Μήνυμα πρὸς τοὺς πολιτικοὺς
Ἀξιότιμοι κύριοι,
Ὡς Ἕλλην πολίτης, ἄνθρωπος τοῦ πνεύματος καὶ παλαιὸς ἀγωνιστὴς ὑπὲρ φοιτητικῶν καὶ κοινωνικῶν θεμάτων διαμαρτύρομαι ἐντονώτατα γιὰ τὴν πολιτεία τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν καὶ τὸν τρόπο χειρισμοῦ τῶν σπουδαίων ἐθνικῶν καὶ κοινωνικῶν θεμάτων τῆς χώρας μας. Ταυτοχρόνως, ἀπευθύνω συνεργατικὸ μήνυμα πρὸς ὅλους, μὲ τὴν παράκληση, ὅπως, ἐγκαταλείποντες τὶς ξενόφρονες πρακτικὲς καὶ τὶς ἄγονες διεκδικήσεις, ἐργαστοῦν συναινετικὰ γιὰ τὴν κοινὴ ἀντιμετώπιση τῆς πολύπλευρης κρίσης.
Ἀξιότιμοι κύριοι,
Ὡς Ἕλλην πολίτης, ἄνθρωπος τοῦ πνεύματος καὶ παλαιὸς ἀγωνιστὴς ὑπὲρ φοιτητικῶν καὶ κοινωνικῶν θεμάτων διαμαρτύρομαι ἐντονώτατα γιὰ τὴν πολιτεία τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν καὶ τὸν τρόπο χειρισμοῦ τῶν σπουδαίων ἐθνικῶν καὶ κοινωνικῶν θεμάτων τῆς χώρας μας. Ταυτοχρόνως, ἀπευθύνω συνεργατικὸ μήνυμα πρὸς ὅλους, μὲ τὴν παράκληση, ὅπως, ἐγκαταλείποντες τὶς ξενόφρονες πρακτικὲς καὶ τὶς ἄγονες διεκδικήσεις, ἐργαστοῦν συναινετικὰ γιὰ τὴν κοινὴ ἀντιμετώπιση τῆς πολύπλευρης κρίσης.
Ἰδιαιτέρως, μάλιστα, τοὺς καλῶ νὰ ἐγκαταλείψουν τὶς ἐσωτερικὲς των ἀντιθέσεις καὶ τὴν ἀσυνέπεια λόγων καὶ πράξεων. Εἶναι ἀνάγκη π.χ. οἱ δεξιόστροφοι πολιτικοί καὶ μάλιστα οἱ ἀκραιότεροι τούτων νὰ κατανοήσουν ἐπιτέλους ὅτι Ἑλληνισμὸς χωρὶς δημοκρατία καὶ κοινωνικὴ δικαιοσύνη δὲν ὑπάρχει. Μᾶλλον εἶναι γραικυλισμός. Οἱ δὲ κύριοι ἐκφραστὲς τῆς λεγομένης ἀστικῆς δημοκρατίας δυτικοῦ τύπου πρέπει καὶ αὐτοὶ νὰ καταλάβουν ὅτι, ἐφ’ ὅσον τὶς σχέσεις τῶν πολιτῶν δὲν τὶς διέπει ἡ πατροπαράδοτη κοινωνικότητα καὶ ἡ φιλάδελφη πολιτεία ἀλλὰ οἱ οἰκονομίστικες καὶ οἱ ἀνταγωνιστικὲς κεφαλαιοκρατικὲς ἐπιδιώξεις, εἰρηνικὴ καὶ εὐημεροῦσα πολιτεία δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξῃ, ἀφοῦ ἀρχὴ τοῦ καπιταλισμοῦ εἶναι ὁ ἀνταγωνισμὸς τῶν ἀτόμων καὶ ὄχι ὁ συναγωνισμὸς τῶν προσώπων. Ἀλλὰ καὶ οἱ νοσταλγοὶ τοῦ λεγομένου κεντρῴου ἢ κεντροαριστεροῦ χώρου ὀφείλουν νὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι κράτος δικαίου χωρὶς βίωση τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς κοινωνικότητος ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς πολῖτες δὲν στεριώνει.
Τέλος, ἐκεῖνοι ποὺ πρέπει νὰ ἀναθεωρήσουν τὴν ἀντιχριστιανικὴ καὶ ἀντιπαραδοσιακή των τακτικὴ καὶ νοοτροπία εἶναι οἱ λεγόμενοι ἀριστεροί, οἱ ὁποῖοι, ἐνῶ ἔχουν κοινὲς μαρξιστικὲς βάσεις, εἶναι διῃρημένοι καὶ ἀλληλοσυγκρουόμενοι. Ἡ ἀντίθεση δὲ ποὺ ὑπάρχει μεταξύ λόγων καὶ πράξεων εἶναι στὸ ὅτι, ἐνῶ διακηρύσσουν ὅτι ἀγωνίζονται γιὰ τὰ λαϊκὰ συμφέροντα, μάχονται ἐναντίον τῶν ἑλληνοορθοδόξων δημοκρατικῶν καὶ κοινωνικῶν πεποιθήσεων τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀκολουθοῦντες τὸ παράδειγμα τῆς σοβιετικῆς μανίας κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἶναι κρῖμα οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι νὰ ἔχουν ὑποστῆ τέτοιες θυσίες γιὰ τὰ λαϊκὰ κοινωνικὰ δίκαια καὶ ταυτοχρόνως νὰ ἀδικοῦν τὴν ἑλληνοορθόδοξη συνείδηση τῆς συντριπτικῆς πλειονότητας τοῦ λαοῦ μας.
Εἶναι ἀνάγκη νὰ κατανοήσουν ὅτι, ὅταν ὁ Μὰρξ μιλοῦσε γιὰ τὴν θρησκεία ὡς ὄπιο τοῦ λαοῦ, εἶχε ὑπ’ ὄψιν του τὸν φεουδαρχικὸ παπισμό, τὸν καπιταλιστικὸ προτεσταντισμὸ καὶ τὸν ἀντικοινωνικὸ μουσουλμανισμό. Δὲν εἶχε πεῖρα ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὴν κοινοβιακὴ τακτικὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τῶν μεγάλων κοινοβιαρχῶν Θεοδοσίου καὶ Σάββα, τοῦ Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ, οὔτε τῆς φράσεως τοῦ Μακρυγιάννη «εἴμαστε στὸ ἐμεῖς καὶ ὄχι στὸ ἐγώ». Μία ἀπὸ τὶς διαφορὲς μεταξὺ ἑλληνοορθοδόξου κοινοβιακῆς πολιτείας καὶ μαρξιστικοῦ κομμουνισμοῦ εἶναι ὅτι ὁ μὲν πρῶτος παίρνει τὸν ἄνθρωπο ὡς κοινωνία καὶ ὡς πρόσωπο, ἐνῶ ὁ δεύτερος ὡς οἰκονομικὸ παράγοντα.
Ἐθελοτυφλοῦντες, δυστυχῶς, οἱ μαρξιστὲς λησμονοῦν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει θεμελιωθῆ σὲ ἕναν ἐργάτη καὶ ὄχι καπιταλίστα ἢ φεουδάρχη, ὥστε νὰ τὸν μάχονται. Γι’ αὐτό, τοὺς καλῶ μὲ ὅλη μου τὴν δύναμη νὰ στηρίξουν τὴν κοινωνική τους προσπάθεια ὄχι πάνω στὴν ὑλιστικὴ διαδικασία ἀλλὰ στὴν φιλάδελφη πρακτικὴ καὶ ἀγαπητικὴ διάθεση τῶν Ἁγίων γιὰ τὸ κοινὸ καλὸ καὶ τὴν κοινὴ σωτηρία.
Εἶναι τόσο ζοφερὴ ἡ κατάσταση τῆς χώρας μας καὶ τόση ἡ ἀσχετωσύνη τῶν Ἑλλήνων ἄχρηστων καὶ ἄχριστων πολιτικῶν καὶ τόσο καταστρεπτικὴ ἡ ἐπιπολαιότητα ἡμῶν τῶν πολιτῶν, ὥστε ἀναγκαία καθίσταται ἡ ἐγκατάλειψη ὅλων τῶν ἀντικοινωνικῶν καὶ ἀντιπνευματικῶν προκαταλήψεων καὶ πρακτικῶν καὶ ἡ ἀναβάπτιση μέσα στὶς ἑλληνοορθόδοξες, δημοκρατικές, εἰρηνικὲς καὶ κοινωνικὲς πρακτικὲς γιὰ τὸ καλὸ ὅλων μας.
Ὅλοι λοιπὸν μαζὶ ἂς ἀγωνιστοῦμε γιὰ τὸν σεβασμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ περιβάλλοντος, γιὰ τὴν προστασία τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὅπου γῆς, γιὰ τὴν δημοκρατικὴ διεύρυνση καὶ μάλιστα τὴν κοινωνικὴ συνεργασία καὶ γενικῶς γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς χώρας μας ἀπὸ ξένους κερδοσκόπους καὶ ντόπιους καιροσκόπους.
Μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι τὸ παρὸν μήνυμα θὰ εὕρῃ εὐήκοα ὦτα καὶ φιλαλλήλους ψυχάς, τίθεμαι στὴν διάθεση παντὸς ἐνδιαφερομένου γιὰ ὁποιαδήποτε διευκρίνιση τοῦ περιεχομένου τοῦ μηνύματός μου αὐτοῦ καὶ διατελῶ μὲ ἐκτίμηση.
Βασίλειος Τσούπρας
σ.σ. Σχετικὴ εἶναι καὶ ἡ ἐπιστολὴ ποὺ ἀπέστειλε ὁ π. Μάξιμος Καραβᾶς, Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Ἁγ. ΠαρασκευῆςΜηλοχωρίου Ἑορδαίας στὸν κ. Τσίπρα. Στὴν ἐπιστολή του ὁ συνετὸς πατὴρ τονίζει ὅτι «δεῖ τὸν ἄρχοντα τρία τινὰ μέμνηται, ὅτι ἀνθρώπων ἄρχει (οὔτε ζώων, οὔτε Ἀγγέλων), ὅτι κατὰ νόμον ἄρχει καὶ ὅτι οὐκ ἀεί ἄρχει», τὴν ἱστορικὴ ῥήση «σκληρόν σοι πρός κέντρα λακτίζειν» καὶ τὸν καλεῖ σὲ μετάνοια, καταλήγοντας μὲ νόημα: «Καὶ γράψετε εἰς τὰ ὑποδήματά σας αὐτοὺς ποὺ σᾶς συμβουλεύουν ἢ σᾶς ἀπειλοῦν, διότι «φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος ἐξ ὧν οὐκ ἔστιν ἐξελέσθαι δυνάμενος». Ἐάν ἐζηλώσατε δόξαν Ἰουλιανοῦ παραβάτου, προσέξατε μήπως ἔχετε καὶ τὸ τέλος αὐτοῦ…». Περισσότερα γιὰ τὴν ἐπιστολὴ τοῦ π. Μαξίμου: http://www.triklopodia.gr
Εφημερίδα Επάλξεις (Μάρτιος 2017,αρ.φυλ.700)
