Γκρίνια

Η γκρίνια είναι ένα κοινό γνώρισμα των παιδιών, μεγάλων και μικρών. Πόσες φορές έχουμε δει ένα μικρό παιδί να κλαίει και να φωνάζει επειδή θέλει να του πάρουν κάποιο παιχνίδι, κάποιο γλυκό ή να πάει βόλτα. Αυτές τις τεχνικές τις χρησιμοποιεί για να πετύχει τον σκοπό του.

Η γκρίνια είναι σύνηθες χαρακτηριστικό των κοριτσιών, αλλά κάποιες φορές το ίδιο ισχύει και για τα αγόρια. Η γκρίνια είναι ένα συναίσθημα μη διαχειρίσιμο και έτσι ο γονιός αναγκάζεται να υποκύψει, κάνοντας το χατίρι του παιδιού, πράγμα που δεν είναι σωστό, γιατί έτσι βοηθάει  το μικρό ή το μεγαλύτερο παιδί να αποκτήσει αυτό που από την αρχή ήθελε. Έτσι γίνεται κακομαθημένο και πιο απαιτητικό, γιατί γνωρίζει πως κάθε φορά που θα θέλει κάτι στο τέλος θα το αποκτήσει, από έναν γονιό που δείχνει αδυναμία να σταματήσει αυτή την χειριστική συμπεριφορά προς εκείνον, κάνοντάς τον πιο ευάλωτο, δημιουργώντας του ενοχές και έτσι στο τέλος ανταποκρίνεται στο θέλημά του. 

Θεωρώ ότι ο γονιός πρέπει να μάθει να λέει όχι και να το εννοεί πραγματικά, να είναι αποφασιστικός, σταθερός και κάθετος σε αυτό που λέει και να θέτει στο παιδί κάποια όρια, που αν τα περάσει θα έχει συνέπειες όπως η απαγόρευση και η τιμωρία. Τα παιδιά που έχουν μάθει από μικρά να τα έχουν όλα απλόχερα, χωρίς περιορισμούς, στην ενήλικη ζωή τους θα γίνουν ατομιστές, εγωιστές και με την συμπεριφορά τους θα πληγώνουν αυτούς που αγαπούν και δεν θα είναι αρεστοί στην κοινωνία.  

Κλείνοντας θα ήθελα να πω, πως η γκρίνια κουράζει και νευριάζει τον γονιό, για αυτό πρέπει να βρίσκει τρόπους  να την σταματά. Το πιο σημαντικό είναι να επιβραβεύουμε πάντα την καλή συμπεριφορά του παιδιού, να μην υποκύπτουμε στις απαιτήσεις του, να το ακούμε προσεκτικά, να είμαστε ανοιχτοί σε διάλογο μαζί του και να είμαστε αυστηροί όσο πρέπει. Να του δίνουμε πάντα το καλό παράδειγμα με την σωστή συμπεριφορά μας και με έξυπνο και αστείο τρόπο να κατευνάζουμε την γκρίνια του, πάντα με αγάπη και σύνεση.