Νηστεία καὶ βιγκανισμός

«Κἂν θάνατος ἦ, κἂν πειρασμὸς ἢ ἕτερόν τι τῶν κακῶν, εὐχῇ καὶ νηστείᾳ διαλύεται»

Ἱερὸς Χρυσόστομος

Τόσο μεγάλη εἶναι ἡ δύναμη τῆς νηστείας, ὥστε ὃ τι καὶ ἐὰν συμβῇ, εἴτε θάνατος, εἴτε πειρασμὸς εἴτε ὅποιο ἄλλο κακό, αὐτὰ νὰ διαλύονται μὲ τὴν «εὐχή», τὴν προσευχή, καὶ μὲ τὴν νηστεία. Καὶ στὸ ἴδιο τὸ Εὐαγγέλιο ἐπισημαίνεται ὅτι «τοῦτο τὸ γένος (τῶν δαιμόνων) οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ.» (Ματθ., ιζ’ 21)

Κατὰ τοὺς Πατέρες, μάλιστα, ἡ σωματικὴ νηστεία ὠφελεῖ μόνον ἂν ἐνεργῇ πρός «ἑτέρα ψυχωφελεστέρα», ἐὰν μᾶς βοηθᾶ, δηλαδή, παράλληλα νὰ κόψουμε τὸ θέλημά μας καὶ νὰ ἐπιτύχουμε κάθαρση τῆς ψυχῆς μας ἀπὸ ἐμπαθεῖς καταστάσεις καὶ λογισμούς, ὥστε νὰ γινόμαστε ὄχι σωματοκτόνοι ἀλλὰ παθοκτόνοι.

Στὴν ἀντίπερα ὀχθη βρίσκονται οἱ ὅροι «διατροφή» καὶ πιὸ σύγχρονες πρακτικές, ὅπως ὁ βιγκανισμός. Ὁ βιγκανισμὸς δὲν εἶναι ἁπλῆ διατροφὴ ἀλλὰ φιλοσοφικὴ ἀντίληψη, σχεδὸν θρησκεία, ξένη πρὸς τὰ δικά μας δεδομένα καὶ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Προῆλθε ἀπὸ θρησκεῖες Ἀνατολικὲς ποὺ σέβονται ὑπερβολικὰ ἢ καὶ θεοποιοῦν τὰ ζῶα.

Ἀντὶ λοιπὸν νὰ ἐπηρεαζόμαστε καὶ ἐμεῖς ἀπὸ τέτοιες ἀντιορθόδοξες πρακτικές, καὶ μάλιστα βλαπτικὲς τόσο γιὰ τὴν σωματικὴ ὅσο καὶ γιὰ τὴν ψυχικὴ καὶ πνευματικὴ ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου, καλὸ εἶναι νὰ ἀκολουθοῦμε τὴν ὀρθόδοξη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ἔχει υἱοθετήσει τὴν ἀποχὴ ἀπὸ βρώματα, γιὰ συγκεκριμένη περίοδο, ὥστε νὰ βοηθῆται καὶ τὸ σῶμα καὶ πολὺ περισσότερο ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου. Ἂς ἐνημερωνομαστε, λοιπόν, καὶ ἂς προφυλάσσουμε καὶ τὰ παιδιά μας ἀπὸ τέτοιες μοντέρνες πρακτικὲς ποὺ τὰ δελεάζουν ἀλλὰ καὶ τὰ παρασύρουν σὲ ἄλλους ἐπικίνδυνους δρόμους. Γένοιτο !

Ἐπιμέλεια: Μακρίνα Ῥάγκα,

Δικηγόρος, Γενικὴ Γραμματέας τῶν Ἐπάλξεων