Πολλές, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, πολλὲς καὶ πολύχρωμες λεγεῶνες ἔχουν κατακλύσει τὴν χώρα μας, ἔχουν κυριεύσει τὴν πολιτική μας ζωή, τὸν οἰκονομικό μας βίο, τὰ μέσα ἐνημερώσεως καὶ κάθε ἄλλο τομέα τοῦ δημοσίου καὶ ἰδιωτικοῦ μας βίου.

        Ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἐπιδιώκει νὰ ἀνορθώσῃ τὸν ἄνθρωπο ὡς πρόσωπο καὶ ὡς κοινωνία καὶ νὰ τὸν καταστήσῃ ἐνεργὸ πολίτη τῆς Βασιλείας Του. Γι’ αὐτό, παραλλήλως πρὸς τὶς πνευματικὲς-δογματικὲς καὶ ἠθικὲς-ἁγιαστικὲς διδαχὲς καὶ ἐντολὲς περιέχει καὶ πρακτικὰ καὶ κοινωνικὰ ὑποδείγματα γιὰ τὴν ὁμαλὴ διοργάνωση κάθε ἀνθρώπινης κοινωνίας, τὴν εἰρηνικὴ διαβίωση τῶν μελὼν καὶ τὴν συνεχῆ προκοπὴ καὶ πρόοδό των.

          Προστασία, φύλαξη καὶ οἰκτειρμοὺς αἰτούμεθα ἀπὸ τὸν Σωτήρα Κύριό μας νὰ δωρήσῃ στὴν πολιτεία Του καὶ μάλιστα στὴν ἐπώνυμο καινὴ πολιτεία Του, ψάλλοντες συνεχῶς: «Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ σταυρῷ ἑκουσίως τῇ ἐπωνύμῳ σου καινῇ πολιτείᾳ τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστὲ ὁ Θεός».

Μαύρη, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, μαύρη καὶ κατασκότεινη νύχτα καλύπτει ὁλόκληρη τὴν πατρίδα μας καὶ τὴν ψυχή μας. Κανένα ἄστρο ἐλπίδας στὸν ὁρίζοντα. Καμμιὰ φωτεινὴ χαραμάδα στὸ κάτεργο τῆς δουλείας. Καμμιὰ τρεμάμενη σπίθα στὴν ξεχασμένη χόβολη. Παντοῦ πυκνὸ σκοτάδι. Πόνος, ἀγανάκτηση καὶ πρὸ παντὸς γενικὴ ἀνασφάλεια. Κανεὶς δὲν ξέρει «τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα». Ἴσως τὰ χειρότερα δὲν ἦρθαν ἀκόμη… Βεβαίως, σὲ τέτοιες ζοφερὲς καταστάσεις βρέθηκε πολλὲς φορὲς ἡ πατρίδα μας. Ἀλήθεια, πόσες φορὲς δὲν σκλαβώθηκε, δὲν λεηλατήθηκε, δὲν καταστράφηκε, δὲν ἐρημώθηκε! Ποιός μπορεῖ νὰ ξεχάσῃ τὴν μαύρη καὶ μακραίωνη σκλαβιὰ στὴν βάρβαρη Τουρκιά, ὅπου «ὅλα τά ‘σκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκων’ ἡ σκλαβιά»! Στὶς προηγούμενες, ὅμως, φορές, παρ’ ὅλον ὅτι καὶ τότε «μαύρη ἦταν ἡ νύχτα στὰ βουνά», ὁ κάθε…

Στὸ προηγούμενο φύλλο, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἐξετάσαμε λεπτομερῶς τοὺς λόγους, γιὰ τοὺς ὁποίους οἱ νεοέλληνες, παρὰ τοὺς τόσους ἀγῶνες καὶ τὶς τόσες προσπάθειες γιὰ λευτεριὰ καὶ πρόοδο, ξαναγίναμε πάλι ραγιάδες.