Ὑπόθεση Τυχικοῦ

Μὲ ἰδιαίτερο προβληματισμὸ παρακολουθοῦμε τὶς ἐξελίξεις στὴν ὑπόθεση τοῦ Μητροπολίτη Πάφου, Τυχικοῦ. Μεγάλη θλίψη προξένησαν σὲ ὅλους μας οἱ παραβάσεις στὴν διαδικασία τῆς ἐκπτώσεως τοῦ ποιμενάρχου, ἡ παραδοχὴ ἐκ μέρους τῆς Κυπριακῆς Συνόδου ὅτι ἀσκήθηκε πίεση, ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως, στὴν λήψη αὐτῆς τῆς ἀποφάσεως, καὶ ἡ σύσταση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου πρὸς τὸν Μητροπολίτη νὰ συμμορφωθῇ μὲ τὶς ἀποφάσεις, πρὸς χάριν τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας, παρὰ τὶς παραβάσεις πού, ὅπως εἶπε, συντελέστηκαν. Ἐπειδὴ ἡ ἑνότητα στὴν Ἐκκλησία εἶναι πρωτίστως ἐπιταγὴ τοῦ Κυρίου πρὸς ὅλους ἐμᾶς «ἵνα ὧσιν (ὧμεν) ἕν, καθὼς ἡμεῖς (Πατὴρ καὶ Υἱός)» (Ἰωάν., ιζ’ 11), ἂς προσευχώμαστε ὅλοι μὲ θέρμη γιὰ τὴν διατήρησή της ἀλλὰ πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ ἐπ’ ὠφελείᾳ τῶν ἀνθρώπων του. Γένοιτο!