Πορίσματα γιὰ τὴν Κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας

Πορίσματα γιὰ τὴν Κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξία

Ὑπ’ ὄψιν τοῦ Σεβασμιωτάτου

Τὸ Σάββατο 21 Ἀπριλίου ἐ. ἔ., μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν Μυροφόρων καὶ τῶν Ἑπτὰ Διακόνων, ἔλαβε χώρα στὴν κεντρικὴ αἴθουσα τῶν Ἐπάλξεων, Ζήνωνος 3, Ἐκδήλωση γιὰ τὴν Κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας. Μετὰ ἀπὸ τὴν προβολὴ τῆς ταινίας τῆς Μαρίας Παπαλιοῦ «Δὲν εἶσαι μόνος», τὶς εἰσηγήσεις, τὶς παρεμβάσεις καὶ τὶς προτάσεις ἐξήχθησαν τὰ παρακάτω πορίσματα:

Πορίσματα γιὰ τὴν Κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξία

Ὑπ’ ὄψιν τοῦ Σεβασμιωτάτου

Τὸ Σάββατο 21 Ἀπριλίου ἐ. ἔ., μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν Μυροφόρων καὶ τῶν Ἑπτὰ Διακόνων, ἔλαβε χώρα στὴν κεντρικὴ αἴθουσα τῶν Ἐπάλξεων, Ζήνωνος 3, Ἐκδήλωση γιὰ τὴν Κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας. Μετὰ ἀπὸ τὴν προβολὴ τῆς ταινίας τῆς Μαρίας Παπαλιοῦ «Δὲν εἶσαι μόνος», τὶς εἰσηγήσεις, τὶς παρεμβάσεις καὶ τὶς προτάσεις ἐξήχθησαν τὰ παρακάτω πορίσματα:

α) Ἡ Ὀρθόδοξη Καθολικὴ Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ συνεχίζει τὸ ἁγιαστικό, ἀναγεννητικὸ καὶ κοινωνικὸ ἔργο, ὅπως το παρέλαβε ἀπὸ τὸν ἱδρυτή Της, ὁ ὁποῖος «ὅλος ὅλῳ ἡνώθη, ἵνα ὅλῳ τὴν σωτηρίαν χαρίσηται» (Κύριλλος Ἀλεξανδρείας).

β) Ὡς ταμεῖον τῆς θείας χάριτος μεριμνᾷ, μὲ τὰ χαρίσματα, τὰ λειτουργήματα καὶ τὰ διακονήματα, γιὰ τὴν βίωση τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, ζωῆς καὶ πολιτείας καὶ γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ πνευματική, ἠθικὴ καὶ κοινωνικὴ καλλιέργεια καὶ πρόοδο τῶν μελῶν της.

γ) Ἡ τοπική ἐνοριακὴ Ἐκκλησία, συνεχίζοντας τὴν ἱερὴ αὐτὴν παράδοση, ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι κιβωτὸς σωτηρίας, κολυμβήθρα θεραπείας, κυψέλη ἀγαθοεργίας καὶ κῆπος ὀρθοδοξίας, ὀρθοζωΐας καὶ ὀρθοπραξίας, ἀσκῶντας τὴν κοινωνικότητα κατὰ τὸ μέτρο τῆς κοινωνίας μὲ τὸν Σωτῆρα Χριστό.

δ) Οἱ σχέσεις τῶν μελῶν τοῦ ἑνὸς ἐκκλησιαστικοῦ σώματος πρέπει νὰ διέπωνται ἀπὸ φιλάδελφο, ἀγαπητικὸ καὶ ἀλληλοβοηθητικὸ πνεῦμα, συμφώνως πρὸς τὰ ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου διαλαμβανόμενα στὸ Ι’ κεφάλαιο («ἕν σῶμα οἱ πολλοὶ ἐσμέν», στ. 17) καὶ σὲ ὁλόκληρο τὸ ΙΒ’ κεφάλαιο τῆς Α’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῆς, ὥστε ὅλοι νὰ μετέχουν τῆς κοινωνίας τῆς χάριτος καὶ τῶν κοινῶν πνευματικῶν καὶ ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἄποροι, ὀρφανοί, ἀνάπηροι καὶ λοιποὶ πάσχοντες.

ε) Στὴν ἐκκλησιαστικὴ κιβωτὸ τῆς ἀγάπης πρέπει νὰ χρησιμοποιοῦνται οἱ ὅροι «φιλαλληλία», «φιλαδελφία», «ἀντίληψις», «μέριμνα», «πρόνοια», «διακονία» κ.λπ. καὶ ὄχι οἱ ὅροι «φιλόπτωχο ταμεῖο», «φιλανθρωπία», «ἐλεημοσύνη», «οἶκτος» καὶ ἄλλοι παρόμοιοι, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀνταποκρίνονται πρὸς τὴν κοινὴ καὶ καινὴ τῆς ἀγάπης πολιτεία καὶ δημιουργοῦν διαχωρισμοὺς μεταξύ τῶν μελῶν. Ἐννοεῖται ὅτι καὶ ὁ λατινίζων καὶ περσίζων ὅρος «δεσπότης», ἀναφερόμενος σὲ ἐκκλησιαστικοὺς λειτουργούς, πρέπει τὸ ταχύτερο νὰ ἐξοβελιστῇ ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ καὶ δράση ὡς ξένος καὶ ἀλλότριος πρὸς τὸ ἐκκλησιαστικὸ ποίμνιο, «ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανε».

στ) Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀναδιοργανωθῇ ἡ ὅλη διοικητικὴ διάρθρωση τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων μὲ τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ μητροπολιτικοῦ καὶ ἐπισκοπικοῦ θεσμοῦ, μὲ τὴν μετονομασία τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας ἀπὸ ἱερὸ ναὸ σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα ἢ ἐκκλησιαστικὴ ἐνορία, ὥστε νὰ δηλώνεται καὶ διὰ τῆς ὀνομασίας τὸ πολύπλευρο πνευματικό, μορφωτικὸ καὶ κοινωνικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ μὴν περιορίζεται μόνον στὰ τοῦ ναοῦ, τῆς λατρείας καὶ τῆς στενῆς ἠθικῆς. Ἐπίσης, σπουδαίως θὰ βοηθοῦσε καὶ ἡ ἐπανασύσταση τοῦ θεσμοῦ τῶν κοινωνικῶν διακόνων καὶ διακονισσῶν πρὸς συντονισμὸ καὶ ἀναβάθμιση τοῦ ἐνοριακοῦ κοινωνικοῦ ἔργου.

ζ) Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐνθαρρύνωνται ἀπὸ τὴν ποιμαντορία τῆς Ἐκκλησίας πιστὰ καὶ ἱκανὰ μέλη πρὸς ἀνάληψη ζωτικῶν κοινωνικῶν δραστηριοτήτων γιὰ τὴν εὐχερέστερη ἐφαρμογὴ τῆς κοινωνικῆς διδασκαλίας τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας, γιὰ τὴν πάταξη τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας καὶ γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τῆς κοινωνικῆς εἰρήνης καὶ προόδου, ὅπως ἔπρατταν οἱ Ἀπόστολοι στὶς πρῶτες ἐκκλησιαστικὲς κοινότητες (πρβ. Πράξ. στ’ & ζ’).

η) Προτείνεται ἡ καθιέρωση ἐπισήμως τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων καὶ τῶν Ἑπτὰ Διακόνων ὡς ἡμέρας ἀφιερωμένης στὴν Κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως συμβαίνει κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη στοὺς ἀγῶνες τῶν Πατέρων καὶ στὴν Ἱεραποστολή. Ἔτσι, θὰ συνειδητοποιηθῇ καλύτερα ἡ ἀνάγκη ἐναρμονίσεως τοῦ προσωπικοῦ καὶ δημοσίου βίου μὲ τὴν κοινωνικὴ καὶ ἀγαπητικὴ ζωὴ καὶ πολιτεία τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ σωτηρία ὅλων.

Γιὰ τοὺς συμμετέχοντες

Βασίλειος Τσούπρας

ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔ/ΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Ζήνωνος 3, 104-31 ΑΘΗΝΑ, τηλ. & fax: 210-5230.948, κιν. 6936 901606

e-mail: epalxeis@otenet.gr