Ἀλήθεια, πόση θλίψη, ὀδύνη καὶ σπαραγμὸ νὰ ἔκρυβε μέσα της ἡ καρδιὰ τοῦ παραλύτου τῆς Βηθεσδᾶ, ὁ ὁποῖος ἐπὶ 38 ὁλόκληρα ἔτη παρέμενε καθηλωμένος καὶ ἀνήμπορος στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου! Ἀλλὰ καὶ πόση ἐλπίδα καὶ ὑπομονή, τονίζουν οἱ Πατέρες, ὥστε νὰ ἀναμένῃ καρτερικὰ τὴν ἑπομένη φορά, ἄγνωστο πότε, ποὺ θὰ κατέβαινε καὶ πάλι ὁ Ἄγγελος νὰ ἁγιάσῃ τὸ ὕδωρ, γιὰ νὰ εἰσέλθῃ στὴν κολυμβήθρα καὶ νὰ βρῆ τὴν θεραπεία του! Σκεφθῆτε μάλιστα τὴν ἀπογοήτευσή του, ὅταν διαπίστωνε ὅτι οἱ ἄλλοι εἶχαν ἕναν ἄνθρωπο νὰ τοὺς βοηθήσῃ, ἐνῶ ἐκεῖνος στεκόταν μόνος καὶ παρατημένος! Ἡ μοναξιὰ καὶ ἡ ἐγκατάλειψη τοῦ παραλύτου ἦταν σίγουρα πιὸ σκληρὰ καὶ ἀπὸ τὴν χρόνια καὶ ἀνίατη ἀσθένειά…

Παρασκευή 13 Μαΐου 2022 και ώρα 8:00 μ.μ., με την κ. Μακρίνα Ράγκα, δικηγόρο. Γιὰ νὰ ἀκούσετε πατῆστε ἐδῶ: ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΡΑΔΙΟ& ΣΥΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΡΑΔΙΟ Καλὴ ἀκρόαση! ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: 6987353063

Σήμερα, Τετάρτη 11 Μαΐου 2022 καὶ ὥρα 8:00 μ.μ. μὲ τὴν Μαγδαληνὴ Κόκορη, ἰατρό – θεολόγο. Γιὰ νὰ ἀκούσετε πατῆστε ἐδῶ: ΕΠΑΛΞΕΙΣ ἤ ἐδῶ: ΣΥΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ Καλὴ ἀκρόαση! ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:️ 6987353063

ἈΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν Μυροφόρων καὶ τῆς ἐκλογῆς τῶν ἑπτὰ Διακόνων, διοργανώνεται διήμερο κοινωνικότητος τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας ὡς ἀκολούθως: Σάββατο 7 Μαΐου καὶ ὥρα 6:30 μ.μ. στὴν κεντρικὴ αἴθουσα τῶν Ἐπάλξεων, Ζήνωνος 3, μὲ σχετικὲς εἰσηγήσεις γιὰ τὴν κοινωνικότητα τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ Κυριακὴ 8 Μαΐου καὶ ὥρα 1:00 μ.μ., στὴν αἴθουσα τῶν Ἐπάλξεων Αἰγάλεω, Ἀναγεννήσεως & Γραβιᾶς, μὲ ὁμιλία τοῦ κ. Βασιλείου Μπαμπίλη, θεολόγου – μουσικοῦ, μὲ θέμα: «Ἡ συμβολὴ τῶν Ἐπάλξεων στὸ ἑλληνορθόδοξο μορφωτικὸ καὶ κοινωνικὸ ἔργο». Θὰ ἀκολουθήσῃ γεῦμα ἀγάπης. Εἴσοδος ἐλεύθερη. Σᾶς περιμένομε. σ.σ.: Οἱ ἐκδηλώσεις θὰ μεταδοθοῦν καὶ ἀπὸ τοὺς διαδικτυακοὺς ραδιοφωνικοὺς σταθμοὺς ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΡΑΔΙΟ καὶ ΣΥΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ…

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ   ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΩΝ Αλεξ. Παπαναστασίου 48-Θυμαράκια (πλησίον σταθμού ηλεκτρικού Αγίου Νικολάου)    τηλ. 210-8310629                 10 έως 15 Μαϊου 2022 ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΤΕΙΑΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ _________________________________________________________ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ           “ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΜΟΛΥΝΤΟΣ” _________________________________________________________ καθημερινώς 10-11 π.μ.-ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΝ 6-7 μ.μ. -ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΜΑΡΚΟΝ ΕΥΓΕΝΙΚΟΝ 7-8 μ.μ. ομιλίες ΤΡΙΤΗ 10 ΜΑΪΟΥ=Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΜΑΪΟΥ= Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΩΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΣ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 12 ΜΑΪΟΥ=Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΜΑΪΟΥ=ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΝ 14 ΜΑΊΟΥ=Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΩΣ…

Σήμερα, Κυριακή 1 Μαΐου 2022 και ώρα 8:00 μ.μ., με τον κ. Βασίλειο Τσούπρα, θεολόγο-κοινωνιολόγο. Συντονιστῆτε: ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΡΑΔΙΟ & ΣΥΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΡΑΔΙΟ Καλὴ ἀκρόαση! ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:️ 6987353063

Γιορτάσαμε και φέτος το Άγιο Πάσχα, δόξα τω Θεώ με ευλάβεια και με ανοικτές τις εκκλησίες μας μετά από δυο χρόνια εγκλωβισμού. Μικροί και μεγάλοι ψάλαμε το Χριστός Ανέστη με συγκίνηση και χαρά. Περάσαμε τις Άγιες μέρες ακολυθώντας νοερά τον Κύριο μέσα από τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, από τον Γολγοθά του Κυρίου μας, τα Θεία Πάθη μέχρι και την Ανάστασή του. Την Ανάσταση του Κυρίου μας, την Ανάσταση όλων μας. Επί σαράντα μέρες θα ακούγεται παντού το Χριστός Ανέστη. Αυτό το υπέροχο άγγελμα που ακούγεται από τα χείλη κάθε πιστού. Τα μικρά παιδιά μας κοιτούν με απορία. Πρέπει να τους εξηγήσουμε τί σημαίνει το «Χριστός Ανέστη». Ποιό είναι το…

«Ὥσπερ ἠγέρθη Χριστός ἐκ νεκρῶν, οὕτως καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν» (Ῥωμ., στ’ 4). Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ, κατὰ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, πρόσκληση γιὰ μιὰ «καινή» ἐν Χριστῷ ζωή. Κατὰ τὴν Διακαινήσιμο ἑβδομάδα ποὺ διανύομε γευόμαστε πράγματι, οἱ ἄνθρωποι καὶ ἡ κτίση ὅλη, τὴν ἐμπειρία αὐτῆς τῆς καινούργιας ἀναστημένης ζωῆς. Ὅπως παλαιότερα κατ’ αὐτὲς τὶς ἡμέρες οἱ νεοφώτιστοι ἀδελφοί μας ποὺ ἐλάμβαναν τὸ βάπτισμα ἔλαμπαν μέσα στὰ λευκὰ λαμπριάτικα ἐνδύματά των, ἔτσι καὶ ἐμεῖς σήμερα, οἱ ἀναβαπτισμένοι καὶ ἐνδεδυμένοι τὸν χιτῶνα τῆς νέας ἀναστημένης ἐν Χριστῷ ζωῆς, βιώνομε τὴν χαρὰ τῆς Λαμπρῆς καὶ ἀστραποβολοῦμε μέσα στὰ νέα φωτεινά μας ἐνδύματα. Ἐξ ἄλλου, ὅταν κάποιος παραμένει ἑνωμένος μὲ τὸν…

Μέσα στὸ φῶς τοῦ ἔαρος καὶ τῆς Ἀναστάσεως «ἀνέτειλε» καὶ ἡ «φωτοφόρος» ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Μεγαλομάρτυρος. Πράγματι, ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου συμβαδίζει πάντοτε μὲ τὴν Ἀνάσταση· γιὰ τὴν ἀκρίβεια οἱ δύο ἑορτὲς «συνεκλάμπουν». Γι’ αὐτὸ ὁ ὑμνογράφος στὸ ὄμορφο τροπάριο τοῦ Καθίσματος τοῦ Ὄρθρου μᾶς καλεῖ «ἅπαντες λαμπροφοροῦντες φαιδρῶς ἑορτάσωμεν». Ὅλοι ἑπομένως οἱ φιλέορτοι χριστιανοὶ συμμετέχομε στὴν χαρὰ ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πλέον ἀγαπημένους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀλλὰ γιατί ὁ Ἅγιος τυχαίνει νὰ εἶναι ἰδιαίτερα λαοφιλής; Διότι ὁμολογουμένως συνδύαζε στὸ πρόσωπό του ὅλες τὶς ἀρετὲς τοῦ βίου, τὴν νεότητα καὶ τὴν σταθερότητα, τὴν ἀξιωσύνη καὶ τὴν παλληκαριά, τὴν φιλοπτωχεία καὶ τὴν ἀλληλεγγύη, τὴν ἐντιμότητα καὶ τὴν…

«Ἄφραστον θαῦμα! …ἐν τάφῳ νεκρὸς ἄπνους κατατίθεται εἰς σωτηρίαν ἡμῶν τῶν μελωδούντων»(Καταβασία ζ’ ὠδῆς τοῦ Κανόνος) «Ἄφραστον θαῦμα! …ἐν τάφῳ νεκρὸς ἄπνους κατατίθεται εἰς σωτηρίαν ἡμῶν τῶν μελωδούντων» (Καταβασία ζ’ ὠδῆς τοῦ Κανόνος), ἀκούσαμε στὸν Ὄρθρο τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ποὺ ψάλλεται τὴν Παρασκευὴ τὸ ἑσπέρας. Καὶ στὴν ἀσματικὴ ἀκολουθία τῶν Ἐγκωμίων, τὴν λυρικώτερη στὴν ἐκκλησιαστική μας ὑμνολογία, ψάλαμε «ὕπνωσας μικρὸν καὶ ἐζώωσας τοὺς τεθνεῶτας καὶ ἐξαναστὰς ἐξανέστησας τοὺς ὑπνοῦντας ἐξ αἰῶνος, Ἀγαθέ» (Στάσις β’). Τάφος, νεκρός-ἄπνους, ὕπνωση καὶ ἀνάσταση. Πῶς συμβιβάζονται ὁ τάφος καὶ ἡ ἄπνοια μὲ τὴν ζωοποίηση καὶ τὴν ἀνάσταση; Ἄς μὴν σπεύσῃ νὰ βγάλῃ κάποιος εὔκολα τὸ συμπέρασμα ὅτι πρόκειται γιὰ ἁπλῆ ποιητικὴ σύλληψη καὶ γιὰ λογοτεχνικὰ…

Τὴν Μεγάλη Τετάρτη ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπεικονίζει μὲ γλαφυρὸ καὶ παραστατικὸ τρόπο τὴν «σχέση» ἁμαρτίας – μετανοίας. Στὰ περισσότερα τροπάρια παρουσιάζονται κατ’ ἀντιδιαστολὴ οἱ μορφὲς τῆς ἁμαρτωλοῦ γυναικός, «τῆς ἀλειψάσης τὸν Κύριον μύρῳ», καὶ τοῦ δολίου μαθητῆ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἰούδα, ποὺ τὴν ἴδια ὥρα σχεδίαζε τὴν προδοσία τοῦ Κυρίου. Ἡ μὲν πόρνη, προσφέροντας τὸ μύρο μαζὶ μὲ τὰ ἀκόμη πιὸ πολύτιμα δάκρυά της, «λυτροῦται τῆς δυσωδίας τῶν κακῶν», ὁ δὲ Ἰούδας, ἄν καὶ ἀνέπνεε τὴν εὐωδία τῆς θείας χάριτος, ἐν τούτοις «ταύτην ἀποβάλλεται καὶ βορβόρῳ συμφύρεται». Ἡ μὲν ἁμαρτωλὸς προσφέρει τὰ δάκρυά της ὡς λύτρο γιὰ τὴν σωτηρία της, ὁ δὲ φιλάργυρος μαθητὴς προσφέρει στοὺς ἀνόμους τὰ…

Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ διανύσαμε ἤδη τὴν κύρια περίοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἀποτελοῦν τὸν «λαιμό», ποὺ συνδέει τὸν «κορμό» τοῦ Τριῳδίου μὲ τὴν «κεφαλή», τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα, τὴν Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ στὴν κορύφωση, στὸν Σταυρὸ καὶ τελικὰ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο στὴν λειτουργική γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ διπλὴ αὐτὴ ἑορτή, τοῦ Λαζάρου καὶ τῶν Βαΐων, ὀνομάζεται «προοίμιο τοῦ Σταυροῦ», διότι μᾶς εἰσάγει στὸν ἑορτασμὸ τῶν σωτηρίων παθῶν καὶ τῆς λυτρωτικῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι τὸ τυπικὸ τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου δὲν ὁμοιάζει μὲ ἐκεῖνο τῶν ὑπολοίπων Σαββάτων,…

Ἀνάμεσα στοὺς πολλοὺς καὶ θαυμαστοὺς χαιρετισμοὺς ποὺ ἀπευθύνει ὁ ὑμνογράφος στὴν Παναγία μας ἕνας ξεχωρίζει ἰδιαιτέρως γιὰ τὸν συμβολισμὸ καὶ τὴν σημασία του: «Χαῖρε, πόλις τοῦ Παμβασιλέως». Ὁ χαρακτηρισμὸς τῆς Παναγίας ὡς «πόλεως τοῦ (βασιλέως) Θεοῦ» προέρχεται ἀπὸ τὸν προφήτη Δαυίδ: «Τοῦ ποταμοῦ τὰ ὁρμήματα εὐφραίνουσιν τὴν πόλιν τοῦ Θεοῦ. ἠγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος» (45ο ψαλμός, στ. 5). Οἱ θεόπνευστοι Πατέρες βλέπουν σ’ αὐτὴν τὴν «πόλιν» τὴν προτύπωση τῆς Παναγίας, ὁ δὲ Ἰωάννης Δαμασκηνὸς ἑρμηνεύει ὅτι τὰ ὁρμήματα τοῦ ποταμοῦ εἶναι οἱ ποταμοὶ τῶν δωρεῶν τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ποὺ κατέκλυσαν ὅλη της τὴν ὕπαρξη καὶ τὴν χαρίτωσαν, ὥστε νὰ ἁγιαστῆ, πρὶν ἀκόμη κατέλθη ὁ Ὕψιστος καὶ τὴν ἐπισκιάσῃ…

«Εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι.» Ὁ λόγος αὐτὸς δὲν εἶναι ἑνὸς ἁπλοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ τοῦ Θεανθρώπου. Μόνον Ἐκεῖνος, «ὁ ἐτάζων νεφροὺς καὶ καρδίας» εἶναι σὲ θέση νὰ γνωρίζῃ τὴν πνευματικὴ κατάσταση τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Καὶ ἐπειδὴ διαπιστώνει ὅτι ὅλοι μας, λίγο – πολὺ χωλαίνουμε στὰ πνευματικὰ θέματα, μᾶς «προκαλεῖ» τοὐλάχιστον νὰ τὸ παραδεχτοῦμε. Αὐτὸ κάνει καὶ μὲ τὸν πατέρα τοῦ δαιμονισμένου νέου τοῦ Εὐαγγελίου (Μάρκ. θ’ 17-31). Ὡς σοφὸς παιδαγωγὸς καὶ ἄριστος καρδιογνώστης Τὸν καλεῖ διακριτικὰ νὰ παραδεχθῆ ὅτι γιὰ τὸ προσωπικὸ καὶ οἰκογενειακό του μαρτύριο εὐθύνεται καὶ ἡ ἀνεπαρκής του πίστη. Ὁ ταλαίπωρος πατέρας, ἀφοῦ ἔχει ἐξαντλήσει κάθε ἀνθρώπινη προσπάθεια γιὰ τὴν θεραπεία τοῦ παιδιοῦ του καὶ…