Ἐκδόσεις
Ἐδῶ μπορεῖτε νὰ βρῆτε ὅλα τὰ βιβλία ποὺ ἔχουν ἐκδόσει οἱ Ἐπάλξεις. Σὲ περίπτωση ποὺ ἐνδιαφέρεσθε γιὰ κάποιο συγκεκριμένο, μπορεῖτε νὰ ἔλθετε σὲ ἐπικοινωνία μαζί μας, εἴτε τηλεφωνικῶς εἴτε μέσω ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου. Τὰ στοιχεῖα μας βρίσκονται στὸ κάτω μέρος τῆς ἱστοσελίδος μας ὅπως καὶ στὴν ἔνδειξη «Ἐπικοινωνία».
-
Ὁ ἀγωνιστὴς τῆς εἰρήνης
«Εἰρήνη φίλη, τὸ γλυκὺ καὶ πρᾶγμα καὶ ὄνομα.» Ἔτσι ἀποκαλεῖ σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς λόγους του ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος τὴν εἰρήνη: φίλη, δηλαδὴ ἀγαπημένη. Καὶ συνεχίζει: «Εἰρήνη φίλη, τὸ ἐμὸν μελέτημα καὶ καλλώπισμα.» Ἀποκαλεῖ ἑπομένως τὴν εἰρήνη ὄχι μόνον ἀγαπημένη ἀλλὰ καὶ στολίδι καὶ φροντίδα. Πράγματι, ὁ Γρηγόριος δὲν ὑπῆρξε μόνον μέγας Θεολόγος ἀλλὰ καὶ θερμὸς ἀγωνιστὴς τῆς εἰρήνης. Ἰδιαίτερα εὐαίσθητη φύση ὀ ἴδιος πληγωνόταν ἀπὸ τὶς ἔριδες ποὺ συντάρασσαν τότε τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, εἴτε αὐτὲς προέρχονταν ἀπὸ αἱρετικοὺς εἴτε προέρχονταν ἀπὸ ὁμονοοῦντες! Συνέταξε ἔτσι τρεῖς ἐξαίρετους «Εἰρηνικούς λόγους», ποὺ συνιστοῦν ἕνα ἀληθινὸ διαμάντι τόσο γιὰ τὴν ὑπέροχη γλῶσσα ὅσο καὶ γιὰ τὸ βαθύ τους περιεχόμενο. Αὐτὸς ὁ…
-
Τὰ βήματα τῆς σωτηρίας
Μιὰ θαυμάσια πνευματικὴ εὐκαιρία μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν Κυριακὴ ΙΕ’ Λουκᾶ, ὁπότε ἀναγιγνώσκεται ἡ περικοπὴ τοῦ Ζακχαίου. Εἶναι θαυμάσια ἡ εὐκαιρία γιὰ δύο κυρίως λόγους: Πρῶτον, γιατὶ μᾶς δείχνει τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἀποφασίζει νὰ ἀναζητήσῃ τὴν σωτηρία του, καί, δεύτερον, διότι παρουσιάζει παράλληλα τὸ ἔλεος καὶ τὴν εὐσπλαγχνία τοῦ ἀγαθοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος διὰ τοῦ Υἱοῦ του προσφέρει τὴν σωτηρία σὲ κάθε ἀπολωλὸς ποὺ τὴν ἐπιζητεῖ μὲ πόθο. Ἀλλὰ ἂς ἔλθωμε στὴν περικοπή: Ὁ Κύριος, στὸν δρόμο πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα, «εἰσελθὼν διήρχετο εἰς τὴν Ἱεριχώ﮲καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης καὶ οὗτος ἦν πλούσιος» (Λουκ. ιθ’ 1-2). Ὁ Κύριος, ἀσφαλῶς,…
-
Πατὴρ Πατέρων ὁ Ἀντώνιος
«Τῶν ἀσκητῶν τὴν δόξαν καὶ μοναζόντων τὸ καύχημα», «τὸν θεοφόρον Ἀντώνιον» τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας στὶς 17 Ἰανουαρίου. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ μήνας Ἰανουάριος κοσμεῖται ἀπὸ πολλὲς καὶ ἐξέχουσες μορφὲς Ἁγίων, ἀνάμεσα στὶς ὁποῖες ξεχωριστὴ θέση κατέχει ὁ Μέγας Ἀντώνιος. Ἐξ ἄλλου καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἐκκλησία τὸν ἀποκαλεῖ Μέγα εἶναι δηλωτικὸ τῆς ἀξίας τοῦ ἀνδρός, καθ’ ὅτι τὸ προσωνύμιο αὐτὸ σὲ ἐλάχιστους μόνον ἀπὸ τὸν ἀναρίθμητο χορὸ τῶν Ἁγίων ἔχει δοθῆ. Εἶναι γνωστός, βεβαίως, ὁ βίος καὶ θαυμαστὴ ἡ πολιτεία τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου. Ἄλλωστε ὁ καθ’ ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς μπορεῖ εὔκολα καὶ γρήγορα, μὲ τὴν βοήθεια καὶ τῆς σύγχρονης τεχνολογίας, νὰ ἀνατρέξῃ σὲ πλῆθος πηγῶν, γιὰ νὰ ἀντλήσῃ…
-
ΕΠΑΛΞΕΙΣ, Φύλλο Ἰανουαρίου 2023
-
Οἱ Καταβασίες τῶν Φώτων
Κατὰ τὸν Ὄρθρο τῶν Φώτων ψάλλονται δύο Κανόνες, ὁ ῥυθμοτονικὸς τοῦ Κοσμᾶ τοῦ Μελωδοῦ («Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα…»), καὶ ὁ ἰαμβικὸς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ («Στίβει θαλάσσης κυματούμενον σάλον…»). Ὁ ἰαμβικὸς κανόνας ἔχει τὴν ἀκόλουθη ἀκροστιχίδα διὰ ἡρῳελεγείων στίχων: «Σήμερον ἀχράντοιο βαλὼν θεοφεγγέϊ πυρσῷ Πνεύματος ἐνθάπτει νάμασιν ἀμπλακίην φλέξας Παμμεδέοντος ἐῢς Πάϊς﮲ ἠπιόων δὲ ὑμνηταῖς μελέων τῶνδε δίδωσιν χάριν», δηλαδή: Σήμερα μὲ τὸν θεοφεγγῆ πυρσὸ τοῦ ἀχράντου Πνεύματος, ἀφοῦ κτύπησε καὶ ἔκαψε τὴν ἁμαρτία («βαλὼν … φλέξας ἀμπλακίην») ὁ ἀγαθὸς υἱὸς τοῦ Παμβασιλέως («Παμμεδέοντος ἐῢς Παϊς») τὴν θάβει μέσα στὰ νάματα (τοῦ Ἰορδάνου). Καὶ δείχνοντας τὴν εὐνοϊκή του διάθεση («ἠπιόων») δίδει χάρη σὲ μᾶς ποὺ τὸν ὑμνοῦμε μ’ αὐτὰ ἐδῶ τὰ…
-
ΕΠΑΛΞΕΙΣ, Φύλλο Δεκεμβρίου 2022
-
Παιδίον νέον (Κύριο Ἄρθρο Δεκεμβρίου)
«Παιδίον, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, παιδίον νέον ἐγενήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν»﮲ διὸ καὶ Ἄγγελοι ὑμνοῦσι, ποιμένες ἀγραυλοῦσι καὶ μάγοι δῶρα προσφέρουσι, χρυσὸν ὡς βασιλέα, σμύρνα ὡς ἄνθρωπον καὶ λίβανον ὡς Θεόν. Ἐπιδοθὲν δὲ ὡς βρέφος τῷ πρεσβύτῃ Συμεὼν ἐγνώσθη ὑπ’ αὐτοῦ ὡς Θεὸς τέλειος καὶ Σωτὴρ γένους ἀνθρωπίνου ἰσχυρός. Διασωθεὶς δὲ ὁ θεόπαις οὗτος ἐκ τῆς μανίας παιδοκτόνων καὶ παιδοφθόρων καὶ πρόσφυξ εἰς Αἴγυπτον γενόμενος ἰδοὺ ἐν τῷ Ναῷ τῶν Ἱεροσολύμων ἔστη καὶ τῇ σοφίᾳ καὶ ταῖς γνώσεσι Αὐτοῦ τοὺς πάντας κατέπληττε. Προκόπτων δ’ ἅμα τῇ ἡλικία καὶ τῇ παιδείᾳ παρὰ Θεῷ καὶ παρ’ ἀνθρώποις ἀφίκετο ἐν Ἰορδάνῃ, ἵνα ἀκουστῇ ἡ μαρτυρία παρὰ τοῦ Πατρός: «Οὗτος ἐστὶν ὁ Υἱός μου ὁ…
-
Πρότυπο ἀγαθοῦ ποιμένος ὁ Χρυσόστομος
«Χαίροις ὁ νοῦς ὁ χρυσόμορφος, χελιδὼν ἡ χρυσόστομος, ῥεῖθρον χρυσοειδέστατον, προχέον τὰ νάματα», ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας, διὰ στόματος τοῦ ἐξόχου ποιητοῦ-ὑμνογράφου, σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ Στιχηρὰ τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τὴν 13η Νοεμβρίου. Ὡς γνωστόν, τὴν ἡμέρα αὐτὴν μετατίθεται ὁ ἑορτασμὸς τῆς μνήμης του, διότι τὴν 14η Σεπτεμβρίου, ὁπότε ἐκοιμήθη ὁ Ἅγιος, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι Πατέρες πολὺ σοφὰ μετέθεσαν τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου ἀκριβῶς πρὶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Μικρῆς Σαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων, καθ’ ὅτι δὲν ὑπάρχει καταλληλότερο πρόσωπο ἀπὸ τὸν Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ἀληθινὸ ὑπόδειγμα ὀρθοδόξου πίστεως, ζωῆς καὶ…
-
Ὁ μικρὸς καὶ ὁ μεγάλος ἀσθενὴς
Ἄλλο ἕνα θαῦμα πίστεως ἐπιτελεῖ ὁ Κύριος, σύμφωνα μὲ τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα (Λουκ. η’ 41-56) τῆς Ζ’ Κυριακῆς Λουκᾶ. Μόνον ποὺ αὐτὴν τὴν φορὰ ἡ πίστη δὲν ὁμολογεῖται μὲ λόγια, ὅπως συνήθως, πλὴν ὅμως ἐκφράζεται μὲ τὴν στάση τοῦ αἰτοῦντος τὸ θαῦμα. Ὁ πονεμένος πατέρας, ὁ ἀρχισυνάγωγος Ἰάειρος, «ἰδοὺ ἦλθεν…καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ παρεκάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν.» (ὅ.π. 42). Τὸ «ἰδοὺ» εἶναι ἡ λέξη ποὺ μᾶς προετοιμάζει, ὅπως πάντοτε, ὅτι κάτι μεγάλο καὶ παράδοξο πρόκειται νὰ συμβῆ. Ἐξ ἄλλου τὰ λόγια ἀδυνατοῦν νὰ ἐκφράσουν τὸ μέγεθος τοῦ πόνου καὶ τὸν σπαραγμὸ τῆς ψυχῆς…
-
Προτάσεις γιὰ τὴν ἐκμάθηση καὶ τὴν χρήση τῆς κοινῆς ἑλληνικῆς
ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔ/ΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Ζήνωνος 3, 104-31 ΑΘΗΝΑ, τηλ. & fax: 210-5230.948, κιν. 6987 353063 e–mail: epalxeis@otenet.gr, btsoupras@gmail.com Προτάσεις γιὰ τὴν ἐκμάθηση καὶ τὴν χρήση τῆς κοινῆς ἑλληνικῆς Πρὸς τοὺς πνευματικούς, μορφωτικούς καὶ κοινωνικοὺς παράγοντες τοῦ τόπου καὶ πρὸς κάθε Ἕλληνα πολίτη Οἱ συνελθόντες στὴν Ἀθήνα, σήμερα, 16 Ὀκτωβρίου 2022, στὴν σύσκεψη, μὲ θέμα: «Εὕρεση τρόπων γιὰ τὴν ἐκμάθηση τῆς κοινῆς ἑλληνικῆς*», μετὰ ἀπὸ τὶς εἰσηγήσεις, τὶς παρεμβάσεις καὶ τὶς συζητήσεις: Α) Διαπιστώσαμε γιὰ μιὰ φορὰ ἀκόμη ὅτι ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα, κατὰ τὴν μακραίωνη διαδρομή της, διέθετε πάντοτε ἐσωτερικὴ ἑνότητα, τὴν ὁποία διετάραξαν οἱ τελευταῖες κομματικὲς ἐπεμβάσεις, μὲ καταστρεπτικὲς γιὰ τὴν παιδεία μας συνέπειες. Β) Διεπιστώσαμε, ἐπίσης, ὅτι…
-
ΕΠΑΛΞΕΙΣ, Φύλλο Νοεμβρίου 2022
Σὲ περίπτωση ποὺ δὲν βλέπετε τὸ ἀρχεῖο, υπάρχει σὲ φωτογραφία ἀπὸ κάτω.
-
Τὸν νοῦ μας στὰ παιδιά (κύριο ἄρθρο στὸ φύλλο Νοεμβρίου 2022)
Ἀστέρια ὁλόφωτα, ἄνθη μυρίπνοα, καὶ ἀηδόνια γλυκόλαλα εἶναι τὰ παιδιὰ μας, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες. Αὐτὰ μᾶς δίνουν χαρά, κουράγιο καὶ δύναμη γιὰ τὴν συνέχιση τῆς ζωῆς. Βεβαίως, οἱ μητέρες πονοῦν καὶ κουράζονται, γιὰ νὰ τὰ γεννήσουν, νὰ τὰ θηλάσουν, νὰ τὰ μεγαλώσουν. Τὸ ἴδιο, ἐπίσης, κουράζονται καὶ οἱ πατέρες, γιὰ νὰ τοὺς ἐξασφαλίσουν μία ὑποφερτὴ ζωὴ καὶ κάποια ἀξιοπρεπῆ ἀποκατάσταση. Ἀλλὰ καὶ οἱ διδάσκαλοι μοχθοῦν, ὄχι μόνο γιὰ νὰ προσφέρουν στὰ παιδιὰ γνώσεις καὶ ἐμπειρίες, ἀλλὰ γιὰ νὰ τοὺς καλλιεργήσουν τὸν χαρακτῆρα καὶ νὰ τὰ καταστήσουν ὑγιεῖς καὶ ὑπεύθυνους πολίτες, χρήσιμους στὸν ἑαυτό τους καὶ στὴν κοινωνία, ὥστε νὰ ἀποβοῦν δημιουργικοὶ παράγοντες καὶ πραγματικὴ ἐλπίδα τοῦ ἔθνους. Ἤδη στὴν ἀρχαία…
-
Ἡ τιμὴ τῶν Πατέρων
«Τὰς μυστικὰς τοῦ Πνεύματος σάλπιγγας», «τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου», «τοὺς θεοφόρους πατέρας» τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τὴν Β’ ἤ τὴν Γ’ Κυριακὴ τοῦ Ὀκτωβρίου κάθε χρόνο, σὲ ἀνάμνηση τῆς ἐν Νικαίᾳ συνελθούσης, κατὰ τὸ ἔτος 787, Ζ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Δοξάζει καὶ ἀνυμνεῖ ἡ Ἐκκλησία μας τοὺς «οὐρανόφρονας Πατέρας», διότι ἀφ’ ἑνὸς μὲν κατετρόπωσαν «τοῖς ὅπλοις τῶν λόγων» τοὺς ἐχθροὺς τῶν σεβαστῶν εἰκόνων, ἀφ’ ἑτέρου δὲ διετράνωσαν τὴν ἀληθινῆ πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἐκφράστηκε διὰ στόματος ὅλων τῶν Πατέρων, ὅτι «ἡ τιμὴ τῆς εἰκόνος ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει». Εἶναι, ὅμως, ἀξιοπρόσεκτο ὅτι, ἐνῷ ἡ Ἐκκλησία μας τὴν ἡμέρα αὐτὴν ἑορτάζει τὴν νίκη ἐπὶ τῶν ἀσεβῶν εἰκονομάχων, ἐν τούτοις στοὺς περισσοτέρους…
-
ΕΠΑΛΞΕΙΣ, Φύλλο Ὀκτωβρίου 2022
-
Οἱ εὐχὲς τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὸν νέο ἐνιαυτό
Εὐχὲς καὶ ὕμνους γιὰ τὴν εὐλογία τῆς νέας ἐκκλησιαστικῆς καὶ ἀκαδημαϊκῆς περιόδου ἀναπέμπει ἡ Ἐκκλησία μας. Ὅπως κατὰ τὴν ρωμαϊκὴ ἰνδικτιῶνα (ἀπὸ τὸ indictio, ποὺ σημαίνει ὁρισμός, ἐξαγγελία), ὁριζόταν, κατὰ τὸν Σεπτέμβριο, τὸν μήνα τῆς συγκομιδῆς τῶν πρώτων καρπῶν τῆς γῆς, τὸ ὕψος τοῦ φόρου ποὺ θὰ πλήρωναν οἱ ὑπήκοοι γιὰ τὴν συντήρηση τοῦ στρατοῦ γιὰ τὰ ἑπόμενα 15 ἔτη, ὁπότε γινόταν ἡ νέα ἐξαγγελία, ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία μας ὥρισε τὴν 1η τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου ὡς δική της ἰνδικτιῶνα, ὡς ἀπαρχὴ δηλαδὴ τῶν δικῶν της δραστηριοτήτων γιὰ τὴν νέα χρονιά. Ἡ πάγια, ἐξ ἄλλου, τακτικὴ τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι νὰ προσδίδει στὶς παλαιὲς συνήθειες νέο, χριστιανικὸ περιεχόμενο, ἀνανοηματοδοτῶντας τες.…
