Σχόλια στὸ Τροπάριο τῆς Κασσιανῆς
Το Τροπάριο της Κασσιανής
«Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…»
Στο υπέροχο Τροπάριο της υμνογράφου Κασσιανής, που είναι εμπνευσμένο από την μετάνοια της αμαρτωλής γυναικός του Ευαγγελίου, παρακολουθούμε χαρακτηριστικά τα στάδια της μετανοίας.
Στάδιο 1ο:
Η αμαρτωλή γυναίκα συνειδητοποιεί την θεότητα του Κυρίου («την σήν αισθομένη θεότητα»).
Στάδιο 2ο:
Αντιλαμβανόμενη την θεότητα του Χριστού, συνειδητοποιεί την δική της αμαρτωλότητα:
«…νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος έρως της αμαρτίας».
Στάδιο 3ο:
Ξεκινάει η μεταστροφή της, ζητώντας το έλεος του Κυρίου:
«Δέξαι μου τάς πηγάς των δακρύων…
κάμφθητί μοι
πρός τους στεναγμούς
της καρδίας…».
Στάδιο 4ο:
Εκδηλώνει εμπράκτως την μετάνοιά της:
«Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας… αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις…»
Το πλέον συγκλονιστικό, όμως, είναι ότι «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή»
ζητάει το έλεος του Κυρίου, «μη μέ την σήν δούλην παρίδης…»,
με την βεβαιότητα ότι «η άβυσσος των κριμάτων (κρίσεων)» του ψυχοσώστου Σωτήρος της
είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από «το πλήθος των αμαρτιών» της!
Περισσότερα για το Τροπάριο της Κασσιανής στο παρακάτω άρθρο, όπου παρατίθεται μαζί με τον Κατηχητικό Λόγο του Χρυσοστόμου.
