Νὰ ἀποκτήσωμε καὶ πάλι ζωντανὴ μαρτυρία
Ἰδιαιτέρως κατὰ τὸν μῆνα Ἰούλιο ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν μνήμη πλήθους Ἁγίων ὅλων τῶν φύλων καὶ φυλῶν, ὅλων τῶν γενῶν, τῶν ἡλικιῶν καὶ τῶν ἐπαγγελμάτων, οἱ ὁποῖοι, παρὰ τὶς τόσες ἐπιμέρους διαφορές των, κατώρθωσαν νὰ παραμένουν πάντοτε ἑνωμένοι μὲ τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ἐκκλησία, καὶ νὰ καθίστανται συνεχῶς παράγοντες εἰρήνης καὶ ἑνότητος ἀνάμεσα σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
Γιὰ νὰ τὸ πετύχουν, βεβαίως, αὐτό, οἱ Ἅγιοί μας, δὲν ζοῦσαν συμφώνως πρὸς τὶς δικές των ἀρχὲς καὶ τοὺς τρόπους τοῦ κοινωνικοῦ των περιγύρου, ἀλλὰ συμφώνως πρὸς τὴν ὀρθὴ πίστη, τὴν ἀληθινὴ ζωὴ καὶ τὴν δίκαιη πολιτεία τοῦ μόνου Βασιλέως καὶ Σωτῆρος Χριστοῦ. Πράγματι, οἱ Ἅγιοί μας δὲν ἀκολουθοῦσαν μόνον τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἀλλά ταυτοχρόνως βίωναν τὴν ἀληθινὴ αὐτὴν πίστη μέσα στὴν καθημερινή των ζωή, ὥστε νὰ πολιτεύωνται μὲ εἰρήνη καὶ δικαιοσύνη. Ἔτσι, ἀποτέλεσαν καὶ ἀποτελοῦν πάντοτε ὁδοδεῖκτες πρὸς τὴν ἀληθινὴ ζωὴ γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν.
Ἡ θαυμαστή, μάλιστα, ἀντοχή των στὰ φοβερὰ μαρτύρια ποὺ τοὺς ὑπέβαλαν οἱ διῶχτες των, γιὰ νὰ ἀπαρνηθοῦν τὸν Χριστό, ἔδινε τὴν ἀφορμὴ στοὺς γύρω ἀνθρώπους, ἀκόμη καὶ σ’ αὐτοὺς τοὺς ἐχθρούς των, νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν ἀλήθεια τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ τὴν δύναμη τῆς ζωντανῆς μαρτυρίας. Τὸ μαρτυρολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι γεμᾶτο ἀπὸ τέτοια παραδείγματα πρώην σκληρῶν καὶ ἀθέων διωκτῶν, ποὺ ἀντικρύζοντας τὸ ἄκαμπτο φρόνημα τῶν ἁγίων μαρτύρων ἐγκατέλειπαν θέσεις καὶ ἀξιώματα καὶ συμμαρτυροῦσαν μαζί των.
Μὲ τὸ σταμάτημα, ὅμως, τῶν μεγάλων διωγμῶν καὶ τὴν δημιουργία κάπως καλύτερων συνθηκῶν στὴν κοινωνία καὶ στὴν πολιτεία, οἱ χριστιανοὶ φαίνεται ὅτι χαλάρωσαν αὐτὴν τὴν ζωντανὴ μαρτυρία, ἰδιαιτέρως ὡς πρὸς τὸν τρόπο ζωῆς καὶ πολιτείας των. Ὅσοι βεβαίως ἀκολούθησαν τὸν μοναχισμὸ συνέχισαν νὰ εἶναι ζωντανὲς λαμπάδες τοῦ Πνεύματος καὶ νὰ φέρουν τὴν μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ ὄχι μόνον στὸν τόπο τῆς ἀσκήσεως ἀλλὰ καὶ στὴν ἐν κόσμῳ Ἐκκλησία.
Ὁ πολὺς ὅμως λαός, ζῶντας μέσα στὸν κόσμο τῆς ἀδικίας καὶ τῆς ἀσεβείας, λησμόνησε, σιγὰ σιγά, τὴν ἱερὴ αὐτὴν ἀποστολὴ τῆς ζωντανῆς μαρτυρίας, καὶ ἀκολουθῶντας ξένα πρότυπα καὶ ἰδεολογίες, ἀλλοιώθηκε καὶ κατήντησε στὶς ἡμέρες μας ὄχι μόνον θύμα τῶν ἐκμεταλλευτῶν ἀλλὰ πολλὲς φορὲς καὶ συνεργάτης των. Μὲ τὴν ψῆφο μας, ἄλλωστε, δὲν μᾶς κυβερνοῦν ἐπὶ δεκαετίες τώρα πολιτικοὶ ἐνάντιοι πρὸς τὶς ἑλληνοορθόδοξες κοινωνικὲς παραδόσεις;
Ἐάν, ὅμως, θέλωμε νὰ δοῦμε καὶ πάλι ἄσπρη μέρα, χρειάζεται νὰ ἀφήσωμε τὸν φόβο καὶ τὴν συμφεροντολογία καὶ νὰ ἀκολουθήσωμε τὸ φωτεινὸ παράδειγμα τῶν Ἁγίων μας, γιὰ νὰ ἔχωμε ἐλπίδα ζωῆς, προόδου καὶ σωτηρίας. Ἡ μαρτυρία, βεβαίως, φέρνει μαρτύρια ἀλλὰ καὶ τὰ μαρτύρια δυναμώνουν τὴν μαρτυρία καὶ λαμπρύνουν τοὺς μάρτυρες πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ βοήθεια τῶν ἀνθρώπων.
Ἄς μὴν ξεγελιώμαστε, ἀδελφοί μου. Μόνον ἐὰν βαδίσωμε τὴν ὀρθὴ ὁδό καὶ βιώσωμε τὴν ἀληθινὴ ζωὴ καὶ τὴν δίκαιη πολιτεία τῶν Ἁγίων μας, μόνον τότε θὰ χωριστοῦμε καὶ ἐμεῖς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὴν ἀδικία τοῦ κόσμου καὶ θὰ ζήσωμε μὲ καθαρότητα βίου καὶ ἀλληλοβοήθεια. Τὸ ἔργο μας καὶ ἡ συμβολή μας ἄλλωστε δὲν εἶναι νὰ ἐκκοσμικεύσωμε τὸν Χριστιανισμό, ἀλλὰ νὰ ἐκχριστιανίσωμε τοὺς ἑαυτούς μας καὶ τὸν γύρω κόσμο πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ σωτηρία ὅλων μας. Ἀμήν.
Β. Τσούπρας
(Κύριο άρθρο στο φύλλο 781 των Επάλξεων)
