• Δαιμονοπληξία καὶ δαιμονολαγνεία

    Ἔχομε καὶ ἄλλοτε ἀναφέρει ὅτι κάθε θαῦμα ποὺ κάνει ὁ Κύριος ἐντάσσεται στὸ σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας, μὲ στόχο τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ θεραπεία τῶν δύο δαιμονισμένων Γεργεσηνῶν (Ματθ. η’ 28 - θ’ 1) ἢ Γαδαρηνῶν, ὅπως ἀναφέρονται ἀπὸ τοὺς ἄλλους δύο εὐαγγελιστές (Μάρκ., ε’ 20, Λουκ., η’ 26-39)...

  • Ἡ «μεγάθυμος» διακόνισσα Ὀλυμπιὰς

    Γόνος εὐσεβοῦς καὶ ἀρχοντικῆς οἰκογενείας τοῦ Βυζαντίου ἡ Ὀλυμπιάδα -γεννήθηκε μεταξὺ 365 & 368- ἔμεινε ἀπὸ μικρὴ ὀρφανή, γεγονὸς ποὺ τραυμάτισε τὴν εὐαίσθητη ψυχή της. Εἶχε ὡστόσο τὴν εὐλογία νὰ ἀνατραφῇ μέσα σὲ καλλιεργημένο περιβάλλον καὶ νὰ συναναστραφῇ μὲ σεβαστὲς μορφές, ὅπως τοῦ Γρηγορίου Θεολόγου, ὅταν ἐκεῖνος διέμεινε στὴν Κωνσταντινούπολη (379-381), στὸ σπίτι τῆς ἐξαδέλφης του Θεοδοσίας, ποὺ εἶχε ἀναλάβει…

  • Κύπρος ἡ πολύπαθη

    «Νησὶ πικρό, νησὶ γλυκό, νησὶ τυραγνισμένο, κάνω τὸν πόνο σου νὰ πῶ καὶ προσκυνῶ καὶ μένω». Μ’ αὐτὰ τὰ λόγια ξεκινάει ὁ ποιητὴς νὰ ὑμνήσῃ τὸ πολύπαθο νησί, «τὸ ὁλάνθιστο κλωνάρι, ποὺ τοῦ μαδήσαν τά ἄνθια του διπλοῖ, τριπλοῖ βαρβάροι» καὶ ποὺ τὰ βάσανά του δὲν λένε νὰ πάρουν τέλος...

  • «Ἴνδαλμα θεοσεβείας» ὁ Προφήτης Ἠλίας

    «Τὸν ἔνσαρκον ἄγγελον», «τὸν προφητῶν τὴν κρηπῖδα» τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας στὶς 20 Ἰουλίου. Τιμᾶ, ὅπως λέει ὁ ὑμνογράφος του, ἐκεῖνον ποὺ «παρανόμους βασιλεῖς ἤλεγξε», «τοὺς ἱερεῖς τῆς αἰσχύνης ἐθανάτωσε», «πῦρ ἐν ὕδατι ἀνῆψε», «τροφὴν ἀγεώργητον ἐπήγασε» καὶ «νάματα ἰορδάνεια τῇ μηλωτῇ διέτεμε».

  • Ἄς μὴν βρεθοῦμε πρὸ ἐκπλήξεων!

    Μὲ ἔκσταση στέκεται πάντοτε ο ἄνθρωπος μπροστὰ στὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ καὶ ἀναφωνεῖ: «Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα Σου, Κύριε,…». Ὅσο περισσότερο, μάλιστα, θαυμάζει τὴν μεγαλωσύνη Του, ἄλλο τόσο συνειδητοποιεῖ τὴν δική του μικρότητα καὶ ἀδυναμία καὶ ζητάει τὴν βοήθεια τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ: «Πτωχὸς καὶ πένης εἰμί ἐγώ. Ὁ Θεὸς βοήθησόν μοι· βοηθός μου καὶ ῥύστης μου εἶ σύ, Κύριε» (Ψαλμός…

  • Πρόταση γιά «δίαιτα» ἀπὸ τὸν Μιχαὴλ Κηπουρό

    Φωστῆρες ποὺ σκόρπισαν τὴν λάμψη των μέσα στὴν νύχτα τῆς αἰχμαλωσίας, ποταμοὺς ποὺ πότισαν τὴν ξεραμένη πίστη, ἄνθη ἐαρινὰ ποὺ κάρπισαν μέσα στὸν ζοφερὸ χειμῶνα τῆς σκλαβιᾶς καλεῖ τοὺς Νεομάρτυρες ὁ Νικόδημος Ἁγιορείτης. Ἕνας τέτοιος νεαρὸς βλαστὸς τῆς πίστεως καὶ «ἄνθος εὐῶδες» τῆς ἀττικῆς γῆς ἦταν ὁ 18χρονος Μιχαὴλ Πακνανᾶς (ἢ Μπακνανᾶς), ποὺ τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας στὶς 9 Ἰουλίου.

  • Ἀφιέρωμα στὴν Κύπρο

    Ἡ ἐκδήλωση διοργανώνεται μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως 50 ἐτῶν ἀπὸ τὴν θλιβερὴ ἐπέτειο τοῦ ἰουλιανοῦ πραξικοπήματος (15 Ἰουλίου 1974) καὶ τῆς εἰσβολῆς τοῦ Ἀττίλα Α’ στὴν μαρτυρική μας Κύπρο (20 Ἰουλίου 1974). Γιὰ νὰ μὴν λησμονοῦμε καὶ νὰ διδασκώμαστε ἀπὸ τὰ λάθη μας.

  • Προσκυνηματικὴ ἐκδρομή

    Τὸ Σάββατο 13 Ἰουλίου 2024 θὰ πραγματοποιηθῆ ἐκδρομὴ στὴν Εὐρωστίνα (Ζάχολη), κοντὰ στὸ Δερβένι τοῦ νομοῦ Κορινθίας. Σὺν Θεῶ θὰ ἐπισκεφθοῦμε τὴν Παναγία Καταφυγιώτισσα, τὸ Μετόχι Ἁγίου Γερασίμου στὰ Μεντουργιάνικα Κορινθίας καὶ γύρω ἀξιοθέατα.

  • Πρὸς τοὺς δασκάλους τῆς Κύπρου

    Σήμερα η Κύπρος εἶναι χωρισμένη μὲ μιὰ ματωμένη γραμμὴ καὶ τὸ βόρειο τμῆμα της στενάζει στὰ χέρια βάρβαρου κατακτητῆ. Ἀλλὰ τὸν ἱερὸ μαρτυρικὸ αὐτὸν λαὸ τὸν ἐπισκοπεῖ ὁ Θεὸς καὶ τὴν ἱστορική του πορεία, χαραγμένη μὲ αἷμα καὶ δάκρυα, τὴν κατευθύνει ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ μαζὶ μὲ τὶς ἀρετὲς τῶν Κυπρίων. Μπορεῖ κάποιοι πολιτικοὶ ἡγέτες νὰ λιποψυχοῦν, ὁ λαὸς ὅμως τῆς…