Ἄρθρα Ἐφημερίδας,  Ἐκδόσεις

Χριστούγεννα μὲ ἑνότητα

Δεῦτε, ἴδωμεν, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, δεῦτε, ἴδωμεν, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός. Πολλά θαυμάσια, παράδοξα καὶ ἀνεξήγητα συντελοῦνται ἐκεῖ. Ὁ Θεὸς Λόγος σάρκα λαβὼν γεννᾶται καὶ τὸν ἄνθρωπο ἀναγεννᾷ· τὸ αἰώνιο εἰσέρχεται στὸ παρόν, τὸ παρὸν γίνεται αἰώνιο, καὶ παρόν καὶ αἰώνιο ἑνώνονται καὶ συναγάλλονται.

Ἔτσι, τὰ πρὶν διεστῶτα συμφιλιώνονται, ὁ οὐρανὸς συγχορεύει μὲ τὴν γῆ, οἱ σοφοὶ καὶ οἱ ἁπλοῖ ποιμένες συμπροσκυνοῦν τὴν ἐνσαρκωμένη Σοφία, τὸν ἀρχιποίμενα Χριστό. Ὁ ὕμνος τῶν Ἀγγέλων ἐναρμονίζεται μὲ τὸν ἄγραυλο τῶν ποιμένων καὶ τὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεὲμ δέχεται Τὸν δεχόμενο τοὺς πάντες. Τὰ πάντα, λοιπόν, ἑνώνονται μὲ τὴν γέννηση τοῦ Θεανθρώπου, ὁ Ὁποῖος μὲ τὴν χάρη, τὴν ἀγάπη καὶ κυρίως μὲ τὴν θυσία Του ἕλκει τοὺς πάντες καὶ τὰ πάντα πρὸς ἑνότητα μαζί Του καὶ μεταξύ των. Χωρὶς τὴν ἑνότητα μὲ τὴν ἐνσαρκωμένη Ἀγάπη,δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθῆ οὔτε ἡ ἑνότητα, ἡ συνεργασία καὶ ἡ ὁμόνοια μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.

Ὁμοίως, ὁ χωρισμὸς ἀπὸ τὴν θαλπωρὴ καὶ τὸ φῶς τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ φέρει καὶ τὸν χωρισμό, τὴν διαμάχη, τὴν ἔχθρα καὶ τοὺς πολέμους μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὴ ἠ ἀλήθεια ἐπιβεβαιώνεται ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ πορεία τῆς ἀνθρωπότητος καὶ φανερώνεται καὶ σὲ μεγάλες καὶ σὲ μικρὲς ὁμάδες ἀνθρώπων. Μὲ τὸ νὰ εἶναι λ.χ. οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ πιστοὶ καὶ προσδεδεμένοι μὲ τὸν Σωτῆρα Χριστό, ἦσαν καὶ μεταξύ των δεμένοι μὲ φιλία, ἀγάπη, εἰρήνη καὶ συνεργασία καὶ μάλιστα «ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ’ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά» (Πράξ., δ’ 32).

Ἄρα, ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμη διενέξεις, πολεμικὲς συρράξεις καὶ ἀλληλοσπαραγμοί, αὐτὸ συμβαίνει γιατὶ δὲν ὑπάρχει ἡ ἑνότητα τῆς πίστεως, ὁ φωτισμὸς τοῦ πνεύματος, ἡ βίωση τῆς ἑνοποιητικῆς ἀγάπης, ὄχι μόνον ἀνάμεσα στοὺς ἀλλοδόξους καὶ ἑτεροδόξους ἀλλὰ δυστυχῶς οὔτε ἀνάμεσα στοὺς ὀρθοδόξους.

Τὸ γεγονὸς δὲ ὅτι ἐπὶ διακόσια τόσα χρόνια βρίσκεται  ἡ πατρίδα μας στὰ χέρια ξένων ἐκμεταλλευτικῶν κυκλωμάτων καὶ τῶν ντόπιων συνεργατῶν των φανερώνει τὴν ἔλλειψη αὐτὴν τῆς ἑνότητος μὲ τὸν Χριστό μας καὶ κατὰ συνέπεια τὴν ἔλλειψη καὶ τῆς μεταξύ μας ἑνότητος.

Ἑπομένως, γιὰ νὰ ἐπιτευχθῇ ἡ ἑνότητα μέσα στὴν οἰκογένεια, στὴν κάθε ἐνορία καὶ κοινότητα καὶ γενικῶς στὴν χώρα μας καὶ στὸν κόσμο, ὀφείλομε ὅλοι νὰ παραδειγματιστοῦμε ἀπὸ τὴν ἑνότητα τῶν πάντων, ποὺ συντελεῖται κατὰ τὴν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου, κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία, κατὰ τὴν τέλεση τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ κατὰ τὴν ἐκτέλεση τῶν κοινωφελῶν ἔργων.

Ὅσοι ἐπιθυμοῦμε κοινὴ δράση γιὰ τὸ κοινὸ καλό, ἂς ἀναγεννηθοῦμε ἀπὸ τὴν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου, ὥστε νὰ γεννηθῇ μέσα μας ἡ ἑνότητα μὲ τὸν Χριστὸ καὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους, διότι μόνον ὅποιος φωτίζεται, φωτίζει.

Καλὰ καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Β. Τσούπρας  

 

(Κύριο ἄρθρο στὸ φύλλο 785 τῶν Ἐπάλξεων)