Ἄρθρα Ἐφημερίδας,  Γενικά,  Ἐκδόσεις,  Μπορεῖ νὰ μᾶς Ἐνδιαφέρει...,  Σύγχρονη Οἰκογένεια

Αὐτοκτονία ἡ ἀποφυγή τεκνογονίας

Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὰ παιδιά. Τότε μόνο θὰ τὰ ἐκτιμήσομε σωστά, ὅταν τὰ ἰδοῦμε σὰν δῶρα πολύτιμα. Κι αὐτὰ θὰ χαίρονται ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὰ προϊόντα βιολογικῶν διεργασιῶν, ὅπως τὰ ἐκτιμᾷ ἡ σύγχρονη φιλοσοφία τοῦ Διαφωτισμοῦ, ἀλλὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ στοὺς γονεῖς τους.

Δέστε πῶς μᾶς κοιτάζουν οἱ εἰκόνες τῶν ἁγίων στὶς ἐκκλησιὲς καὶ συγκρίνετε μ’ αὐτὲς τὰ δικά μας κοιτάγματα. Ὁ Θεὸς χαρίζει στὰ βρεφάκια τὸ μητρικὸ γάλα κι οἱ πολλὲς μαννάδες τὸ κόβουν, γιὰ νὰ μὴ κρεμᾶνε τὰ στήθη τους, καὶ ἔτσι γίνονται οἱ ἀγελάδες μαννάδες τῶν παιδιῶν τους. Κι ὅταν μεγαλώσουν τὰ παιδιά μας ἔχοντας στὴν τσέπη τους χρήματα, τρῶνε ἀκατάλληλες τροφὲς καὶ ὅταν ἔρχονται στὸ σπίτι, δὲν κάθονται στὸ τραπέζι, γιατὶ δὲν πεινοῦνε.

Μήπως, πάλι, ἀγνοοῦμε, ἀδελφοί μου, ὅτι πολλοί, πάρα πολλοὶ νέοι (δηλ. παιδιά μας) συντηροῦνται ἀναβάλλοντας τὴν αὐτοκτονία τους μὲ τὰ γνωστά μας πλέον παραισθησιογόνα, ἀπὸ τὸ κάπνισμα καὶ τὸ ἀλκοὸλ μέχρι τὰ σκληρότερα; Μήπως ἀγνοοῦμε ὅτι τὰ κορίτσια μας συνήθισαν πιὰ τὶς ἐκτρώσεις; Ἢ δὲν ἀκούσαμε τὴν αὔξηση τοῦ AIDS καὶ τῶν αὐτοκτονιῶν; Ἢ μήπως συνηθίσαμε κι ἐμεῖς ν’ ἀκοῦμε γιὰ λῃστεῖες ποὺ τὶς κάνουν νέοι, δηλ. παιδιά μας, ἢ συνηθίσαμε ἀκόμα καὶ ν’ ἀκοῦμε γιὰ ἐκδηλώσεις βίας, βίας ποὺ πρὶν νὰ φτάσει στὶς δολοφονίες ἀρχίζει ἀπ’ τὰ σχολικὰ θρανία, ὅπου τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια μας δέρνονται γιὰ τὴν ἀπόλαυση τῆς βίας;

Τώρα βέβαια ποὺ δείξαμε ὅλη τὴ ζοφερὴ πραγματικότητα (τὴν τόσο γνωστὴ ἄλλωστε σὲ ὅλους) δίνομε ἕνα ἰσχυρὸ ἐπιχείρημα σ’ αὐτοὺς ποὺ ἀποφεύγουν τὴν τεκνογονία. Λογικὰ βέβαια θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ δικαιώσει τὸ ἐπιχείρημα. Ἄλλωστε, ἡ κατάχρηση τῆς σεξουαλικότητας ἐξαντλεῖ τὸ γονικὸ αἴσθημα καὶ τὰ ζευγάρια δὲν αἰσθάνονται καλὰ μπροστὰ σ’ ἕνα ἀθῷο βρεφάκι ἀνάμεσά τους.

Ἡ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας, ὅμως, ἀποτελεῖ αὐτοκτονία τοῦ γένους καὶ γι’ αὐτὸ πολλοὶ ἀποφασίζουν νὰ ἀγνοήσουν τὸ γένος, τὸ ἔθνος, τὴν πατρίδα, τὴν οἰκογένεια. Λογαριάζουν μόνο τὸ ἄτομό τους. Αὐτὸ ἀναβάλλει τὴν αὐτοκτονία μέχρι τὰ γεράματα τοῦ ἀτόμου. Τότε ἡ σκληρὴ μοναξιὰ θὰ ἐπιβάλει τὴν αὐτοκτονία.