Φύλλα ἐφημερίδας

Ἐδῶ θὰ βρεῖτε ὅλα τὰ φύλλα τῆς ἐφημερίδας μας σὲ ψηφιακὴ μορφή.

  • Ἡ καινὴ Πολιτεία

    «Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ σταυρῷ ἑκουσίως τῇ ἐπωνύμῳ σου καινῇ πολιτείᾳ τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστέ ὁ Θεός.» ψάλλομε, συνεχῶς, σχεδὸν σὲ ὅλες τὶς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἰδιαιτέρως κατὰ τὶς ἡμέρες ποὺ τιμᾶται ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου, ὅπως κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως καὶ κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Μὲ τὸ ὑπέροχο, μάλιστα, Ἀπολυτίκιο τοῦ Σταυροῦ, τὸ πασίγνωστο «Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου…», παρακαλοῦμε τὸν Βασιλιὰ καὶ Σωτῆρα Χριστὸ καὶ τοῦ λέμε «…καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα». Μὲ αὐτὲς καὶ μὲ ἄλλες παρεμφερεῖς προσευχὲς ἐκφράζομε τὴν πίστη μας ὅτι ὁ Χριστός μας, μὲ τὸν Σταυρό Του, σώζει καὶ ἀναγεννάει τὸν ἄνθρωπο…

  • Γιατί κοινότητες;

    Στὸ προηγούμενο φύλλο, περιγράφοντες τὴν δράση τῶν Ἀποστόλων καὶ τὴν ζωὴ τῶν πρώτων Χριστιανῶν, ἀναφέραμε τὴν σπουδαιότητα ποὺ εἶχαν οἱ κοινότητες ἀγάπης. Πράγματι, σὲ αὐτὲς βιωνόταν σὲ συγκεκριμένο τόπο καὶ χρόνο ἡ ζωὴ καὶ ἡ πολιτεία τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὥστε καὶ τὰ ἐπὶ μέρους πρόσωπα ἐμιμοῦντο τὰ πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, καὶ μάλιστα τὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου, καὶ κάθε τοπικὴ ἐκκλησία ἐμιμεῖτο καὶ ἀκολουθοῦσε τὴν ἑνότητα καὶ τὴν κοινὴ δράση τῆς Ἁγίας Τριάδος. Βεβαίως, ἡ διατήρηση αὐτῆς τῆς ἑνότητος δὲν ἦταν εὔκολη ὑπόθεση. Γι’ αὐτό, ἀπὸ τὰ πρῶτα ἤδη ἔτη ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τῆς ἐκκλησίας, ὑπῆρξαν διαμάχες καὶ αἱρέσεις καὶ σχίσματα. Ἤδη ὁ γύρω κόσμος κατασπαρασσόταν ἀπὸ διενέξεις καὶ πολέμους.…

  • Κοινότητες ἀγάπης (Κύριο ἄρθρο Μαΐου)

    Χριστὸς ἀνέστη, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες! Χριστὸς ἀνέστη καὶ τότε καὶ τώρα καὶ πάντοτε. Ὁ Σωτήρας μας καὶ μόνος Βασιλιάς μας Χριστὸς ἦρθε στὸν κόσμο καὶ σταυρώθηκε ἀπὸ λυτρωτικὴ φιλαδελφία καὶ ἀνέστη μὲ ἐνεργητικὴ ἀγάπη...

  • «Ἀντὶ μαχαίρας τὴν νηστείαν»

    Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ εἰσήλθαμε καὶ ἐφέτος, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἤδη «τὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται καὶ οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθωμεν».

  • Παιδίον νέον (Κύριο Ἄρθρο Δεκεμβρίου)

    «Παιδίον, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, παιδίον νέον ἐγενήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν»﮲ διὸ καὶ Ἄγγελοι ὑμνοῦσι, ποιμένες ἀγραυλοῦσι καὶ μάγοι δῶρα προσφέρουσι, χρυσὸν ὡς βασιλέα, σμύρνα ὡς ἄνθρωπον καὶ λίβανον ὡς Θεόν.  Ἐπιδοθὲν δὲ ὡς βρέφος τῷ πρεσβύτῃ Συμεὼν ἐγνώσθη ὑπ’ αὐτοῦ ὡς Θεὸς τέλειος καὶ Σωτὴρ γένους ἀνθρωπίνου ἰσχυρός. Διασωθεὶς δὲ ὁ θεόπαις οὗτος ἐκ τῆς μανίας παιδοκτόνων καὶ παιδοφθόρων καὶ πρόσφυξ εἰς Αἴγυπτον γενόμενος ἰδοὺ ἐν τῷ Ναῷ τῶν Ἱεροσολύμων ἔστη καὶ τῇ σοφίᾳ καὶ ταῖς γνώσεσι Αὐτοῦ τοὺς πάντας κατέπληττε. Προκόπτων δ’ ἅμα τῇ ἡλικία καὶ τῇ παιδείᾳ παρὰ Θεῷ καὶ παρ’ ἀνθρώποις ἀφίκετο ἐν Ἰορδάνῃ, ἵνα ἀκουστῇ ἡ μαρτυρία παρὰ τοῦ Πατρός: «Οὗτος ἐστὶν ὁ Υἱός μου ὁ…

  • Τὸν νοῦ μας στὰ παιδιά (κύριο ἄρθρο στὸ φύλλο Νοεμβρίου 2022)

    Ἀστέρια ὁλόφωτα, ἄνθη μυρίπνοα, καὶ ἀηδόνια γλυκόλαλα εἶναι τὰ παιδιὰ μας, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες. Αὐτὰ μᾶς δίνουν χαρά, κουράγιο καὶ δύναμη γιὰ τὴν συνέχιση τῆς ζωῆς. Βεβαίως, οἱ μητέρες πονοῦν καὶ κουράζονται, γιὰ νὰ τὰ γεννήσουν, νὰ τὰ θηλάσουν, νὰ τὰ μεγαλώσουν. Τὸ ἴδιο, ἐπίσης, κουράζονται καὶ οἱ πατέρες, γιὰ νὰ τοὺς ἐξασφαλίσουν μία ὑποφερτὴ ζωὴ καὶ κάποια ἀξιοπρεπῆ ἀποκατάσταση. Ἀλλὰ καὶ οἱ διδάσκαλοι μοχθοῦν, ὄχι μόνο γιὰ νὰ προσφέρουν στὰ παιδιὰ γνώσεις καὶ ἐμπειρίες, ἀλλὰ γιὰ νὰ τοὺς καλλιεργήσουν τὸν χαρακτῆρα καὶ νὰ τὰ καταστήσουν ὑγιεῖς καὶ ὑπεύθυνους πολίτες, χρήσιμους στὸν ἑαυτό τους καὶ στὴν κοινωνία, ὥστε νὰ ἀποβοῦν δημιουργικοὶ παράγοντες καὶ πραγματικὴ ἐλπίδα τοῦ ἔθνους. Ἤδη στὴν ἀρχαία…