Ἀπὸ τὸν Σταυρὸ στὴν Ἀνάσταση (Διαβάστε την εφημερίδα Επάλξεις μηνός Απριλίου – βλ. συνημμένο)

     Εἰσήλθαμε καὶ ἐφέτος μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Σὲ λίγες μέρες θὰ προσκυνήσωμε τὰ Ἅγια Πάθη τοῦ Κυρίου καὶ θὰ δοξάσωμε τὴν ἁγία Του Ἀνάσταση. Ἐπειδὴ ὅμως οἱ ἱερὲς Ἀκολουθίες, οἱ ἑορτὲς καὶ ὅλα τὰ ἐκκλησιαστικὰ δρώμενα σκοπὸ ἔχουν τὴν βίωση τῶν τιμωμένων γεγονότων καὶ τὴν πνευματική μας καλλιέργεια καὶ ἀνάταση, καλὸ θὰ εἶναι μέσα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ νὰ συνειδητοποιήσωμε τὴν ἀλήθεια ὅτι ἡ Ἀνάσταση πηγάζει ἀπὸ τὸν Σταυρό, ἡ Ζωὴ ἀπὸ τὸν Τάφο καὶ ἡ Αἰωνιότητα ἀπὸ τὸ παρόν.

     Εἰσήλθαμε καὶ ἐφέτος μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Σὲ λίγες μέρες θὰ προσκυνήσωμε τὰ Ἅγια Πάθη τοῦ Κυρίου καὶ θὰ δοξάσωμε τὴν ἁγία Του Ἀνάσταση. Ἐπειδὴ ὅμως οἱ ἱερὲς Ἀκολουθίες, οἱ ἑορτὲς καὶ ὅλα τὰ ἐκκλησιαστικὰ δρώμενα σκοπὸ ἔχουν τὴν βίωση τῶν τιμωμένων γεγονότων καὶ τὴν πνευματική μας καλλιέργεια καὶ ἀνάταση, καλὸ θὰ εἶναι μέσα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ νὰ συνειδητοποιήσωμε τὴν ἀλήθεια ὅτι ἡ Ἀνάσταση πηγάζει ἀπὸ τὸν Σταυρό, ἡ Ζωὴ ἀπὸ τὸν Τάφο καὶ ἡ Αἰωνιότητα ἀπὸ τὸ παρόν.

     Βεβαίως, ὁ Θεὸς δημιουργῶντας τὸν Ἄνθρωπο δὲν τὸν προώρισε γιὰ τάφο, γιὰ θάνατο καὶ φθορά. Τὸν δημιούργησε ὡς ζωντανὸ σταυρό, δηλαδὴ ὡς διαρκῆ ἀνάσταση, ἀφοῦ ὡς ἄνω θρώσκων καὶ μὲ τὰ χέρια ἀνοιχτὰ εἶναι συνεχῶς ἄνω στημένος, δηλαδὴ εἶναι σταυρὸς ἀναστημένος. Γιὰ νὰ παραμείνῃ ὅμως ἔτσι ὁ ἄνθρωπος, ἔπρεπε νὰ αὐξάνεται σὲ πίστη καὶ νὰ πληθύνεται σὲ ἀγάπη, νὰ εἶναι δηλαδὴ ἕνας διαρκὴς σταυρός, γιὰ νὰ ἔχῃ καὶ μιὰ διαρκῆ καὶ αἰώνια ἀνάσταση.

Ἐπειδὴ ὅμως ὁ Ἄνθρωπος μὲ τὴν παρακοή του, ἀντὶ γιὰ αὔξηση, εἶχε πτώση καὶ μὲ τὴν ἀδελφοκτονία του, ἀντὶ γιὰ πλήθυνση, εἶχε ἐλάττωση, ἔπαψε νὰ εἶναι σταυρός, καὶ ἄρα ἔπαψε νὰ ἔχῃ καὶ ἀνάσταση. Ἔγινε ἀντί-σταυρος καὶ θνητός. Ἔπρεπε λοιπὸν νὰ ὑπάρξῃ κάποιο γεγονός, κάποιος δυνατὸς νὰ πάρῃ τὸ βάρος τῶν δεινῶν του, ὅπως ἀναφέρει ὁ Αἰσχύλος στὸν «Προμηθέα», ἢ νὰ σηκώσῃ τὶς ἁμαρτίες του, ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἠσαΐας, γιὰ νὰ ἐλευθερωθῇ ὁ δεσμώτης Ἄνθρωπος, νὰ ξαναγίνῃ ζωντανὸς σταυρός, νὰ γίνῃ πάλι ἄνω στημένος, γιὰ νὰ ἔχῃ αἰώνια ἀνάσταση.

Αὐτὴν τὴν μεγάλη εὐεργεσία ἔκανε ὁ Σωτήρας Χριστός, ὁ Ὁποῖος πρὶν τὸ θρησκευτικὸ καὶ πολιτικὸ κατεστημένο Τὸν καθηλώσῃ στὸν ξύλινο σταυρό, εἶχε ἤδη ὁ ἴδιος φανερώσει στὸν κόσμο τὸν δικό Του σωτήριο Σταυρό, τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό Του, γιατὶ ὁ Ἴδιος ἦταν πράγματι ἡ κηρύττουσα καὶ κηρυττομένη Ἀλήθεια, ἡ ζῶσα σταυροαναστάσιμη Ἀγάπη πρὸς τὸν Πατέρα Του καὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ μάλιστα πρὸς αὐτοὺς τοὺς σταυρωτές Του.

Σχηματίζουν πράγματι σταυρὸ οἱ δυό Του φράσεις: «ΟΥΧΙ ΩΣ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΩΣ ΣΥ» καὶ «ΠΑΤΕΡ, ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΙΣ, ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΙ». Ὁ Ἄνθρωπος στὸν Παράδεισο θεοποίησε τὸ «οἰκεῖον θέλημα», παύοντας νὰ εἶναι σταυρός, ἄρα καὶ ἀνάσταση. Ὁ Χριστός μας, τελῶντας τὸ θέλημα τοῦ Οὐρανίου Πατρός, παρέμεινε ζωντανὸς Σταυρὸς καὶ αἰώνια Ἀνάσταση. Γι’ αὐτὸ οὔτε ὁ τιμωρὸς ξύλινος σταυρὸς τῶν κακούργων οὔτε ὁ τάφος τῆς ἀπανθρωπίας ἐμπόδισαν τὸν ἀναστάσιμο Σταυρὸ νὰ θριαμβεύσῃ οὔτε τὴν σταυρώσιμη Ἀνάσταση νὰ ἐμβολιάσῃ τοὺς πιστεύοντες μὲ Σταυρό, Ζωὴ καὶ Ἀνάσταση. Ἔκτοτε, ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς πιστούς, βιώνουν τὴ σταυρώσιμη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ἀγωνίζονται δηλαδὴ νὰ κόψουν ἢ τοὐλάχιστον νὰ περιορίσουν τὸ «οἰκεῖον θέλημα» καὶ νὰ τελέσουν τὸ «θεῖον θέλημα», συμμετέχουν στὴν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του καὶ χαίρονται μαζί Του τὴν αἰώνια Ζωή Του.

Ὅσες φορὲς ὅμως οἱ Χριστιανοὶ ποθοῦμε μὲν τὴν αἰώνια Ἀνάσταση καὶ Ζωὴ ἀλλὰ ἀποφεύγομε νὰ βαδίσωμε τὴν σταυρικὴ πορεία καὶ προτιμοῦμε τὴν ἱκανοποίηση τοῦ ὑπερτροφικοῦ ἐγώ μας, καταλήγομε σὲ πρόσκαιρες μὲν ἀπολαύσεις ἀλλὰ σὲ δύσκολες καταστάσεις καὶ σὲ τελικὸ ἐξευτελισμὸ καὶ σὲ πλήρη δουλεία. Αὐτὸ ἄλλωστε διαπιστώνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι, πρὶν ἀπὸ κάθε ἐθνική μας συμφορά, ἔχει ὑπάρξει γενικὴ ἀποστασία, πολλαπλῆ ἀνηθικότητα, συνεχὴς διχοστασία καὶ ἐσωτερικὸς ἀλληλοσπαραγμός· καὶ αὐτὸ ὄχι ὡς τιμωρία τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ ὡς συνέπεια τῆς φθοροποιοῦ καὶ καταστρεπτικῆς, καταναλωτικῆς μανίας καὶ τῆς ὑπερτροφίας τοῦ καρκινογόνου ἐγώ μας.

Βέβαια, τὸ νὰ ἀκολουθήσῃ κανεὶς τὴν τεθλιμμένη ὁδὸ καὶ τὴν γεμάτη ἀπὸ ἀγκάθια σταυρικὴ πορεία εἶναι πράγματι δύσκολο καὶ σχεδὸν ἀκατόρθωτο. Εἶναι, ἑπομένως, δικαιολογημένη ἡ ἀνάγκη νὰ παρακαλοῦμε συνεχῶς τὸν Θεὸ νὰ μᾶς ἀπαλλάξῃ ἀπὸ τὶς δυσκολίες, τὶς πικρίες, τὶς ἀρρώστιες, τὴν ἀνέχεια καὶ ἀπὸ κάθε κακό. Ἡ Ἐκκλησία μας ἄλλωστε ἔχει τόσες δεήσεις γιὰ τὴ λύτρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ κάθε κακὸ καὶ ὀδύνη. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν γνωρίζομε ἐμεῖς πῶς καὶ πότε καὶ ἐὰν θὰ συμβῇ αὐτὴ ἡ ἀπαλλαγή, καλὸ θὰ εἶναι, μαζὶ μὲ τὴν ἱκετήρια δέηση, νὰ μετατρέπωμε μὲ ἐσωτερικὲς διεργασίες καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ τὴν παροῦσα συμφορὰ σὲ αἰτία πνευματικῆς ἀνατάσεως, ἠθικῆς βελτιώσεως καὶ κοινωνικῆς ἀλληλοβοήθειας, σύμφωνα μὲ τὴν προτροπὴ τῆς Καθολικῆς ἐπιστολῆς τοῦ Ἰακώβου Ἀδελφοθέου: «ΠΑΣΑΝ ΧΑΡΑΝ ΗΓΗΣΑΣΘΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΟΤΑΝ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙΣ ΠΕΡΙΠΕΣΗΤΕ ΠΟΙΚΙΛΟΙΣ».

Ἔχοντας, λοιπόν, ὑπ’ ὄψιν μας ὅτι ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἐπακόλουθο τῆς σταυρικῆς πορείας καὶ τὸ φύτρωμα τοῦ φυτοῦ ἀπὸ τὸ σάπισμα τοῦ σπόρου καὶ ἡ παραγωγὴ καὶ πρόοδος ἀπὸ τὸν μόχθο καὶ τὸν πόνο, καλὸ θὰ εἶναι νὰ ξεχάσωμε τὴν ἀλόγιστη καὶ ξέφρενη τάση ὅλων μας –πολιτικῶν καὶ πολιτῶν– γιὰ πολλαπλῆ ἀπόλαυση καὶ φθοροποιὸ κατανάλωση καὶ νὰ ἀγωνισθοῦμε καὶ προσωπικὰ ὁ καθεὶς καὶ ὁμαδικὰ ὅλοι μαζὶ γιὰ τὸν περιορισμὸ τοῦ ἀτομικισμοῦ καὶ ἐτσιθελισμοῦ μας, ποὺ εἶναι ἡ αἰτία τῆς καταστροφῆς μας. Νὰ ἀκολουθήσουμε ἐπιτέλους τὴ σταυρική –δύσκολη μὲν ἀλλὰ σωτήρια δέ– πορεία τοῦ Σωτῆρος, ο Ὁποῖος πονάει μὲν στὸν Γολγοθᾶ ἀλλὰ θριαμβεύει μὲ τὴν Ἀνάσταση καὶ τὴν Αἰώνια Ζωή.

Ἐμπρὸς λοιπόν, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἂς ἐπωφεληθοῦμε ἀπὸ ὅλα τὰ πνευματικὰ ἐφόδια, ποὺ μᾶς παρέχει ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ ὅλους τοὺς προτρεπτικοὺς γιὰ μετάνοια ὕμνους της αὐτῆς τῆς περιόδου καὶ ἂς συναισθανθοῦμε ὅτι χωρὶς ὀρθόδοξη πίστη, ζωὴ καὶ πολιτεία, χωρὶς δηλαδὴ σταυρικὴ πορεία, λύτρωση ἀπὸ τὰ δεινά καὶ καθολικὴ Ἀνάσταση δὲν ὑπάρχει.

Βεβαίως, ἡ Ἀνάσταση γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς Ἁγίους ὑπάρχει καὶ θριαμβεύει. Ἂν ὅμως ἐμεῖς δὲν συμμετέχωμε στὸ σταύρωμα καὶ στὰ παθήματά Των, δὲν ἔχομε συμμετοχὴ στὴν Ζωή, στὴν Ἀνάσταση καὶ στὸν Θρίαμβό Των. Ἂς μὴ ξεχᾶμε ὅτι πάρα πολλὲς προσωπικότητες καὶ σχεδὸν ὅλοι οἱ ἐθνικοὶ εὐεργέτες ζοῦσαν καὶ δροῦσαν εἴτε μὲ κάποια σωματικὴ δυσκολία εἴτε μέσα σὲ κοινωνικὲς ἀντιξοότητες εἴτε σὲ σκληρὴ δουλεία. Κι ὅμως ὅλα αὐτὰ τὰ ἀντιμετώπισαν γενναῖα καὶ ὠφέλησαν καὶ τοὺς ἄλλους, γιατὶ ζοῦσαν τὴν ὁδὸ ποὺ ὁδηγεῖ ἀπὸ τὸν Σταυρὸ στὴν Ἀνάσταση.

Βασ. Τσούπρας

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013  (Βλέπε Συνημμένο)

• Η εφημερίδα μας, εάν επιθυμείτε, θα φτάνει εντελώς ΔΩΡΕΑΝ κάθε μήνα στην ηλεκτρονική σας διεύθυνση γεμάτη με χρήσιμα, μορφωτικά, έγκυρα, ενημερωτικά άρθρα για την Ορθοδοξία, την Παιδεία, την Κοινωνία και πολλά άλλα.
• Ζητείστε τη ΔΩΡΕΑΝ μηνιαία αποστολή της Εφημερίδος Επάλξεις στέλνοντας το e-mail σας στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: epalxeis@otenet.gr
• Μπορείτε να ζητήσετε τη διακοπή της αποστολής για οποιοδήποτε λόγο και όποτε εσείς επιθυμείτε.