-
Νὰ γίνουμε ποιητὲς τοῦ λόγου!
Ἡ Ἐκκλησία μας ξεκινάει τὴν πορεία της, μετὰ ἀπὸ τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μὲ τὴν ἑορτὴ τῶν ἐκλεκτῶν της τέκνων καὶ πρώτων καρπῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τῶν Ἁγίων Πάντων. Παράλληλα, ὁ Χριστός, ἡ κεφαλή Της, ξεκινάει τὸ ἔργο Του ἐπὶ τῆς γῆς μὲ τὴν κλήση τῶν πρώτων συνεργατῶν Του. Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἐπιλέγει ἡ Ἐκκλησία μας τὰ ἀναγνώσματα αὐτὴν τὴν περίοδο, τοποθετεῖ τὴν δράση τοῦ Κυρίου «παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας» (Ματθ., δ’ 18), ὄχι ἀσφαλῶς τυχαῖα. Ὁ Κύριος, ἀμέσως μετὰ ἀπὸ τὴν σύλληψη τοῦ Ἰωάννου, γιὰ νὰ ἀποφύγῃ τὴν ἐχθρικὴ Ἰουδαία, «ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν…καὶ ἐλθὼν κατώκησεν εἰς Καπερναούμ, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, εἰς τὴν Γαλιλαίαν τῶν ἐθνῶν» (ὅ.π. 12-15). Ἔτσι, χάρη στὴν εὐεργετική Του δράση…
-
Άγιος Ιερώνυμος: Ο Μεγάλος Ορθόδοξος Πατέρας της Δύσης
Ένας από τους μεγαλύτερους αγίους και Πατέρες της Δυτικής Εκκλησίας είναι και ο άγιος Ιερώνυμος. Φυσικά ομιλούμε για την εποχή που η Εκκλησία σε Ανατολή και Δύση ήταν ενωμένη και η δυτική Χριστιανοσύνη ήταν ορθόδοξη. Οι Πατέρες της Δυτικής Εκκλησίας των πρωτοχριστιανικών χρόνων υπήρξαν σε αγιότητα και θεολογική κατάρτιση εφάμιλλοι των Πατέρων της Ανατολής, οι οποίοι...
-
Κείμενα Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν
Στὴν παρακάτω λίστα (playlist) στὸ Youtube μπορεῖτε νὰ βρεῖτε ὅσα μαθήματα Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν ἔχουμε δημοσιεύσει στὸ κανάλι μας. Καινούριο μάθημα θὰ ἀνεβαίνει κάθε Σάββατο, στὶς 12:00 τὸ μεσημέρι. Τὰ μαθήματα εἶναι βασισμένα στὸ «ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ» τοῦ Δημητρίου Φιλικοῦ καὶ τὴν «ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ» τοῦ Μιχαῆλ Χ. Οἰκονόμου. Ἐπιμέλεια: Χρύσα Διμπάλη, παιδαγωγός δημοτικῆς ἐκπαίδευσης – φιλόλογος.
-
Ἔλθετε πρός με καὶ ἀρύσασθε ὕδωρ ζῶν
Ὁ ἀνθρώπινος ὀργανισμός, γιὰ νὰ λειτουργήσῃ, χρειάζεται νὰ καλύψῃ τὶς διάφορες φυσικές του ἀνάγκες, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ πλέον ἐπιτακτικὴ εἶναι ἡ δίψα. Ὡς γνωστόν, ὁ ἄνθρωπος χωρὶς φαγητὸ μπορεῖ νὰ ἀντέξῃ κάποιο διάστημα, χωρὶς νερὸ ὅμως γρήγορα χάνει τὶς δυνάμεις του καὶ ξεψυχᾶ. Γιὰ αὐτὴν τὴν ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου νὰ ξεδιψάσῃ, κυριολεκτικὰ καὶ μή, γιὰ τὴν φυσικὴ ἀλλὰ καὶ τὴν πνευματική δίψα γίνεται λόγος στὸ Εὐαγγέλιο τὴν Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος. Ἀκόμη καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὡς ἄνθρωπος, διψᾶ, «κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας» καὶ ἐξαντλημένος ἀπὸ τὸν καύσωνα, καθὼς ἔχει διανύσει μαζὶ μὲ τοὺς μαθητές Του μὲ τὰ πόδια τὸν μακρὺ δρόμο ἀπὸ τὴν Ἰουδαία, κατευθυνόμενος πρὸς Βορρᾶν, πρὸς τὴν Γαλιλαία, γιὰ νὰ συνεχίσῃ τὸ ἔργο Του. Ἐκεῖ, στὴν…
-
Άγιος Εφράιμ ο Μεγαλομάρτυς και Θαυματουργός.
Ένας μεγάλος και σύγχρονος άγιος της εποχής μας είναι ο Άγιος Εφραίμ. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας το 1384, παιδί πολύτεκνης οικογένειας ζώντας σε περιοχή της Ελλάδος κάτω από Τουρκική κατοχή. Σε ηλικία 14 ετών, λόγω του παιδομαζώματος στην Θεσσαλονίκη, αποχαιρετά τα αδέλφια του και την μητέρα του, που ήταν πια χήρα, και πηγαίνει να μονάσει, έχοντας την παρότρυνση από την μητέρα του, στη μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στη μονή του Αγίου που βρίσκεται στη Νέα Μάκρη, όρος των Αμώμων. Το πραγματικό του όνομα ήταν Κωνσταντίνος Μόρφης πριν ακολουθήσει το μοναστικό βίο του. Το έτος 1424 που εισέβαλαν βιαίως οι Τούρκοι στη μονή εκείνος έλειπε προσευχόμενος σε μια σπηλιά του όρους και όταν επέστρεψε και είδε τους πατέρες της Μονής …
-
Γεωργία Τσούπρα (1938-2023)
Ἡ Γεωργία Τσούπρα, τὸ γένος Καραβία, γεννήθηκε στὸ χωριὸ Παναγούλα Ξηρομέρου Αἰτωλοακαρνανίας. Ἦταν τὸ ἕκτο τέκνο ἀπὸ τὰ ὀκτὼ τῆς οἰκογένειας Χρῆστου καὶ Σοφίας Καραβία. Ἐξ αἰτίας τῶν ταραγμένων ἐκείνων χρόνων ποὺ ἐπακολούθησαν τὴν ἀπελευθέρωση, ἔμεινε ὀρφανὴ καὶ ἀπὸ τοὺς δύο γονεῖς. Τὴν ἀνατροφὴ καὶ ἀποκατάστασή της ἀνέλαβε ὁ θεῖος της Ἰωάννης Καραβίας, ὁ γνωστὸς ἥρωας τῆς Πίνδου. Ἔμαθε ἄριστα ραπτικὴ καὶ ἔπιασε δουλειὰ στὴν ἱματιοθήκη τοῦ Κ.Α.Τ.. Παραλλήλως, προσέφερε κοινωνικὸ ἔργο ὡς ἐθελόντρια, ἰδιαιτέρως στὴν βιβλιοθήκη τυφλῶν ὅπου ἐκεῖ ἐγνώρισε τὸν τελειόφοιτο τότε τῆς θεολογίας Βασίλη Τσούπρα. Ἐτέλεσαν τοὺς γάμους των τὸν Ἰανουάριο τοῦ ’64 καὶ παραιτήθηκε ἀπ’ τὴν δουλειά της καὶ ἀκολούθησε τὸν σύζυγό της στὸ κηρυκτικό του ἔργο. Συνέχισε τὴν κοινωνική της προσφορά, ἰδιαίτερα στὴν συνοικία τῶν…
-
Τολμῶμεν καὶ δρῶμεν!
«Τίνα ζητεῖτε;» Τὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἀπηύθυνε ὁ Ἄγγελος στὶς μαθήτριες τοῦ Κυρίου, ποὺ τόλμησαν νὰ προσέλθουν «λίαν πρωΐ» στὸν τάφο τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ τοῦ προσφέρουν τὶς «ἁρμόδιες» τιμές. Τὴν ἴδια ἐρώτηση, «τίνα ζητεῖς», θὰ ἔκανε καὶ ὁ Πιλᾶτος στὸν Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, ποὺ «τολμήσας εἰσῆλθε» καὶ «ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ». Τὸ κοινὸ χαρακτηριστικὸ τῶν Μυροφόρων, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἦταν ἡ τόλμη, μὲ τὴν ὁποία προσέρχονται οἱ μὲν γυναῖκες στὸν τάφο, ὁ δὲ Ἰωσὴφ στὸν Πιλᾶτο καὶ κοινὴ ἀφετηρία τῆς τόλμης των, ποὺ τοὺς ὤθησε νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν ἀδράνεια καὶ νὰ ἐνεργήσουν ἀποφασιστικά, παρὰ τὸ ἐχθρικὸ ἐξωτερικὸ κλίμα, ἦταν ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν Σταυρωθέντα καὶ Ταφέντα διδάσκαλό των. Ἔτσι, οἱ μὲν μαθήτριες ἔσπευσαν «ὄρθρου βαθέος» νὰ «προϋπαντήσουν» τὸν…
-
«Πανηγύρεως ἡμέρα…»
Πράγματι, ὁ Κανόνας αὐτὸς ἀποτελεῖ μιὰ «παραλλαγή» τοῦ Ἀναστασίμου Κανόνος τόσο κατὰ τὸν ἦχο καὶ τὸν ῥυθμό, ὅσο καὶ κατὰ τὸ περιεχόμενο, τὸ ὁποῖο, γιὰ τὴν ἀκρίβεια, εἶναι σταυροαναστάσιμο, ὅπως ἁρμόζει στὸ πνεῦμα τῶν ἡμερῶν, μὲ ἐμφανῆ ὡστόσο τὴν κυριαρχία τοῦ χαρμοσύνου μηνύματος.
-
Θρῆνος καὶ ἐλπίδα
Τὴν Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς «ἀνάμνησιν ποιούμεθα» ἑνὸς θλιβεροῦ γεγονότος﮲ τῆς ἐξόδου τοῦ Ἀδάμ ἀπὸ τὸν Παράδεισο τῆς τρυφῆς, ὅπως ἀναφέρεται στὸ Συναξάρι τῆς ἡμέρας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ὑμνολογία ὅλη κατ’ αὐτὴν τὴν ἡμέρα εἶναι ἀφιερωμένη στὴν ἔκπτωση τοῦ πρωτοπλάστου καὶ στὸν «ἀδαμιαῖο θρῆνο».
-
40μερο μνημόσυνο κ. Μανώλη Μηλιαράκη
Το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου μετά τη Θεία Λειτουργία (ώρα περίπου 9.30 π.μ) θα τελεσθεί στον αθηναϊκό ιστορικό ιερό ναό του Αγίου Ανδρέα στα Πατήσια (Λευκωσίας 40), η επιμνημόσυνη δέηση για τις σαράντα μέρες από την εκδημία του αείμνηστου αδ. Μανώλη Μηλιαράκη. Στο εκκλησάκι του 16ου αιώνα, κτίσμα και τόπο μαρτυρίου της αγίας Φιλοθέης, ο αδ. Μανώλης εκκλησιαζόταν και συνδεόταν στενά με τους πατέρες, εκ των οποίων ο π. Ιγνάτιος συμμετείχε στην εξόδιο ακολουθία. (πηγή: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ)
-
Ἄσωτος ἀλλὰ ὄχι ἄσωστος
Τὸ δρᾶμα τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἀναζητᾶ τὴν ἐλευθερία του μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἀντὶ νὰ ἐλευθερωθῆ ὑποδουλώνεται καὶ ἀποκτηνώνεται μᾶς περιγράφει ἡ περικοπὴ τοῦ Ἀσώτου, ποὺ παρουσιάζει ὁ κοινωνικὸς εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς (ιε’ 11-32). Καὶ εἶναι τόσο ἀντιπροσωπευτικὴ τῆς περιπέτειας ὅλων τῶν ἀνθρώπων ποὺ...
-
Άγιος Νεομάρτυς Χρήστος ο Κηπουρός
Οι Νεομάρτυρες αποτελούν την ξεχωριστή χορεία των αγίων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι ομολόγησαν την πίστη τους στο Χριστό και έδωσαν τη ζωή τους για την σώζουσα ορθόδοξη πίστη, κατά τη διάρκεια των μαύρων χρόνων της τουρκοκρατίας. Ανάμεσά τους ο άγιος Νεομάρτυς Χρήστος ο Κηπουρός.
-
Ἡ διαχρονικὴ ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἡ συνεχὴς κακοποίησή της
Ἡ 9η Φεβρουαρίου ἔχει ὁριστῆ ὡς Ἡμέρα Ἑλληνικῆς Γλώσσας. Ὅπως κατὰ τὴν ἑορτὴ ἑνὸς Ἁγίου λέμε «μνήμη Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου», ἔτσι καὶ κατὰ τὸν ἑορτασμὸ τῆς γλώσσας μας, ἂς ποῦμε «μνήμη γλώσσας, μίμησις τῶν τρόπων της», καθ’ ὅσον ἡ γλώσσα –καὶ μάλιστα ἡ ἑλληνική, «ἡ μητέρα τῶν γλωσσῶν»- εἶναι φορέας ἀξιῶν, ἰδεωδῶν, προτύπων, ἐν τέλει πολιτισμοῦ, τρόπου καὶ στάσεως ζωῆς.
-
Ἄς ἀνοίξωμε τὸ Τριῴδιο μὲ τὴν ταπείνωση
Ἡ Ἐκκλησία μας δὲν μᾶς ἀφήνει ἀπαραμύθητους. Ἡ μία ἑορτὴ διαδέχεται τὴν ἄλλη καὶ ὅλες μαζὶ συμβάλλουν προοδευτικὰ στὸν κοινὸ στόχο, ποὺ εἶναι ἡ πνευματικὴ καὶ ψυχική μας ἀνάταση καί, ἐν τέλει, ἡ σωτηρία μας. Ἐξ ἄλλου, «βίος ἀνεόρταστος μακρὰ ὁδὸς ἀπανδόκευτος», ἔλεγαν καὶ οἱ ἀρχαῖοι.
-
Πάντων ἡμῶν ἐστὶ τὸ ἑλληνίζειν
Στοὺς φωτεινοὺς 4ο καὶ 5ο αἰῶνα, παρὰ τὴν λάμψη τῶν τρισμεγίστων φωστήρων καὶ οἰκουμενικῶν διδασκάλων, ὑπῆρχαν χριστιανοὶ ποὺ ἀπέφευγαν νὰ μελετήσουν τὰ ἀρχαιοελληνικὰ κείμενα, φοβούμενοι μήπως ἀλλοιωθῆ ἡ πίστη των, καὶ ἀντιστοίχως «ἑλληνολάτρες» ποὺ θεωροῦσαν τὸν χριστιανισμὸ ὡς ἀπειλὴ γιὰ τὴν ἑλληνομάθειά των. Ἀνάλογες τάσεις ὑπάρχουν, δυστυχῶς, καὶ στὶς ἡμέρες μας. Βεβαίως, στὶς ἀκραῖες αὐτὲς τάσεις τῆς ἐποχῆς των οἱ σοφοί Πατέρες, φωτισμένοι ἀπὸ τὴν θεία χάρη, προέταξαν τὴν μέση ὁδό. Ἔτσι, ὅταν ὁ περιβόητος Ἰουλιανός, ὁ καὶ Παραβάτης ὀνομασθείς, ἔφθασε στὸ σημεῖο νὰ ἀπαγορεύσῃ μὲ διάταγμα (362) τὴν διδασκαλία ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν κειμένων, τότε ὁ θεολόγος καὶ ποιητικὸς Γρηγόριος τοῦ ἀπήντησε μὲ δύο θαυμάσιους «στηλιτευτικούς» λόγους «πρὸς Ἰουλιανὸν Βασιλέα». Στὸν Στηλιτευτικὸ Α’ (PG 35, 532-664), ἀφοῦ…
