Πορίσματα γιὰ τὴν Ἱεραποστολὴ (Επάλξεις, Μάρτιος 2017)

Ἡ σύσκεψη ποὺ πραγματοποιήθηκε στὴν Ἀθήνα τὸ Σάββατο 4 Μαρτίου 2017 γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἰεραποστολὴ κατέληξε στὰ παρακάτω συμπεράσματα:

1)  Ἡ διαρκὴς διάδοση τοῦ εὐαγγελίου τῆς σωτηρίας σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅλης τῆς γῆς ἀποτελεῖ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη» καὶ ἐκδήλωση καθολικῆς ἀγάπης.

Ἡ σύσκεψη ποὺ πραγματοποιήθηκε στὴν Ἀθήνα τὸ Σάββατο 4 Μαρτίου 2017 γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἰεραποστολὴ κατέληξε στὰ παρακάτω συμπεράσματα:

1)  Ἡ διαρκὴς διάδοση τοῦ εὐαγγελίου τῆς σωτηρίας σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅλης τῆς γῆς ἀποτελεῖ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη» καὶ ἐκδήλωση καθολικῆς ἀγάπης.

2) Γιὰ νὰ εἶναι ὠφέλιμη καὶ σωτήρια ἡ ἀγαπητικὴ αὐτὴ πορεία τῆς Ἐκκλησίας μέσα στὸν χῶρο καὶ στὸν χρόνο, πρέπει νὰ ἑδράζεται πάνω στὴν ὑγιαίνουσα καὶ καθολικὴ (ὁλόκληρη) διδασκαλία τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ στὴν ὀρθὴ πίστη, ζωὴ καὶ πολιτεία, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολή Του: «διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν».

3) Εἶναι ἑπομένως ἀναγκαῖο, μαζὶ μὲ τὴν ἱεραποστολικὴ δράση, νὰ συντελῆται καὶ ἡ προστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὶς πολυώνυμες παλαιότερες καὶ νεώτερες ἀντιορθόδοξες καὶ ἀντικοινωνικὲς αἱρέσεις καὶ θεωρίες, ὅπως τῶν ψευδομαρτύρων τοῦ Ἱεχωβᾶ, τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, τοῦ νεοπαγανισμοῦ, τοῦ νεοϊνδουϊσμοῦ καὶ τῶν πάσης φύσεως Πεντηκοστιανῶν, τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ δεσποτισμοῦ, τοῦ ἀτομισμοῦ, τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, τοῦ ρατσισμοῦ, τοῦ ἐθνικισμοῦ, τοῦ φασισμοῦ, τῆς κεφαλαιοκρατίας, τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καὶ κάθε εἴδους ὑλισμοῦ.

4) Εἶναι βεβαίως παρήγορο καὶ ἐλπιδοφόρο τὸ γεγονὸς ὅτι, παρὰ τὴν παγκόσμια καὶ πολλαπλῆ κρίση, τὰ τὸσα ἀλληλοσυγκρουόμενα διεθνῆ συμφέροντα καὶ τὰ ἀντιχριστιανικὰ κατεστημένα, ἡ Καθολικὴ Ὀρθοδοξία συνεχίζει τὴν ἱεραποστολική της δράση καὶ ἤδη σὲ πάνω ἀπὸ 160 χῶρες συντελεῖται ὀρθόδοξο ἱεραποστολικὸ ἔργο καὶ ἱδρύονται συνεχῶς τοπικὲς ὀρθόδοξες κοινότητες.

5) Ἡ Ἱεραποστολὴ δυσχεραίνεται σχεδὸν καθ’ ὁλοκληρίαν στὶς μουσουλμανικὲς χῶρες καὶ μάλιστα προσφάτως ἀπὸ τὴν ἀναβίωση τοῦ ἰσλαμικοῦ φανατισμοῦ.

6) Ἡ ἀνάληψη συντονισμοῦ τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου ἐκ μέρους ὑπευθύνου ἐκκλησιαστικῆς ὑπηρεσίας ἐν συνεργασίᾳ μὲ ὅλα τὰ Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Ὀρθόδοξες Ἀρχιεπισκοπὲς (διατηρουμένης βεβαίως τῆς ἐσωτερικῆς αὐτονομίας καὶ πρωτοβουλίας τῶν ἐπιμέρους Ἱεραποστολικῶν φορέων), θὰ συνέβαλε στὴν ἀποτελεσματικώτερη διεξαγωγὴ τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου.

7) Ἡ συνεργασία καὶ ἑνότητα τῶν ἐπιμέρους Ὀρθοδόξων ἐθνικῶν κοινοτήτων στὶς διάφορες ἑτερόδοξες ἢ ἑτερόθρησκες χῶρες εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ τὴν πρόοδο τοῦ εὐαγγελισμοῦ νέων ψυχῶν.

8) Μεγαλύτερη προσπάθεια πρέπει νὰ καταβληθῇ γιὰ τὸν εὐαγγελισμὸ ἢ ἐπανευαγγελισμὸ τῶν ἐν Ἑλλάδι ἀλλοδαπῶν μεταναστῶν, ἐκ τῶν ὁποίων ἄλλοι μὲν προέρχονται ἀπὸ ὀρθόδοξες χῶρες, ἄλλοι ἀπὸ ἀλλόδοξες, ἄλλοι ἀπὸ ἀλλόθρησκες καὶ μάλιστα ἀπὸ μουσουλμανικὲς χῶρες, τὴν στιγμὴ μάλιστα ποὺ ἡ δράση τῶν ἐν Ἑλλάδι αἱρετικῶν πρὸς ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀλλοδαποὺς εἶναι μεγάλη καὶ ἀποτελεσματική. Ἡ κατήχηση τῶν ἀλλοδόξων καὶ ἀλλοθρήσκων ἐν Ἑλλάδι ἀλλοδαπῶν ἀπὸ νέους Ἕλληνες Ὀρθοδόξους κληρικούς, εἰδικῶς κατηρτισμένους γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό, μὲ ἐκμάθηση ἀσφαλῶς ἐκ μέρους των τῶν ἐπιμέρους γλωσσῶν τῶν ἀλλοδαπῶν, εἶναι ἄμεση προτεραιότητα. Πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτὸ πρέπει νὰ μεταφραστοῦν τὰ βιβλικὰ καὶ λειτουργικὰ κείμενα σὲ ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερες γλῶσσες πρὸς ὑποβοήθηση τοῦ ἔργου τῆς κατηχήσεως τῶν ἐν Ἑλλάδι ἀλλοδαπῶν. Εἶναι ἁμαρτία νὰ ἔχουν μεταφραστῆ ἡ «Σκοπιὰ» καὶ τὸ «Ξύπνα» σὲ τόσες γλῶσσες (σὲ περίπου 150 γλῶσσες), ὅσες μιλοῦν καὶ οἱ ἐπιμέρους ἀλλοδαποὶ στὴν χώρα μας, καὶ ἡ Ὀρθόδοξη κατήχηση νὰ μὴν ἔχῃ μεταφραστῆ ἀκόμη καὶ στὶς ἐπικρατέστερες γλῶσσες.

9) Τέλος, κρίνεται ἀναγκαῖο νὰ συγκροτηθῇ τὸ συντομώτερο εὐρύτερο Συνέδριο γιὰ τὸ ἔργο τῆς Ἱεραποστολῆς στὸ ἐξωτερικὸ καὶ στοὺς ἐν Ἑλλάδι ἀλλοδαπούς, μὲ κατάλληλη βεβαίως προεργασία καὶ μὲ συμμετοχὴ ἐμπείρων ἐρευνητῶν καὶ ἐνεργῶν Ἱεραποστόλων.