Ἀναστάντες πορευσώμεθα

Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἑορτάσαμε καὶ φέτος τὰ κοσμοσωτήρια γεγονότα τῶν Χριστουγέννων καὶ τῶν Φώτων. Καὶ νὰ ποὺ εἰσερχόμαστε σὲ νέο ἑόρτιο κύκλο, στὴν περίοδο δηλαδὴ τοῦ Τριωδίου.

Τὸ τί εἶναι τὸ Τριώδιο, καὶ ποιοί εἶναι οἱ πολύτιμοι θησαυροὶ ποὺ περιέχει, ἀλλὰ καὶ πόσο χρήσιμο εἶναι γιὰ τὴν μετάνοιά μας, τὰ ἔχομε ἀναφέρει σὲ ἄρθρα μας κατὰ τὰ προηγούμενα ἔτη. Σ’ αὐτὸ τὸ ἄρθρο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὴν φράση: «Ἐγερθεὶς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου», ποὺ περιέχεται στὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς δευτέρας Κυριακῆς τοὺ Τριωδίου, τῆς Κυριακῆς δηλαδὴ τοῦ Ἀσώτου.

Τὴν ἀπόφαση αὐτὴν πῆρε ὁ νέος ἐκεῖνος πού, ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τὴν πατρικὴ ἑστία καὶ ἐπορεύθη «εἰς χώραν μακράν» καὶ ἀφοῦ κατηνάλωσε τὴν πατρικὴ περιουσία «ζῶν ἀσώτως» ἔγινε παραγυιὸς σὲ κάποιον κάτοικο τῆς χώρας ἐκείνης, προσπαθῶντας νὰ καλύψῃ τὴν πείνα του μὲ τὰ χαρούπια ποὺ ἔτρωγαν οἱ χοῖροι ποὺ ἔβοσκε.

Συναισθανόμενος ὅμως τὴν δεινή του κατάσταση καὶ ἀναπολῶντας τὴν θαλπωρὴ καὶ τὶς ἀνέσεις τῆς πατρικῆς του οἰκίας, εἶπε μέσα του: «πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι». Δὲν ἔμεινε ὅμως στὴν διαπίστωση αὐτήν, ἀλλὰ προχώρησε καὶ στὴν γενναία ἀπόφαση: «ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου». Τὰ παρακάτω εἶναι σὲ ὅλους γνωστά. Καὶ ἐγέρθη καὶ ἐπορεύθη καὶ παρεδέχθη τὸ λάθος του, γι’ αὐτὸ καὶ ἀπεκαταστάθη, φορῶντας τὴν στολὴν τὴν πρώτη καὶ ἀπολάβοντας τὴν πατρικὴ στοργὴ καὶ τὴν οἰκογενειακὴ θαλπωρή.

Ἀφοῦ καὶ φέτος θὰ ξανακούσωμε τὴν εὐαγγελικὴ αὐτὴν διήγηση καὶ ἀφοῦ θαυμάσωμε τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ ἀσώτου, καὶ πρὸ παντὸς τὴν πατρικὴ ἀγάπη, τί λέτε καὶ ἐσεῖς, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, δὲν εἶναι καιρὸς νὰ μιμηθοῦμε τὸ παράδειγμα τοῦ νέου; Βεβαίως, γιὰ νὰ μετανοήσῃ κανείς, πρέπει νὰ παραδεχτῇ τὴν ἁμαρτία καὶ τὴν ἀσωτία του, πράγμα πολὺ δύσκολο.

Ὅλοι, ἀσφαλῶς, ὑποφέρομε ἀπὸ τὴν ἀδικία ποὺ ἐπικρατεῖ στὸν κόσμο· παντοῦ ἀνασφάλεια, παντοῦ ἔριδες, παντοῦ συρράξεις. Δισεκατομμύρια ἀνθρώπων ὑποφέρομε ἀπὸ τὰ ἐκμεταλλευτικὰ τερτίπια τῶν οἰκονομικῶς καὶ πολιτικῶς κρατούντων. Καὶ τὸ χειρότερο, δὲν διαφαίνεται ἴχνος σωτηρίας καὶ λυτρωτικὸ φῶς.

Ὑπάρχουν, ἀσφαλῶς, πολλὲς κραυγὲς γιὰ γενικὴ ἔγερση, ἢ μᾶλλον γιὰ γενικὴ ἐξέγερση καὶ παλλαϊκὴ ἐπανάσταση πρὸς ἀποτίναξη τοῦ ζυγοῦ τῶν ἀδηφάγων. Ὅμως, μετὰ ἀπὸ κάθε τέτοια ἐξέγερση καὶ ἐπανάσταση, τὰ πράγματα γίνονται χειρότερα, ἀντὶ νὰ καλυτερεύουν.

Τὰ ἐγκλήματα ποὺ ἔγιναν κατὰ τὴν γαλλικὴ ἐπανάσταση π.χ. ἦταν περισσότερα ἀπὸ τὸ προγενέστερο καθεστώς, τὰ δὲ ἐγκλήματα στὴν μπολσεβικικὴ ἐπανάσταση δὲν συγκρίνονται μὲ τὰ ἐγκλήματα τῶν φεουδαρχῶν τσάρων καὶ βογιάρων. Διακόσιες χιλιάδες μόνον ἦσαν οἱ κληρικοὶ καὶ μοναχοὶ ποὺ σφαγιάσθηκαν ἀπὸ τὸ σοβιετικὸ κατεστημένο. Ἀλλὰ καὶ ὁ κινέζικος λαὸς δὲν κέρδισε πολλὰ πράγματα μὲ τὴν κόκκινη ἐπανάσταση.

Ὅλα αὐτὰ βεβαίως συμβαίνουν, γιατὶ οἱ ἐξεγερθέντες δὲν πορευόμασθε πρὸς τὸν Πατέρα μας, γιὰ νὰ βροῦμε δικαιοσύνη, ἀλήθεια, εἰρήνη, θαλπωρὴ καὶ ἀλληλοβοήθεια. Ἁπλῶς ἐξεγειρόμαστε οἱ μὲν κατὰ τῶν δέ. Καὶ ἡ ἐκμετάλλευση καλὰ κρατεῖ.

Ἄρα, μαζὶ μὲ τὴν ἀπόφαση γιὰ γενικὴ ἐξέγερση, γιὰ καθολικὴ ἀνάσταση καὶ δίκαιη ἐπανάσταση χρειάζεται καὶ ἡ ἐσωτερικὴ ἀπόφαση γιὰ σωστὴ πορεία. Μόνον ἐὰν ἐξεγερθοῦμε κατὰ τῶν παθῶν μας, τοῦ ἀτομικισμοῦ μας, τῆς φιλαυτίας μας, τῆς φιλαργυρίας μας, τῆς φιληδονίας καὶ τῆς φιλοδοξίας μας, θὰ κατορθώσωμε, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, καὶ τὶς ἀσωτίες μας καὶ τὰ σφάλματά μας νὰ περιορίσωμε καὶ τὸ σκλάβωμα σὲ δυνάστες νὰ ἀποφύγωμε.

Οἱ παγκόσμιοι δυνάστες δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἀπομυζοῦν τὸν ἱδρῶτα ἀνθρώπων καὶ λαῶν, ἐὰν οἱ ἴδιοι οἱ λαοὶ δὲν τοὺς ἐπέτρεπαν. Διαθέτουν βεβαίως οἱ δυνάστες τὰ ναρκωτικὰ στοὺς λαούς. Αὐτὴ εἶναι ἡ δουλειά των, ἐγκληματίες εἶναι, ἐγκλήματα κάνουν. Οἱ λαοὶ καὶ οἱ ἐπὶ μέρους ἄνθρωποι γιατί γίνονται χρῆστες τῶν ναρκωτικῶν; Ἐξ ἄλλου, οἱ πολιτικοὶ λένε συνήθως ψέματα. Γιατί οἱ λαοὶ τοὺς ἐμπιστεύονται; Οἱ σωματέμποροι ἐκπορνεύουν τὴν νεολαία μας. Τί κάνουν οἱ γονεῖς, γιὰ νὰ προστατεύσουν τὰ παιδιά των;

Ἄρα, εἶναι καιρὸς νὰ πάρωμε κι ἐμεῖς τὴν σπουδαία ἀπόφαση νὰ ἐξεγερθοῦμε κατὰ τῶν παθῶν καὶ ἐλαττωμάτων μας καὶ πορευόμενοι πρὸς τὸν Πατέρα μας, διάγοντας δηλαδὴ δίκαιη, εἰρηνικὴ καὶ ἀγαπητικὴ ζωὴ καὶ πολιτεία, νὰ ἀποφύγωμε καὶ τὸ σκλάβωμά μας στὰ ἀτομικά μας πάθη καὶ τὴν ὑποδούλωσή μας σὲ ξένους δυνάστες.

Ἀναστάντες λοιπὸν καὶ ἐξεγερθέντες κατὰ τοῦ ἀσώτου ἑαυτοῦ μας καὶ πορευόμενοι πρὸς τὸν Πατέρα μας, ἐν εἰρήνῃ καὶ ἀληθείᾳ ἂς κερδίσωμε τὴν λαμπρὰ υἱοθεσία καὶ τὴν κοινὴ πρόοδο καὶ σωτηρία πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ σωτηρία ὅλων μας.

Bασίλειος Tσούπρας

(κύριο ἄρθρο «Ἐπάλξεων», μηνὸς Φεβρουαρίου 2023)