• Καὶ νῦν ὑπὲρ πάντων ὁ ἀγὼν

    Σὲ αὐτὸν ἐδῶ τὸν σκληρὸ ἀλλὰ φιλόξενο βράχο ποὺ φώλιασαν οἱ προπάτορές μας, ἡ λευτεριὰ μέχρι σήμερα γεννιέται ἀπ’ τὰ κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά, μεγαλώνει μὲ τὸ αἷμα καὶ τὸν ἱδρῶτα τους καὶ στεριώνει μὲ συνεχεῖς ἀγῶνες καὶ θυσίες

  •  Ἅγιες μητέρες

    Τὸ μυστικὸ τοῦ μεγαλείου τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν βρίσκεται στὶς εὐσεβεῖς καὶ ἅγιες Μητέρες τους, τὴν Ἐμμέλεια, τὴν Νόννα καὶ τὴν Ἀνθοῦσα, ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας τιμάει τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ ἀπὸ τὴν ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς, τῆς ὀρθόδοξης ἑορτῆς τῆς μητέρας!

  • Νὰ γίνουμε κοινωνία προσώπων

    Μαζὶ μὲ τὶς εὐχὲς τῶν συγγενῶν καὶ φίλων σας, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, δεχθῆτε καὶ τὶς ὁλόθερμες εὐχὲς τῶν μελῶν καὶ συνεργατῶν τῶν Ἐπάλξεων γιὰ ἕνα Εὐλογημένο, Εἰρηνικὸ καὶ Καρποφόρο Νέο Ἔτος. Γιὰ νὰ γίνουν, ὅμως, οἱ εὐχές μας πράξη, χρειάζεται... (Κύριο ἄρθρο στὸ φύλλο 786 τῶν Ἐπάλξεων)

  • Γιὰ μιὰ ἀγαπητικὴ πολιτεία

    Ὅλοι, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ὅλοι οἱ καλοπροαίρετοι ἄνθρωποι θέλουν καὶ ἐπιδιώκουν νὰ ζοῦν σὲ μιὰ δίκαιη, εὐνομούμενη καὶ ἀγαπητικὴ πολιτεία, ὥστε νὰ αἰσθάνωνται ἀσφαλεῖς καὶ ἐλεύθεροι γιὰ τὴν πραγμάτωση τοῦ δημιουργικοῦ καὶ κοινωνικοῦ των ἔργου. (Κύριο Ἄρθρο στὸ φύλλο Ἰουνίου 2024)

  • Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, νέκρωση τοῦ Θανάτου

    Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι αὐτὸ ποὺ διαφοροποιεῖ τὸν Χριστιανισμὸ ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἄλλη θρησκεία. Οἱ ἄλλες θρησκεῖες ἔχουν ἀρχηγοὺς θνητούς, ἐνῶ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Ἀναστημένος Χριστός. (τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ)

  • Ἡ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως

    Ἐὰν θέλουμε νὰ ἀποκαταστήσουμε καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις», ν’ ἀγαπήσουμε στὴν καρδιά μας τὸ ἔλλειμμα τῆς Ἀναστάσιμης χαρᾶς, πρέπει, ἀδερφοί μου, νὰ πεθάνουμε «σὺν τοῖς παθήμασι τὸν Χριστὸ καὶ μαζὶ ὅλη τὴν Δημιουργία· αὐτὸ σημαίνει νὰ γεμίσουμε τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας μὲ αὐτὴ τὴν ἔγνοια. (τοῦ μακαριστοῦ Κων/νου Γανωτῆ, φιλολόγου-συγγραφέως)

  • Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας…

    Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμεθα καὶ ἐφέτος στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τοῦ Τριῳδίου, ποὺ ὀνομάζεται ἔτσι, γιατὶ στὴν Ἐκκλησία μας χρησιμοποιεῖται «Τὸ Τριῴδιον»,  ἕνα βιβλίο γεμᾶτο ἀπὸ ποιητικὰ μαργαριτάρια, ὑπέροχους ὕμνους καὶ διδακτικὲς  περικοπές. (Κύριο Ἄρθρο μηνὸς Φεβρουαρίου 2024)

  • Ἡ Παλαιστίνη πάλι φλέγεται

    Ἡ Παλαιστίνη, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἡ χώρα δηλαδὴ στὴν ὁποία ἐκήρυξαν οἱ προφῆτες καὶ βάπτιζε ὁ Πρόδρομος, ὅπου παρουσιάστηκε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο «ἐν εἴδει περιστερᾶς», ἡ χώρα ὅπου ἐβάδισε, σταυρώθηκε καὶ ἀναστήθηκε ὁ Κύριός μας καὶ ἔδρασε ἡ πρώτη Ἐκκλησία, αὐτὴ ἡ χώρα πάλι φλέγεται. Ἀντὶ γιὰ περιστέρια τῆς εἰρήνης κυκλοφοροῦν σιδερένια πουλιά, ξερνῶντας θάνατο. Ἀντὶ γιὰ ἔργα ἀγάπης ἐπικρατεῖ ἀδελφοκτόνο μίσος, γιατὶ καὶ οἱ Ἑβραῖοι καὶ οἱ Ἄραβες εἶναι ἀπόγονοι τοῦ ἴδιου γενάρχη, τοῦ Ἀβραάμ, οἱ δὲ Ἑβραῖοι ἀπὸ τὸν Ἰσαάκ, οἱ δὲ Ἄραβες ἀπὸ τὸν Ἰσμαήλ, γι’ αὐτὸ καὶ καλοῦνται Ἰσμαηλίτες ἢ Ἀγαρηνοί. Τὸ κακὸ εἶναι ὅτι ἡ χώρα αὐτὴ συνεχῶς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες φλέγεται. Πολλοὶ ἑρμηνεύουν ὅτι τὸ γεγονὸς αὐτὸ ὀφείλεται στὴν ἀντίθεση τῶν λαῶν ποὺ…