Πρὸς γενικὴ ἀντικατάσταση

Στὸ προηγούμενο φύλλο, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἐξετάσαμε λεπτομερῶς τοὺς λόγους, γιὰ τοὺς ὁποίους οἱ νεοέλληνες, παρὰ τοὺς τόσους ἀγῶνες καὶ τὶς τόσες προσπάθειες γιὰ λευτεριὰ καὶ πρόοδο, ξαναγίναμε πάλι ραγιάδες. Καὶ τὸ χειρότερο παραμένουμε ἀκόμη ραγιάδες, χωρὶς καμμιὰ προοπτικὴ γιὰ λευτεριὰ καὶ πρόοδο.
Στὸ ἴδιο ἐκεῖνο ἄρθρο, ἐπαναλάβαμε τὶς προτάσεις τῶν Ἐπάλξεων γιὰ ἀνάνηψη, συνεργασία, συσπείρωση καὶ γενικὴ κινητοποίηση γιὰ τὸ κοινὸ καλὸ καὶ τὴν κοινὴ σωτηρία. Φαίνεται, ὅμως, ὅτι οἱ συμπατριῶτες μας ἔχουν τόσο πολὺ συνηθίσει στὸ ραγιαδισμὸ καὶ στὸν ὠχαδερφισμό, ὥστε, παρὰ τὶς ἐπὶ τόσες δεκαετίες προσπάθειες τῶν Ἐπάλξεων γιὰ συνεργασία καὶ κοινὴ δράση, παραμένουν ἀδιάφοροι, ἄσχετοι, ἀσυνεννόητοι καὶ μοιρολάτρες.
Τὸ μόνο ποὺ ὅλοι κάνουν εἶναι νὰ γκρινιάζουν συνεχῶς γιὰ ὅλους καὶ γιὰ ὅλα καὶ κάπου κάπου νὰ ξεσποῦν σὲ ἀπεργίες καὶ συλλαλητήρια, γιὰ νὰ ξεθυμάνουν καὶ νὰ βγάλουν τὰ ἀπωθημένα τους. Τὸ δὲ χειρότερο εἶναι ὅτι κάθε ὁμάδα διαμαρτύρεται καὶ κινητοποιεῖται χωριστά, χωρὶς τὴ συνεργασία τῶν ἄλλων ὁμάδων καὶ τὶς περισσότερες φορὲς εἰς βάρος τῶν ὑπολοίπων. Ἄλλοι κλείνουν τοὺς δρόμους, ἄλλοι σπάζουν καταστήματα, ἄλλοι κλείνουν τὰ νοσοκομεῖα, ἄλλοι τὰ σχολεῖα, ἄλλοι τὶς ἄλλες ὑπηρεσίες, χωρὶς κανένα ἀποτέλεσμα.
Ἀκόμη καὶ οἱ θρῆσκοι, ὅσες φορὲς θεωροῦν ὅτι παραβιάζεται ἡ θρησκευτικὴ ἀγωγὴ καὶ τὰ θρησκευτικὰ κεκτημένα τοῦ λαοῦ ἢ ὅτι παραβιάζονται ἄρθρα τοῦ Συντάγματος περὶ θρησκευτικῆς καὶ προσωπικῆς ἐλευθερίας, ξεσποῦν σὲ κινητοποίηση, χωρὶς προγενέστερη συνεννόηση καὶ χωρὶς ἐπίγνωση τῶν μεγάλων δικαιωμάτων, ποὺ ὡς πολῖτες ἔχουν. Ἐάν, πράγματι, ἤξεραν ὅλοι ὅσοι διαμαρτύρονται ‒καὶ τὶς περισσότερες φορὲς δικαίως διαμαρτύρονται‒ ποιά εἶναι ἡ δυναμή των, τότε οὔτε ξένες δυνάμεις οὔτε σκοτεινὰ κυκλώματα οὔτε ἄχρηστοι καὶ ἄχριστοι πολιτικοὶ οὔτε καὶ ὁ βάρβαρος καπιταλισμὸς θὰ μποροῦσαν νὰ κάνουν τόσο κακό.
Πράγματι, τὸ κακὸ ποὺ γίνεται στὴ χώρα μας εἶναι μεγάλο καὶ πρωτόγνωρο. Ἔχει, μάλιστα, συντελεσθῆ κατὰ τέτοιο ὕπουλο τρόπο, ὥστε, χωρὶς κανεὶς νὰ καταλάβῃ, βρεθήκαμε ὅλοι χειροπόδαρα δεμένοι καὶ στὸ σκλαβοπάζαρο τῶν ξένων πουλημένοι. Ὅπου καὶ νὰ κοιτάξῃς, παντοῦ ξεχαρβάλωμα, παντοῦ ἀνασφάλεια, ἔγκλημα, ἀδικία, ἐκμετάλλευση, ἀνεργία, ἀνέχεια, οἰκονομικὴ καταστροφὴ καὶ κοινωνικὴ διάσπαση.
Ἀντί, ὅμως, νὰ γκρινιάζωμε ὅλοι γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ νὰ ἀλληλοσυγκρουώμαστε, δὲν εἶναι καλύτερα νὰ καθίσωμε κάτω καὶ νὰ προσπαθήσωμε ὅλοι μαζὶ νὰ βροῦμε κάποιο τρόπο γιὰ ἀπαλλαγὴ τῆς χώρας μας ἀπὸ τὴ μέγγενη τῶν ληστῶν; Εἶναι τελείως ἀπαράδεκτο γιὰ λογικοὺς ἀνθρώπους νὰ ψηφίζουν συνεχῶς ἄτομα, ποὺ ἐπὶ τόσες δεκαετίες δὲν ἔχουν κάνει τίποτε γιὰ τὸ καλὸ τῆς χώρας ἢ μᾶλλον ἔχουν κάνει τόσο κακό.
Ὅλοι μας στὴν προσωπικὴ καὶ οἰκογενειακή μας ζωή, ὅταν προσλαμβάνωμε κάποιον τεχνίτη νὰ μᾶς κάνῃ κάποιο συγκεκριμένο ἔργο καὶ δοῦμε ὅτι δὲν κάνει καλὰ τὴν δουλειά του ἢ μᾶλλον κάνει τὸ ἀντίθετο ἀπ’ αὐτό, γιὰ τὸ ὁποῖο τὸν πληρώνουμε, ἀμέσως τὸν διώχνουμε, καὶ μάλιστα, ὅταν ἡ ζημιὰ ποὺ μᾶς ἔκανε εἶναι μεγάλη, τοῦ ζητοῦμε καὶ ἀποζημίωση. Γιατί, λοιπόν, στὴν κοινωνικὴ καὶ πολιτική μας ζωὴ νὰ μὴν ἐφαρμόζωμε τὸ ἴδιο; Γιατί δὲν στέλνομε σπίτια των καὶ δὲν ζητοῦμε ἀποζημίωση ἀπὸ τοὺς ἄχρηστους καὶ ἀδέξιους πολιτικούς μας, οἱ ὁποῖοι τόσο κακὸ ἔχουν κάνει στὴν χώρα μας;
Ἀλήθεια, ποιός εἶναι ὁ νοικοκύρης αὐτοῦ τοῦ τόπου, οἱ πολιτικοὶ ἢ οἱ πολῖτες; Τὸ Σύνταγμα λέει ὅτι εἶναι οἱ πολῖτες, οἱ δὲ πολιτικοὶ εἶναι οἱ ἐντολοδόχοι διαχειριστὲς τοῦ κυρίαρχου λαοῦ. Τί κυρίαρχος, ὅμως, εἶναι ἕνας λαός, πού, ἀντὶ νὰ διώξῃ τοὺς κακοὺς διαχειριστές, ἁπλῶς διοργανώνει συλλαλητήρια καὶ διαμαρτυρίες, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ξεσπάῃ καὶ νὰ βγάζῃ τὰ ἀπωθημένα του;
Ὅπως οἱ πολιτικοὶ, εἴτε ἐξ ἀπειρίας εἴτε ἐκ θελήσεως των, ἔχουν κάνει στὸν τόπο τόσο κακὸ καὶ πρέπει νὰ φύγουν, ἔτσι καὶ οἱ πολῖτες, εἴτε ἐξ ἀμαθείας εἴτε ἐξ ἀνεπαρκείας, μὲ τὸ νὰ συντηροῦν καὶ νὰ ἀναδεικνύουν τοὺς ἐχθρούς των ὡς κυβερνῆτες, ἔχουν καὶ αὐτοὶ μερίδιο στὸ κακό, γι’ αὐτὸ ὀφείλουν καὶ αὐτοί, εἴτε νὰ δεχθοῦν τὴν μοῖρα των εἴτε νὰ συνέλθουν, νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ διεκδικήσουν τὰ κατοχυρωμένα ἀπὸ τὸ Σύνταγμα ἀναφαίρετα δικαιώματά των. Τὸ νὰ περιμένουν ἀπὸ τοὺς σωματέμπορους, τοὺς βιαστές, τοὺς ἐκμεταλλευτὲς καὶ τοὺς ἀπατεῶνες νὰ σεβαστοῦν τὴ χώρα καὶ τὰ παιδιά των, αὐτὸ τὸ κάνουν μόνον οἱ ἠλίθιοι καὶ οἱ ξεμωραμένοι. Ὁ λαός μας, ὅμως, δὲν εἶναι ἠλίθιος. Εἶναι ἁπλῶς ἐξαπατημένος, ἀπογοητευμένος καὶ ἀποκαμωμένος.
Βεβαίως, δὲν περιμένομε ἀνάνηψη, μετάνοια καὶ συνεργασία γιὰ τὸ καλὸ ἀπὸ τὰ ἄτομα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶναι ὀπαδοὶ καὶ ὄργανα τῶν ἀλληλοσυγκρουόμενων πολιτικῶν κομμάτων, γιατὶ αὐτὰ στηρίζουνε ὅλη τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀνάδειξή των στὰ κόμματά των. Περιμένομε, ὅμως, ἀπὸ κάθε οἰκογενειάρχη, ἐργαζόμενο καὶ σκεπτόμενο ἄνθρωπο, νὰ ξυπνήσῃ ἐπιτέλους καί, ἀφοῦ ἀπεγκλωβιστῆ ἀπὸ τυχὸν κομματικὴ ἢ ὀργανωσιακὴ ἐξάρτηση καὶ μωροφιλοδοξία, νὰ ψάξῃ νὰ βρῇ στὸ οἰκογενειακὸ ἢ φιλικό του περιβάλλον καὶ ἄλλα πρόσωπα μὲ τοὺς ἴδιους προβληματισμοὺς καὶ μὲ τὴν ἴδια ὄρεξη γιὰ τίμια ζωὴ καὶ κοινὴ δράση.
Ἔτσι, θὰ σχηματιστοῦν παντοῦ οἱ πρῶτες ὁμάδες γιὰ ἀλληλοβοήθεια καὶ κοινὴ δράση καὶ σιγὰ-σιγὰ τὸ κίνημα θὰ φουντώσῃ σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ διώξῃ ἀπὸ τὴ Βουλὴ, τὴν Δικαιοσύνη, τὴν Παιδεία καὶ κάθε ἄλλη δημόσια λειτουργία ὅλους τοὺς ἀνίκανους, ἄχρηστους καὶ ἄχριστους καὶ ὅλους τοὺς ἐπίορκους ἐκμεταλλευτὲς τοῦ λαοῦ καὶ νὰ τοὺς ἀντικαταστήσῃ μὲ ἱκανούς, χρηστοὺς καὶ πρὸ παντὸς τιμίους ἀνθρώπους, γιὰ νὰ ἐργαστοῦν μὲ σύνεση καὶ θάρρος πρὸς ἀποτροπὴ τῆς παραπέρα καταστροφῆς τῆς χώρας καὶ πρὸς ἀποκατάσταση τῆς δικαιοσύνης, τῆς εὐημερίας καὶ τῆς κοινῆς προόδου.
Ἐννοεῖται ὅτι αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους δὲν θὰ τοὺς βροῦμε στὶς σκοτεινὲς στοὲς ἢ στὶς διεθνεῖς λέσχες ἢ στὰ ξενόφρονα κόμματα ἢ ἀνάμεσα στοὺς κρατικοδίαιτους συνδικαλιστὲς ἀλλὰ στὶς μονοιασμένες οἰκογένειες, στὶς τοπικὲς ὁμάδες ἑλληνοορθοδόξου ζωῆς καὶ δράσεως καὶ στὶς ὀρθόδοξες μορφωτικὲς καὶ κοινωνικὲς κινήσεις. Ὑπάρχουν τόσοι καλοὶ οἰκογενειάρχες, τίμιοι δάσκαλοι καὶ εὐλαβεῖς πνευματικοὶ πατέρες, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ καλλιεργήσουν σωστὴ πολιτικὴ συνείδηση στὰ παιδιά των, στοὺς μαθητές των καὶ στὰ πνευματικά των τέκνα, ἀντιστοίχως, καὶ νὰ τὰ προτρέψουν πρὸς ἀνάληψη κοινωνικῶν καὶ πολιτικῶν ὑπευθυνοτήτων γιὰ τὸ καλὸ τοῦ τόπου.
Δυστυχῶς, μερικοὶ πνευματικοὶ πατέρες καὶ ὀργανωσιακοὶ παράγοντες, ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τὸν ἰνδουϊσμὸ ἢ τὸν εὐσεβισμό, ἀποτρέπουν τοὺς ὀπαδούς των ἀπὸ τὴν ἐνασχόλησή των μὲ κοινωνικὰ καὶ πολιτικὰ θέματα, γιὰ νὰ μὴν ἀπωλέσουν τὴν πνευματικότητά των. Λησμονοῦν, ὅμως, ὅλοι αὐτοὶ ὅτι μεγάλοι πνευματικοὶ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἦσαν ταυτοχρόνως καὶ σπουδαῖοι κοινωνικοί παράγοντες (Πρωτομάρτυρας Στέφανος, Μέγας Βασίλειος, Ἱ. Χρυσόστομος, Θεοδόσιος ὁ Κοινοβιάρχης, Νικόλαος ὁ Μυστικός, Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης, Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός κ. ἄ). Ἐξ ἄλλου, καὶ πολλοὶ πολιτικοὶ ἡγέτες ὑπῆρξαν ταυτοχρόνως καὶ καλοὶ Χριστιανοί, ὅπως ὁ Μ. Κωνσταντῖνος, ὁ Μαρκιανός, ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς, οἱ Λασκάρηδες, ὁ Ἰωάννης Βατάτζης, ὁ Καποδίστριας καὶ τόσοι ἄλλοι.
Ἐμπρός, λοιπόν, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες. Ἐλᾶτε νὰ βάλουμε τέλος στὸν ὑπνωτισμὸ καὶ στὴν ἀπραξία μας καί, παραμερίζοντας κάθε ἰνδουϊστικὴ καὶ εὐσεβιστικὴ νοοτροπία καὶ κάθε φόβο, νὰ ἀναλάβωμε τὶς εὐθύνες μας, νὰ συνεργαστοῦμε, νὰ ἱδρύσωμε τὶς τοπικὲς ὁμάδες καὶ κοινότητες καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ νὰ ἐκδιώξωμε κάθε ξένο καταστροφέα ἢ ντόπιο ὄργανό του καὶ νὰ προβοῦμε στὴν ἀντικατάσταση ὅλων τῶν παραγόντων τοῦ κακοῦ μὲ καλούς, σώφρονες καὶ πρὸ παντὸς τίμιους ἀνθρώπους, πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ σωτηρία τῆς φιλτάτης πατρίδος μας, ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς σωτηρίας τῆς ὁποίας ἔδωσαν τὸ αἵμα των οἱ πρόγονοί μας.

Βασ. Τσούπρας
(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΠΑΛΞΕΙΣ)