Ἀπὸ τὴν λιμοκτονία στὴν συνειδητοποίηση, αναδημοσίευση από τις Επάλξεις Φεβρουαρίου

Ἡ κρίση, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἡ πολύπλευρη κρίση στὴν χώρα μας καλὰ κρατεῖ. Ὁ λαός μας, ἀντὶ νὰ αὐξάνεται καὶ νὰ πληθύνεται, σμικρύνεται καὶ ἐλαττοῦται, ἀντιθέτως αὐξάνονται ἡ ἀνεργία, ἡ ἀνέχεια, ἡ ἀνασφάλεια καὶ ἡ ἀπελπισία καὶ πληθαίνουν τὰ κρούσματα βίας, βιασμοῦ, κλοπῆς, ληστείας, αὐτοκτονίας καὶ ἄτακτης μεταναστεύσεως.

Ἡ κρίση, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἡ πολύπλευρη κρίση στὴν χώρα μας καλὰ κρατεῖ. Ὁ λαός μας, ἀντὶ νὰ αὐξάνεται καὶ νὰ πληθύνεται, σμικρύνεται καὶ ἐλαττοῦται, ἀντιθέτως αὐξάνονται ἡ ἀνεργία, ἡ ἀνέχεια, ἡ ἀνασφάλεια καὶ ἡ ἀπελπισία καὶ πληθαίνουν τὰ κρούσματα βίας, βιασμοῦ, κλοπῆς, ληστείας, αὐτοκτονίας καὶ ἄτακτης μεταναστεύσεως.
Τὰ ἀλληλοσυγκρουόμενα γεγονότα μᾶς πείθουν ὅτι ὁδηγούμεθα στὴν χειροτέρευση καὶ ὄχι στὴν καλυτέρευση τῆς δεινῆς καταστάσεως. Μᾶς περιμένει περίοδος πλήρους πενίας, ὅπως ἦταν ἡ περίοδος λιμοκτονίας κατὰ τὸν προπερασμένο αἰῶνα, τὶς μαῦρες συνθῆκες τῆς ὁποίας περιγράφει στὰ βιβλία του ὁ Ἄγγλος συγγραφέας Ντίκενς, ἰδίως στὸ βιβλίο του «Δύσκολοι χρόνοι».
Ἡ περίοδος, ὅμως, αὐτὴ δημιούργησε νέες προϋποθέσεις, νέες ἀνακατατάξεις καὶ βαθιὰ συνειδητοποίηση τῶν δικαιωμάτων τῶν ἐργατῶν, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν βελτίωση τῆς θέσεώς των. Τώρα, ὅμως, ποὺ ὁ καπιταλισμὸς ἀνανεώθηκε καὶ τὰ ἐκμεταλλευτικὰ κυκλώματα ὀργανώθηκαν, προσπαθοῦν νὰ ἀνακτήσουν ὅ,τι ἀπώλεσαν κατὰ τὸν παρελθόντα αἰῶνα καὶ ὁδηγοῦν τὴν ἀνθρωπότητα, ἄρα καὶ τὴν πατρίδα μας, σὲ νέα περίοδο λιμοκτονίας.
Ἐμεῖς, ὅμως, οἱ ὀρθόδοξοι πολίτες δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε τὸ ἀρχαῖο ῥητὸ «οὐδὲν κακὸν ἀμιγὲς καλοῦ», δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε, δηλαδή, τὴν δυνατότητα ποὺ μᾶς δίνει ὁ παντοδύναμος Θεός μας νὰ ζητήσουμε μέσα ἀπὸ τὴν κρίση τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα ποὺ μποροῦν νὰ μετατρέψουν τὴν λιμοκτονία σὲ συνειδητοποίηση καὶ σὲ εὐεργετικὴ δράση.
Ἂς θυμηθοῦμε τὴν περικοπὴ τοῦ Ἀσώτου, ἡ ὁποία μάλιστα ἀναγιγνώσκεται αὐτὸν τὸν μῆνα. Ὅσο ὁ νεαρὸς ξεκοκκάλιζε τὰ πλούτη τοῦ πατέρα του, καμιὰ σκέψη γιὰ ἐπιστροφὴ καὶ σύνεση, ὅταν ὅμως τελείωσαν τὰ ἀποθέματα καὶ ἔγινε χοιροβοσκὸς καὶ προσπαθοῦσε νὰ ἐπιβιώσῃ μὲ τὰ ξυλοκέρατα τῶν χοίρων, τότε ἦρθε «εἰς ἑαυτόν». Ἡ λιμοκτονία, δηλαδή, τὸν βοήθησε νὰ συνειδητοποιήσῃ τὴν ἄθλια κατάστασή του, νὰ ἐνθυμηθῇ τὸν οἶκο τοῦ πατρός του καὶ νὰ ἀποφασίσῃ τὴν ἐπιστροφή.
Τί λέτε, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες; Θέλετε κι ἐμεῖς νὰ μετατρέψωμε τὴν περίοδο τῆς λιμοκτονίας σὲ περίοδο περισυλλογῆς, συνειδητοποιήσεως, κοινῶν ἐνεργειῶν γιὰ τὴν κοινὴ πρόοδο καὶ σωτηρία; Καιρός, λοιπόν, νὰ καταλάβωμε πὼς κι ἐμεῖς ζούσαμε στὴν περίοδο τῶν παχέων ἀγελάδων καὶ βυθιζόμασταν στὴν ὑπερκατανάλωση, στὴν πολυέξοδη διαβίωση καὶ στὴν ὑπερχρέωση γιὰ εὐτελεῖς ἀνάγκες.
Τώρα ποὺ οἱ δανειστές μας μᾶς βάζουν τὴν θηλιὰ στὸ λαιμὸ καὶ οἱ πολιτικοί μας, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἐπιπολαιότητά μας, μετατρέπουν τὸ ὄχι σὲ ναὶ καὶ τὶς ἐπαγγελίες των σὲ κοροϊδίες, εἶναι ἀνάγκη νὰ μετατρέψωμε κι ἐμεῖς τὸν πόνο σὲ αἰτία θεραπείας καὶ τὴν λιμοκτονία σὲ συνειδητοποίηση καὶ σὲ ἀποφασιστικὴ ἐνέργεια ἢ μάλλον σὲ συνεργασία καὶ κοινὴ δράση γιὰ τὸ κοινὸ καλό.
Τὸ πῶς θὰ πραγματοποιηθῇ ἡ ἐσωτερικὴ καὶ ἐξωτερικὴ ἀλλαγὴ τὸ ἔχομε ἀναλύσει πολλὲς φορές. Ἄλλωστε, ἡ περίοδος τοῦ πνευματικοῦ καὶ κοινωνικοῦ Τριῳδίου εἶναι εὐνοϊκὴ γιὰ βαθιὰ περισυλλογή, γιὰ καθαρὴ συνειδητοποίηση, εἰλικρινῆ μετάνοια καὶ γενικὴ ἐπιστροφὴ καὶ ἀποκατάσταση. Ἔτσι, καὶ θὰ ἀπεγκλωβιστοῦμε ἀπὸ τὶς κομματικές, ἰδεολογικὲς καὶ ὀργανωσιακὲς δεσμεύσεις καὶ ἐπιρροὲς καὶ τὴν συνεργασία θὰ ἐπιτύχωμε καὶ τὴν ἀλληλοβοήθεια θὰ ἀσκήσωμε καὶ στὴν ἀνάκαμψη καὶ ἀνάπτυξη τῆς οἰκονομίας μας θὰ συμβάλωμε καὶ τὴν κοινὴ πρόοδο καὶ σωτηρία θὰ πραγματοποιήσωμε.
Εἴθε νὰ εἶναι ὁ Σωτήρας μας Χριστὸς βοηθὸς στὴν κοινή μας αὐτὴ προσπάθεια γιὰ τὸ καλὸ ὅλων!
Β. Τσούπρας