Ἡ Πολιτεία τοῦ Σταυροῦ

Κάθε φορὰ ποὺ ψάλλομε τὸ Ἀπολυτίκιο τοῦ Σταυροῦ λέμε: «Καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα». Ποιό εἶναι αὐτὸ τὸ πολίτευμα; Ἀσφαλῶς ὄχι κάποια συγκεκριμένη μορφὴ πολιτεύματος, ἀλλὰ ἡ καινὴ καὶ κοινὴ πολιτεία τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία Του, μὲς στὴν ὁποία ἐννοεῖται καὶ κάθε ἄλλη χριστιανικὴ ὁμάδα. Πιὸ καθαρὰ αὐτὸ φαίνεται στὸ Κοντάκιο τοῦ Σταυροῦ: «Τῇ ἐπωνύμῳ Σου καινῇ πολιτείᾳ τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι». Μέλη τῆς ἐπώνυμης αὐτῆς ἐκκλησιαστικῆς πολιτείας εἴμαστε δυνάμει, μακάρι καὶ ἐνεργεία, ὅλοι οἱ πολῖτες, ἀνεξαρτήτως ἐπί μέρους ἀξιωμάτων.

Γι’ αὐτὸ ἀναγιγνώσκονται οἱ ὡραῖες αὐτὲς εὐχὲς κατὰ τὸν ἁγιασμὸ ἐπὶ τῆς ἀναλήψει τῶν καθηκόντων τῶν κάθε λογῆς ὑπευθύνων τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητος. Γιατί ἡ Ἐκκλησία μας, ὡς σῶμα Χριστοῦ, περιλαμβάνει καὶ τὴν πίστη, καὶ τὴν ζωὴ καὶ τὴν πολιτεία, καὶ τὸν ναό, καὶ τὸ σχολεῖο καὶ τὴν κοινότητα, καὶ τοὺς ἀντιστοίχους διακόνους, πνευματικούς, μορφωτικούς, κοινωνικούς, ποὺ εἴθε νὰ ἔχουν τὴν συνείδηση ὅτι ἐπιτελοῦν ἔργο ἐκκλησιαστικὸ γιὰ τὴν σωτηρία ὅλων τῶν μελῶν της. Ὅταν ἐπὶ τέλους οἱ ὀρθόδοξοι Ἕλληνες αἰσθανθοῦμε τὸν ἑαυτό μας ὡς μέλη καὶ πολῖτες τῆς χριστωνύμου πολιτείας, τότε θὰ ἀποκτήσωμε καὶ πολιτικούς ‒ διακόνους τοῦ λαοῦ καὶ ὄχι «ὑπηρέτας τῶν ἀλλοτρίων».