Ἐκδόσεις

Ἐδῶ μπορεῖτε νὰ βρῆτε ὅ,τι ἔχουν ἐκδόσει οἱ Ἐπάλξεις. Σὲ περίπτωση ποὺ ἐνδιαφέρεσθε γιὰ κάποιο συγκεκριμένο, μπορεῖτε νὰ ἔλθετε σὲ ἐπικοινωνία μαζί μας, εἴτε τηλεφωνικῶς εἴτε μέσω ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου. Τὰ στοιχεῖα μας βρίσκονται στὸ κάτω μέρος τῆς ἱστοσελίδος μας ὅπως καὶ στὴν ἔνδειξη «Ἐπικοινωνία».

  • Κοινότητες ἀγάπης (Κύριο ἄρθρο Μαΐου)

    Χριστὸς ἀνέστη, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες! Χριστὸς ἀνέστη καὶ τότε καὶ τώρα καὶ πάντοτε. Ὁ Σωτήρας μας καὶ μόνος Βασιλιάς μας Χριστὸς ἦρθε στὸν κόσμο καὶ σταυρώθηκε ἀπὸ λυτρωτικὴ φιλαδελφία καὶ ἀνέστη μὲ ἐνεργητικὴ ἀγάπη...

  • «Ἀντὶ μαχαίρας τὴν νηστείαν»

    Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ εἰσήλθαμε καὶ ἐφέτος, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἤδη «τὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται καὶ οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθωμεν».

  • Ἀναστάντες πορευσώμεθα

    Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἑορτάσαμε καὶ φέτος τὰ κοσμοσωτήρια γεγονότα τῶν Χριστουγέννων καὶ τῶν Φώτων. Καὶ νὰ ποὺ εἰσερχόμαστε σὲ νέο ἑόρτιο κύκλο, στὴν περίοδο δηλαδὴ τοῦ Τριωδίου.

  • Πάντων ἡμῶν ἐστὶ τὸ ἑλληνίζειν

    Στοὺς φωτεινοὺς 4ο καὶ 5ο αἰῶνα, παρὰ τὴν λάμψη τῶν τρισμεγίστων φωστήρων καὶ οἰκουμενικῶν διδασκάλων, ὑπῆρχαν χριστιανοὶ ποὺ ἀπέφευγαν νὰ μελετήσουν τὰ ἀρχαιοελληνικὰ κείμενα, φοβούμενοι μήπως ἀλλοιωθῆ ἡ πίστη των, καὶ ἀντιστοίχως «ἑλληνολάτρες» ποὺ θεωροῦσαν τὸν χριστιανισμὸ ὡς ἀπειλὴ γιὰ τὴν ἑλληνομάθειά των. Ἀνάλογες τάσεις ὑπάρχουν, δυστυχῶς, καὶ στὶς ἡμέρες μας. Βεβαίως, στὶς ἀκραῖες αὐτὲς τάσεις τῆς ἐποχῆς των οἱ σοφοί Πατέρες, φωτισμένοι ἀπὸ τὴν θεία χάρη, προέταξαν τὴν μέση ὁδό. Ἔτσι, ὅταν ὁ περιβόητος Ἰουλιανός, ὁ καὶ Παραβάτης ὀνομασθείς, ἔφθασε στὸ σημεῖο νὰ ἀπαγορεύσῃ μὲ διάταγμα (362) τὴν διδασκαλία ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν κειμένων, τότε ὁ θεολόγος καὶ ποιητικὸς Γρηγόριος τοῦ ἀπήντησε μὲ δύο θαυμάσιους «στηλιτευτικούς» λόγους «πρὸς Ἰουλιανὸν Βασιλέα». Στὸν Στηλιτευτικὸ Α’ (PG 35, 532-664), ἀφοῦ…

  • Ὁ ἀγωνιστὴς τῆς εἰρήνης

    «Εἰρήνη φίλη, τὸ γλυκὺ καὶ πρᾶγμα καὶ ὄνομα.» Ἔτσι ἀποκαλεῖ σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς λόγους του ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος τὴν εἰρήνη: φίλη, δηλαδὴ ἀγαπημένη. Καὶ συνεχίζει: «Εἰρήνη φίλη, τὸ ἐμὸν μελέτημα καὶ καλλώπισμα.» Ἀποκαλεῖ ἑπομένως τὴν εἰρήνη ὄχι μόνον ἀγαπημένη ἀλλὰ καὶ στολίδι καὶ φροντίδα. Πράγματι, ὁ Γρηγόριος δὲν ὑπῆρξε μόνον μέγας Θεολόγος ἀλλὰ καὶ θερμὸς ἀγωνιστὴς τῆς εἰρήνης. Ἰδιαίτερα εὐαίσθητη φύση ὀ ἴδιος πληγωνόταν ἀπὸ τὶς ἔριδες ποὺ συντάρασσαν τότε τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, εἴτε αὐτὲς προέρχονταν ἀπὸ αἱρετικοὺς εἴτε προέρχονταν ἀπὸ ὁμονοοῦντες! Συνέταξε ἔτσι τρεῖς ἐξαίρετους «Εἰρηνικούς λόγους», ποὺ συνιστοῦν ἕνα ἀληθινὸ διαμάντι τόσο γιὰ τὴν ὑπέροχη γλῶσσα ὅσο καὶ γιὰ τὸ βαθύ τους περιεχόμενο. Αὐτὸς ὁ κατ’ ἐξοχὴν ἤπιος καὶ φιλερήμων Πατέρας ἀγωνίστηκε μὲ ὅλες του…

  • Τὰ βήματα τῆς σωτηρίας

    Μιὰ θαυμάσια πνευματικὴ εὐκαιρία μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν Κυριακὴ ΙΕ’ Λουκᾶ, ὁπότε ἀναγιγνώσκεται ἡ περικοπὴ τοῦ Ζακχαίου. Εἶναι θαυμάσια ἡ εὐκαιρία γιὰ δύο κυρίως λόγους: Πρῶτον, γιατὶ μᾶς δείχνει τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἀποφασίζει νὰ ἀναζητήσῃ τὴν σωτηρία του, καί, δεύτερον, διότι παρουσιάζει παράλληλα τὸ ἔλεος καὶ τὴν εὐσπλαγχνία τοῦ ἀγαθοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος διὰ τοῦ Υἱοῦ του προσφέρει τὴν σωτηρία σὲ κάθε ἀπολωλὸς ποὺ τὴν ἐπιζητεῖ μὲ πόθο. Ἀλλὰ ἂς ἔλθωμε στὴν περικοπή: Ὁ Κύριος, στὸν δρόμο πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα, «εἰσελθὼν διήρχετο εἰς τὴν Ἱεριχώ﮲καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης καὶ οὗτος ἦν πλούσιος» (Λουκ. ιθ’ 1-2). Ὁ Κύριος, ἀσφαλῶς, οὐδέποτε βαδίζει τυχαίως, ἀλλὰ ἐπιλέγει ἐκεῖνον τὸν δρόμο ποὺ θὰ…

  • Πατὴρ Πατέρων ὁ Ἀντώνιος

    «Τῶν ἀσκητῶν τὴν δόξαν καὶ μοναζόντων τὸ καύχημα», «τὸν θεοφόρον Ἀντώνιον» τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας στὶς 17 Ἰανουαρίου. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ μήνας Ἰανουάριος κοσμεῖται ἀπὸ πολλὲς καὶ ἐξέχουσες μορφὲς Ἁγίων, ἀνάμεσα στὶς ὁποῖες ξεχωριστὴ θέση κατέχει ὁ Μέγας Ἀντώνιος. Ἐξ ἄλλου καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἐκκλησία τὸν ἀποκαλεῖ Μέγα εἶναι δηλωτικὸ τῆς ἀξίας τοῦ ἀνδρός, καθ’ ὅτι τὸ προσωνύμιο αὐτὸ σὲ ἐλάχιστους μόνον ἀπὸ τὸν ἀναρίθμητο χορὸ τῶν Ἁγίων ἔχει δοθῆ. Εἶναι γνωστός, βεβαίως, ὁ βίος καὶ θαυμαστὴ ἡ πολιτεία τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου. Ἄλλωστε ὁ καθ’ ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς μπορεῖ εὔκολα καὶ γρήγορα, μὲ τὴν βοήθεια καὶ τῆς σύγχρονης τεχνολογίας, νὰ ἀνατρέξῃ σὲ πλῆθος πηγῶν, γιὰ νὰ ἀντλήσῃ τὶς σχετικὲς πληροφορίες. Πολλὰ στοιχεῖα θὰ μπορούσαμε καὶ ἐμεῖς νὰ…

  • Παιδίον νέον (Κύριο Ἄρθρο Δεκεμβρίου)

    «Παιδίον, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, παιδίον νέον ἐγενήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν»﮲ διὸ καὶ Ἄγγελοι ὑμνοῦσι, ποιμένες ἀγραυλοῦσι καὶ μάγοι δῶρα προσφέρουσι, χρυσὸν ὡς βασιλέα, σμύρνα ὡς ἄνθρωπον καὶ λίβανον ὡς Θεόν.  Ἐπιδοθὲν δὲ ὡς βρέφος τῷ πρεσβύτῃ Συμεὼν ἐγνώσθη ὑπ’ αὐτοῦ ὡς Θεὸς τέλειος καὶ Σωτὴρ γένους ἀνθρωπίνου ἰσχυρός. Διασωθεὶς δὲ ὁ θεόπαις οὗτος ἐκ τῆς μανίας παιδοκτόνων καὶ παιδοφθόρων καὶ πρόσφυξ εἰς Αἴγυπτον γενόμενος ἰδοὺ ἐν τῷ Ναῷ τῶν Ἱεροσολύμων ἔστη καὶ τῇ σοφίᾳ καὶ ταῖς γνώσεσι Αὐτοῦ τοὺς πάντας κατέπληττε. Προκόπτων δ’ ἅμα τῇ ἡλικία καὶ τῇ παιδείᾳ παρὰ Θεῷ καὶ παρ’ ἀνθρώποις ἀφίκετο ἐν Ἰορδάνῃ, ἵνα ἀκουστῇ ἡ μαρτυρία παρὰ τοῦ Πατρός: «Οὗτος ἐστὶν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ ηὐδόκησα» (Ματθ., γ’ 17). Μαρτυρούμενος οὖν ὑπὸ…

  • Πρότυπο ἀγαθοῦ ποιμένος ὁ Χρυσόστομος

    «Χαίροις ὁ νοῦς ὁ χρυσόμορφος, χελιδὼν ἡ χρυσόστομος, ῥεῖθρον χρυσοειδέστατον, προχέον τὰ νάματα», ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας, διὰ στόματος τοῦ ἐξόχου ποιητοῦ-ὑμνογράφου, σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ Στιχηρὰ τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τὴν 13η Νοεμβρίου. Ὡς γνωστόν, τὴν ἡμέρα αὐτὴν μετατίθεται ὁ ἑορτασμὸς τῆς μνήμης του, διότι τὴν 14η Σεπτεμβρίου, ὁπότε ἐκοιμήθη ὁ Ἅγιος, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι Πατέρες πολὺ σοφὰ μετέθεσαν τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου ἀκριβῶς πρὶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Μικρῆς Σαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων, καθ’ ὅτι δὲν ὑπάρχει καταλληλότερο πρόσωπο ἀπὸ τὸν Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ἀληθινὸ ὑπόδειγμα ὀρθοδόξου πίστεως, ζωῆς καὶ πολιτείας, ὥστε νὰ ἀποτελέσῃ τὴν βάση καὶ τὸ πρότυπο γιὰ…