σιγά-σιγά άρχισε να καλλιεργείται η
σκέψη να ιδρυθεί μοναστήρι στην Αμερική, ώστε ο απόδημος ελληνισμός να
έχει μια μόνιμη βάση πνευματικού ανεφοδιασμού. Πράγματι άρχισαν
ενέργειες και ιδρύθηκαν στην αρχή δύο μοναστήρια, το ένα στο Μόντρεαλ
του Καναδά και το άλλο στο Πίτσμπουργκ των Η.Π.Α. Έγινε συνέχεια με την
ίδρυση και άλλων μοναστηριών, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν 19
μοναστήρια και να δημιουργούνται άλλα δύο αυτή τη στιγμή.
Συνέχισε να είναι πνευματικός πατέρας
ιερών μονών στο Άγιο Όρος και 8 γυναικείων μοναστηριών σε όλη την
Ελλάδα, αλλά καθώς δεν ήταν πρακτικό να είναι ηγούμενος της Ιεράς Μονής
Φιλοθέου, καθώς έλειπε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Βόρεια
Αμερική, παραιτήθηκε το 1990.
Στην Αμερική έως σήμερα είχε ιδρύσει 19
μοναστήρια, 17 είναι στις Η.Π.Α. και τα 2 είναι στον Καναδά (ανδρικά και
γυναικεία), τα οποία υπάγονται στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής
και Καναδά.
Τα μοναστήρια είναι τα εξής: δύο στη Φλόριντα,
δύο στο Τέξας, δύο στο Σικάγο, δύο στη νότια Καρολίνα, ένα στη Νέα
Υόρκη, ένα στην Ουάσιγκτον, ένα στην Πενσυλβανία, ένα στην Καλιφόρνια,
ένα στο Ιλινόις, ένα στο Μίτσιγκαν, ένα στο Μόντρεαλ, και ένα στο
Τορόντο, αφιερωμένα στο Χριστό, στην Παναγία και σε διαφόρους Αγίους.
Επίσης έχει κατασκευάσει ένα γηροκομείο.
Μέχρι σήμερα Κυριακή 8
Δεκεμβρίου, ο γέροντας Εφραίμ μόναζε στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου
στην έρημο της Αριζόνας, λίγη ώρα μακριά από την πρωτεύουσα της Αριζόνας
το Phoenix και κοντά στην πόλη Florence.
Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου
Η ίδρυση και κατασκευή της Ιεράς Μονής Αγίου
Αντωνίου ξεκίνησε το 1995. Η ιερά μονή είναι ανδρική και λειτουργεί με
περίπου 35 μοναχούς από διάφορες εθνικότητες, με ηγούμενο τον αγιορετίτη
ιερομόναχο π. Παϊσιο που προέρχεται από το Άγιο Όρος.
Το μοναστήρι έχει τώρα έκταση 2000 στρεμμάτων και το επισκέπτονται καθημερινά πολλοί προσκυνητές από όλο τον κόσμο.
Το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου είναι κοινόβιο με 5
εκκλησίες, του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου, του Αγ.Νικολάου, η οποία
είναι πετρόκτιστη, του Αγ. Σεραφείμ, του Αγ. Δημητρίου, ρωσικού τύπου,
και του Αγ. Γεωργίου. Κοντά στο μοναστήρι πάνω σε ένα λοφίσκο επίσης
είναι κτισμένο το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όμοιο με τα εκκλησάκια της
Σαντορίνης, με χρώματα του μπλε και του άσπρου.
Το μοναστήρι προσφέρει συσσίτια για
φτωχούς και σε δημιούργησε ίδρυμα για φτωχές και εγκαταλειμμένες
γυναίκες στην πόλη του Tuscon.
Οι μοναχοί από την Ελλάδα είναι
ελάχιστοι, η πλειονότητα των μοναχών αποτελείται από γηγενείς ορθοδόξους
της Αμερικής διαφόρων εθνοτήτων και από προσήλυτους. Η γλώσσα των
ακολουθιών είναι η ελληνικής, καθώς όλοι οι μοναχοί μαθαίνουν την
ελληνική γλώσσα και την βυζαντινή μουσική.
Οι μοναχοί ακολουθούν και εφαρμόζουν
επακριβώς τις Βυζαντινές παρακαταθήκες, τις παραδόσεις, τις ιερές
ακολουθίες, τις ολονυχτίες, τις προσευχές και τη ζωή με το ωράριο του
Αγίου Όρους.
Στην φωτογραφία που ακολουθεί αποτυπώνεται η επίσκεψη του
Αρχιεπισκόπου Αμερικής κκ Ελπιδοφόρου αμέσως μετά την ενθρόνισή του το
2019:
Σε μια συνομίλια που είχε ο Γέροντας με πνευματικά του παιδιά, πριν ακόμη αρρωστήσει βαριά είχε πει:
Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ:Κάθε ημέρα να είμαστε με το
εισιτήριο στο χέρι. Δεν γνωρίζουμε τι θα μας συμβεί. Κάποτε εξομολόγησα
κάποιον στο νοσοκομείο με τα νεύματα και σε λίγο πέθανε. Κάτι καλό έκανε
στη ζωή του και σώθηκε τελευταία στιγμή. Στη ζωή μου πέρασα πολλές
ταλαιπωρίες και είδα ότι η Θεία Πρόνοια, κατευθύνει τα πάντα προς το
καλό του ανθρώπου. Να μην μας φεύγει η μνήμη του θανάτου. Να διαβάζετε
από το Γεροντικό, την συνομιλία του Αγίου Μακαρίου με το κρανίο. Κάποτε
σε όραμα είδα τον εαυτό μου ντυμένο πολύ ωραία. Με άμφια, όπως στις
γιορτές και ήμουνα ψηλά σε εξέδρα και πιο κάτω ήτανε κοπέλες, που είχα
εξομολογήσει και φωνάζανε « Γέροντα …. Γέροντα. Θέλουμε και εμείς να
έρθουμε αυτού », αλλά δεν τους επιτρεπότανε. Αυτό δείχνει την ευθύνη μου
και την χάρη της ιεροσύνης, Γι’ αυτό, να προσεύχεστε για μένα. Να έχετε
τάξη και προσοχή. Να αγωνίζεστε κάθε μέρα, όσο μπορείτε. Ο Χριστός μας
αγαπάει την τάξη των μοναχών, γιατί είναι οι στρατιώτες του.
